เอาล่ะครับทั่นผู้ชม
(ใครไม่อยากไร้สาระ ข้ามไปดูรูปโลด)
เนื่องด้วยช่วงนี้ต้องเดินทางบ่อย ขึ้นรถ ต่อมอไซค์ โหนรถไฟฟ้า ขึ้นลงใต้ดินเป็นว่าเล่น
ทำให้ตระหนักได้ว่า มนุษย์ผู้รักการฟังเพลงอย่างข้าพเจ้า ควรมีหูฟังไม่มีสายติดไว้สักคู่นึง
เพราะ
โคตรน่ารำคาญ!!
สายระโยงระยางม้วนแล้วม้วนอีก
เอาออก เอาเข้า ม้วนอยู่นั่นแหละ
เคยพีคสุดคือเบียดอยู่บนรถไฟฟ้า
แล้วโดนเกี่ยวกระตุกหล่นจากหูเว้ยยย
ก้มไปเก็บก็ไม่ได้ เบียดไปเบียดมา เจริญ...
เอาล่ะ เข้าเรื่อง
ก็อยากได้หูฟังไร้สายสักคู่ ความรู้ก็ไม่มี
เข้าเดอะมอลล์เลยจ้า ยี่ห้อโคตรเยอะ แต่เราจะไม่เชื่อเซลล์ เราจะเชื่อในตัวเอง
เดินไปเดินมาก็เจอไอ้ตัวนี้ บลูทูธพานาโซนิค ซื้อมาด้วยเหตุผล(ที่คิดว่า)ฉลาดว่า
แอร์ก็ไอ้เนี่ย เครื่องซักผ้าก็ไอ้เนี่ย
ทีวีก็ไอ้เนี่ย โฮมเธียร์เตอร์มันดี หูฟังมันคงดีวะ
ไหนๆ ใช้มาขนาดนี้ เอาให้มันหมดบ้านไปเลย!!!
ฉลาดป่ะล่ะ
และนี่คือหน้าตาหูฟังที่ซื้อมาครับ Panasonic รุ่น RP-NJ300B
บ่องตรง ใครจะไปจำได้วะ ชื่อยังกะหุ่น terminator
(แต่ผมว่าสีน้ำเงินมันเท่ดี)
เอาล่ะครับ แกะกล่องก่อน คู่มือกี่ภาษาวะเนี่ย หนาเท่าตัวกล่องเลยทีเดียว
คงกะว่าทำรอบเดียวขายได้ทั่วโลกเลยสินะฮะ
ของในกล่องนะครับ จะมาเป็นหูฟังชุดนึง ที่ชาร์จ แล้วก็ยางหูฟัง (ผมก็ไม่รู้เรียกอะไร)
อีกสองชุดเผื่อมนุษย์ที่รูหูยัดแบบที่ติดมากับตัวหูฟังไม่ได้ เหมาะกับข้าพเจ้าเป็นอย่างยิ่ง
เห็นบอกว่าชาร์จชั่วโมงครึ่ง ใช้ได้ 4 ชั่วโมงครึ่ง ซึ่งยังไม่ได้ลองเพราะใจร้อน 5555
จิ้มชาร์จกะคอมก่อนเลย รูให้เสียบจะอยู่ตรงที่ปรับเสียงนะครับ แงะออกมาละจัดเลย
เสียบปุ๊บไฟแดงขึ้นทันที แต่จะให้ดีอย่าเอาวิธีคิดนี้ไปใช้กับเรื่องอื่นนะครับ
เพราะบางไฟแดงก็ไม่เหมาะกับการเสียบเสมอไป…หึหึหึ
ชาร์จได้แปบนึงก็ได้เวลาลอง หูฟังจะเหมือนขยับไปทางด้านหลังนิดนึงตามรูปนะครับ
พอใส่แล้วพอดีเด๊ะ ลองเดินๆ โดดๆ แล้วคิดว่าไมหลุดแน่นอนน่าจะใส่วิ่งได้ แต่ก็ต้องระวังแหละครับ
เห็นเค้าบอกไอ้ที่ใส่แบบอุดหูนี่ วิ่งๆ ไม่ได้ยินเสียงข้างนอก โดนสอยไปเยอะแล้ว
คือใส่จริงแล้วมันเห็นน้อยมากเลย เพราะตัวที่คล้องหลังอยู่ใต้ปกเสื้อ
ซึ่งผมชอบนะ เพราะที่สุดแล้วผมก็ไม่ได้อยากให้ใครเห็นเท่าไรหรอก
ช่วงที่เชื่อมกับมือถือง่ายนิดเดียว จิ้มค้างไว้ 5 วิมันจะขึ้นไปฟ้าสลับแดง
ทันใดนั้นจงเปิดบลูทูธ หาให้เจอแล้วจิ้มไป...จบ
ช่วงต่อไปคือบทบรรยายคุณภาพ ตามที่ผมเห็นว่าสมควร
น้ำหนักผมชอบมากกกกกก นะ เพราะปกติแล้วผมเจออะไรกดคอไม่ได้เลยจะรู้สึกแปลกๆ
แต่ตัวนี้ใส่เดินไปเดินมาได้สบาย เวลาไม่ใช้ก็ถอดหูคล้องคอทิ้งไว้ เวลาใช้ก็เอาขึ้นมายัดละกดปุ่ม
มันก็เชื่อมใหม่เอง คือถ้าปิดเพลง หรือหยุดคุยโทรศัพท์เกิน 5 นาทีมันจะตัดเอง
จังหวะคุยโทรศัพท์ก็ดีนะ ตัดเสียงข้างนอกได้พอสมควร
ถามปลายทางก็บอกชัดเจนดี เหมาะกับคนที่ต้องใช้มือทั้งสองข้างพร้อมๆ กัน เช่น.... เอาเหอะเติมเองละกัน
เรื่องเสียงนี่เกินคาดมาหน่อยนึง คือเบสมันดีย์
(เฮ้ย ตอนแรกผมพิมพ์ผิดคำว่าเบส บ ใบไม่เป็น ย ยักษ์ ลบแทบไม่ทัน ดันอยู่ข้างกันอ่ะ ระวังพิมพ์ผิดให้จงหนักนะครับคำนี้ ชีวิตเปลี่ยนแน่นวล)
ผมฟังพวกนี้ไม่ค่อยออกหรอก แต่มันใสๆ แน่นๆ ผมว่าคุ้มราคากับที่ซื้อมานะ (สองพันนิดๆ)
ใครที่ซื้อหูฟังก็ลองดูละกันครับ ผมไม่รู้หรอกว่าคุ้มมั้ยที่ซื้อมา
แต่หวังว่า
จะทนเหมือนเครื่องซักผ้าที่บ้านละกัน ถ้าแบบนั้นคุ้มแน่นอน 55555
จบเถอะ
(รีวิวของอันแรกนะครับ ผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยจริมๆ)
[CR] รีวิวหูฟังพานา ฉบับคนไม่มีความรู้ ไม่เน้นสาระ
(ใครไม่อยากไร้สาระ ข้ามไปดูรูปโลด)
เนื่องด้วยช่วงนี้ต้องเดินทางบ่อย ขึ้นรถ ต่อมอไซค์ โหนรถไฟฟ้า ขึ้นลงใต้ดินเป็นว่าเล่น
ทำให้ตระหนักได้ว่า มนุษย์ผู้รักการฟังเพลงอย่างข้าพเจ้า ควรมีหูฟังไม่มีสายติดไว้สักคู่นึง
เพราะ
สายระโยงระยางม้วนแล้วม้วนอีก
เอาออก เอาเข้า ม้วนอยู่นั่นแหละ
เคยพีคสุดคือเบียดอยู่บนรถไฟฟ้า
แล้วโดนเกี่ยวกระตุกหล่นจากหูเว้ยยย
ก้มไปเก็บก็ไม่ได้ เบียดไปเบียดมา เจริญ...
เอาล่ะ เข้าเรื่อง
ก็อยากได้หูฟังไร้สายสักคู่ ความรู้ก็ไม่มี
เข้าเดอะมอลล์เลยจ้า ยี่ห้อโคตรเยอะ แต่เราจะไม่เชื่อเซลล์ เราจะเชื่อในตัวเอง
เดินไปเดินมาก็เจอไอ้ตัวนี้ บลูทูธพานาโซนิค ซื้อมาด้วยเหตุผล(ที่คิดว่า)ฉลาดว่า
แอร์ก็ไอ้เนี่ย เครื่องซักผ้าก็ไอ้เนี่ย
ทีวีก็ไอ้เนี่ย โฮมเธียร์เตอร์มันดี หูฟังมันคงดีวะ
ไหนๆ ใช้มาขนาดนี้ เอาให้มันหมดบ้านไปเลย!!!
ฉลาดป่ะล่ะ
และนี่คือหน้าตาหูฟังที่ซื้อมาครับ Panasonic รุ่น RP-NJ300B
บ่องตรง ใครจะไปจำได้วะ ชื่อยังกะหุ่น terminator
(แต่ผมว่าสีน้ำเงินมันเท่ดี)
เอาล่ะครับ แกะกล่องก่อน คู่มือกี่ภาษาวะเนี่ย หนาเท่าตัวกล่องเลยทีเดียว
คงกะว่าทำรอบเดียวขายได้ทั่วโลกเลยสินะฮะ
ของในกล่องนะครับ จะมาเป็นหูฟังชุดนึง ที่ชาร์จ แล้วก็ยางหูฟัง (ผมก็ไม่รู้เรียกอะไร)
อีกสองชุดเผื่อมนุษย์ที่รูหูยัดแบบที่ติดมากับตัวหูฟังไม่ได้ เหมาะกับข้าพเจ้าเป็นอย่างยิ่ง
เห็นบอกว่าชาร์จชั่วโมงครึ่ง ใช้ได้ 4 ชั่วโมงครึ่ง ซึ่งยังไม่ได้ลองเพราะใจร้อน 5555
จิ้มชาร์จกะคอมก่อนเลย รูให้เสียบจะอยู่ตรงที่ปรับเสียงนะครับ แงะออกมาละจัดเลย
เสียบปุ๊บไฟแดงขึ้นทันที แต่จะให้ดีอย่าเอาวิธีคิดนี้ไปใช้กับเรื่องอื่นนะครับ
เพราะบางไฟแดงก็ไม่เหมาะกับการเสียบเสมอไป…หึหึหึ
ชาร์จได้แปบนึงก็ได้เวลาลอง หูฟังจะเหมือนขยับไปทางด้านหลังนิดนึงตามรูปนะครับ
พอใส่แล้วพอดีเด๊ะ ลองเดินๆ โดดๆ แล้วคิดว่าไมหลุดแน่นอนน่าจะใส่วิ่งได้ แต่ก็ต้องระวังแหละครับ
เห็นเค้าบอกไอ้ที่ใส่แบบอุดหูนี่ วิ่งๆ ไม่ได้ยินเสียงข้างนอก โดนสอยไปเยอะแล้ว
คือใส่จริงแล้วมันเห็นน้อยมากเลย เพราะตัวที่คล้องหลังอยู่ใต้ปกเสื้อ
ซึ่งผมชอบนะ เพราะที่สุดแล้วผมก็ไม่ได้อยากให้ใครเห็นเท่าไรหรอก
ช่วงที่เชื่อมกับมือถือง่ายนิดเดียว จิ้มค้างไว้ 5 วิมันจะขึ้นไปฟ้าสลับแดง
ทันใดนั้นจงเปิดบลูทูธ หาให้เจอแล้วจิ้มไป...จบ
ช่วงต่อไปคือบทบรรยายคุณภาพ ตามที่ผมเห็นว่าสมควร
น้ำหนักผมชอบมากกกกกก นะ เพราะปกติแล้วผมเจออะไรกดคอไม่ได้เลยจะรู้สึกแปลกๆ
แต่ตัวนี้ใส่เดินไปเดินมาได้สบาย เวลาไม่ใช้ก็ถอดหูคล้องคอทิ้งไว้ เวลาใช้ก็เอาขึ้นมายัดละกดปุ่ม
มันก็เชื่อมใหม่เอง คือถ้าปิดเพลง หรือหยุดคุยโทรศัพท์เกิน 5 นาทีมันจะตัดเอง
จังหวะคุยโทรศัพท์ก็ดีนะ ตัดเสียงข้างนอกได้พอสมควร
ถามปลายทางก็บอกชัดเจนดี เหมาะกับคนที่ต้องใช้มือทั้งสองข้างพร้อมๆ กัน เช่น.... เอาเหอะเติมเองละกัน
เรื่องเสียงนี่เกินคาดมาหน่อยนึง คือเบสมันดีย์
(เฮ้ย ตอนแรกผมพิมพ์ผิดคำว่าเบส บ ใบไม่เป็น ย ยักษ์ ลบแทบไม่ทัน ดันอยู่ข้างกันอ่ะ ระวังพิมพ์ผิดให้จงหนักนะครับคำนี้ ชีวิตเปลี่ยนแน่นวล)
ผมฟังพวกนี้ไม่ค่อยออกหรอก แต่มันใสๆ แน่นๆ ผมว่าคุ้มราคากับที่ซื้อมานะ (สองพันนิดๆ)
ใครที่ซื้อหูฟังก็ลองดูละกันครับ ผมไม่รู้หรอกว่าคุ้มมั้ยที่ซื้อมา
แต่หวังว่า
จบเถอะ
(รีวิวของอันแรกนะครับ ผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยจริมๆ)