สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน เอาตอนต่อไปมาให้อ่านกันแล้ว เรามาดูกันเสียว่าการต่อสู้ระหว่างเชสเตอร์กับเทนโค บราเฮ การต่อสู้ระหว่างดาบพิสดารแปรเปลี่ยนกับอ่อนไหว ผลจะเป็นอย่างไร
ตอนที่แล้ว
บทนำ + บทที่ 1 : ชาวต่างแดน
https://pantip.com/topic/36610308
บทที่ 2 : บัณฑิตชุดดำ
https://pantip.com/topic/36621396
บทที่ 3 : หัวหน้าสาขา
https://pantip.com/topic/36632176
บทที่ 4 : แปรเปลี่ยน
https://pantip.com/topic/36648133
บทที่ 5 : สำนักยุทธเอกะ
https://pantip.com/topic/36665311
บทที่ 6 : สำนักเหมันต์นิรันดร์
https://pantip.com/topic/36688404
บทที่ 7 : ผู้บุกรุก
https://pantip.com/topic/36724053
บทที่ 8 : เหน็บหนาว
https://pantip.com/topic/36751617
บทที่ 9 : เหน็บหนาว (2)
https://pantip.com/topic/36795490
บทที่ 10 : อ่อนไหว
https://pantip.com/topic/36839725
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 11 : ท่าพิฆาต
เชสเตอร์ลุกขึ้นยืนราวกับตัวเองเป็นปกติทั้งที่ร่างกายตอนนี้เลือดค่อย ๆ หลั่งไหลออกมาจากบาดแผลกลางหลังจนชโลมพื้น
เทนโค บราเฮมองนักดาบผมทองศิษย์น้องของตน เขาปลดปราณที่แผ่ออกมาเมื่อตอนใช้วิชาดาบอ่อนไหว แล้วเอ่ยกับเชสเตอร์ว่า
“ศิษย์น้อง ข้ามิได้สังหารอาจารย์จริง ๆ เจ้ายอมเชื่อข้าเถอะ”
“ไม่ใช่เจ้าแล้วเป็นผู้ใด ทีพักของพวกเราหาได้มีผู้อื่นอยู่ หากไม่ใช่เจ้าแล้วจะเป็นศิษย์น้องหญิงงั้นหรือ นั่นก็คงไม่ใช่ มีแต่เจ้านั่นแหละที่เป็นคนสังหารอาจารย์ เจ้าศิษย์เนรคุณ” เชสเตอร์ตอบ
“ข้ามิได้สังหารอาจารย์ แต่บางอย่างข้าก็มิอาจอธิบายให้รู้ได้ เจ้าจงเชื่อมั่นในคำพูดของข้าเสียเถอะ อย่าเสียเวลามาห่ำหั่นกันเช่นนี้เลย”
“หึ หึ” เชสเตอร์หัวเราะ ทั้งที่สภาพร่างกายยังไม่ดี
“เจ้าหัวเราะอันใด”
“ข้าหัวร่อ ที่ฝ่ายได้เปรียบกับมาขอร้องฝ่ายเสียเปรียบอย่างนี้ ไม่มีทางเสียหรอกที่ข้าจะยอมเลิกลา เจ้ารีบฆ่าข้าเสียเถอะ ก่อนที่ฆ่าจะข้าเจ้าแทน” เชสเตอร์พูดต่ออย่างมิเกรงกลัว พลันพอกล่าวจบพื้นที่รอบตัวเขาก็เกิดการสั่นสะเทือน
เสียงคำรามของเชสเตอร์ดังสนั่นขึ้นตามมา ปราณทั่วกายเดือดระอุ เร่งร้อนขึ้นราวกับเตาไฟ หิมะที่อยู่รอบด้านละลายหายไปกลางอากาศ
“นี่เจ้าใช้ท่านั้นได้แล้วหรือ” เทนโค บราเฮถาม
เชสเตอร์ไม่ตอบ ผมสีทองของเขาตั้งขึ้น เลือดที่ไหลออกเดือดกลายเป็นไอ รอบปรากฎปราณสีทองขึ้นมาจนผู้อื่นที่มีปราณระดับสี่ขึ้นไปมองเห็นได้
ผู้มีปราณระดับสิบอย่างเจ้าสำนักเทียนซียี่ก็มองเห็นปราณนี้เช่นกัน ซึ่งพอเห็นก็กล่าวออกมาว่า
“ปราณสีทอง นี่มันปราณเริ่มต้นของวิชาดาบของมันเงสึเมื่อตอนนั้น”
“หือ อันใดหรือท่านพ่อ” เทียนเสียอิงถาม
“ปราณของเจ้าอยู่ระดับเจ็ดคงมองเห็นปราณสีทองรอบตัวของชาวต่างแดนผมทองคนนั้น ปราณเช่นนั้นในใต้หล้าข้าเคยเห็นมาครั้งหนึ่ง และครั้งนั้นทำให้ข้าจดจำจนถึงทุกวันนี้ เพราะมันคือ ปราณเริ่มต้นของวิชาดาบสังหารของมันเงสึที่ใช้เมื่อครั้งศึกชิงดาบพิสดารเมื่อยี่สิบก่อน และวิชานี่แหละทำให้มันเงสึได้รับดาบทั้งสามมา”
“วิชาสังหารที่ร้ายกาจเช่นนี้มีลักษณะเป็นเช่นไรหรือท่านพ่อ”
“ข้ามิอาจอธิบายมันได้ ครานั้นข้าต้องใช้วิชาลับร่างน้ำแข็งอมตะเพื่อป้องกันตัวเอง มิอาจมองเห็นได้ชัดว่าหลังจากนั้นเป็นเช่นไร คงมีแต่เพ่งดูในการต่อสู้นี้แล้ว”
กล่าวจบเทียนซียี่และเทียนเสียอิงจ้องมองการต่อสู้ต่อ
(มีต่อครับ)
ป่วนใต้หล้า บทที่ 11 : ท่าพิฆาต
ตอนที่แล้ว
บทนำ + บทที่ 1 : ชาวต่างแดน
https://pantip.com/topic/36610308
บทที่ 2 : บัณฑิตชุดดำ
https://pantip.com/topic/36621396
บทที่ 3 : หัวหน้าสาขา
https://pantip.com/topic/36632176
บทที่ 4 : แปรเปลี่ยน
https://pantip.com/topic/36648133
บทที่ 5 : สำนักยุทธเอกะ
https://pantip.com/topic/36665311
บทที่ 6 : สำนักเหมันต์นิรันดร์
https://pantip.com/topic/36688404
บทที่ 7 : ผู้บุกรุก
https://pantip.com/topic/36724053
บทที่ 8 : เหน็บหนาว
https://pantip.com/topic/36751617
บทที่ 9 : เหน็บหนาว (2)
https://pantip.com/topic/36795490
บทที่ 10 : อ่อนไหว
https://pantip.com/topic/36839725
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 11 : ท่าพิฆาต
เชสเตอร์ลุกขึ้นยืนราวกับตัวเองเป็นปกติทั้งที่ร่างกายตอนนี้เลือดค่อย ๆ หลั่งไหลออกมาจากบาดแผลกลางหลังจนชโลมพื้น
เทนโค บราเฮมองนักดาบผมทองศิษย์น้องของตน เขาปลดปราณที่แผ่ออกมาเมื่อตอนใช้วิชาดาบอ่อนไหว แล้วเอ่ยกับเชสเตอร์ว่า
“ศิษย์น้อง ข้ามิได้สังหารอาจารย์จริง ๆ เจ้ายอมเชื่อข้าเถอะ”
“ไม่ใช่เจ้าแล้วเป็นผู้ใด ทีพักของพวกเราหาได้มีผู้อื่นอยู่ หากไม่ใช่เจ้าแล้วจะเป็นศิษย์น้องหญิงงั้นหรือ นั่นก็คงไม่ใช่ มีแต่เจ้านั่นแหละที่เป็นคนสังหารอาจารย์ เจ้าศิษย์เนรคุณ” เชสเตอร์ตอบ
“ข้ามิได้สังหารอาจารย์ แต่บางอย่างข้าก็มิอาจอธิบายให้รู้ได้ เจ้าจงเชื่อมั่นในคำพูดของข้าเสียเถอะ อย่าเสียเวลามาห่ำหั่นกันเช่นนี้เลย”
“หึ หึ” เชสเตอร์หัวเราะ ทั้งที่สภาพร่างกายยังไม่ดี
“เจ้าหัวเราะอันใด”
“ข้าหัวร่อ ที่ฝ่ายได้เปรียบกับมาขอร้องฝ่ายเสียเปรียบอย่างนี้ ไม่มีทางเสียหรอกที่ข้าจะยอมเลิกลา เจ้ารีบฆ่าข้าเสียเถอะ ก่อนที่ฆ่าจะข้าเจ้าแทน” เชสเตอร์พูดต่ออย่างมิเกรงกลัว พลันพอกล่าวจบพื้นที่รอบตัวเขาก็เกิดการสั่นสะเทือน
เสียงคำรามของเชสเตอร์ดังสนั่นขึ้นตามมา ปราณทั่วกายเดือดระอุ เร่งร้อนขึ้นราวกับเตาไฟ หิมะที่อยู่รอบด้านละลายหายไปกลางอากาศ
“นี่เจ้าใช้ท่านั้นได้แล้วหรือ” เทนโค บราเฮถาม
เชสเตอร์ไม่ตอบ ผมสีทองของเขาตั้งขึ้น เลือดที่ไหลออกเดือดกลายเป็นไอ รอบปรากฎปราณสีทองขึ้นมาจนผู้อื่นที่มีปราณระดับสี่ขึ้นไปมองเห็นได้
ผู้มีปราณระดับสิบอย่างเจ้าสำนักเทียนซียี่ก็มองเห็นปราณนี้เช่นกัน ซึ่งพอเห็นก็กล่าวออกมาว่า
“ปราณสีทอง นี่มันปราณเริ่มต้นของวิชาดาบของมันเงสึเมื่อตอนนั้น”
“หือ อันใดหรือท่านพ่อ” เทียนเสียอิงถาม
“ปราณของเจ้าอยู่ระดับเจ็ดคงมองเห็นปราณสีทองรอบตัวของชาวต่างแดนผมทองคนนั้น ปราณเช่นนั้นในใต้หล้าข้าเคยเห็นมาครั้งหนึ่ง และครั้งนั้นทำให้ข้าจดจำจนถึงทุกวันนี้ เพราะมันคือ ปราณเริ่มต้นของวิชาดาบสังหารของมันเงสึที่ใช้เมื่อครั้งศึกชิงดาบพิสดารเมื่อยี่สิบก่อน และวิชานี่แหละทำให้มันเงสึได้รับดาบทั้งสามมา”
“วิชาสังหารที่ร้ายกาจเช่นนี้มีลักษณะเป็นเช่นไรหรือท่านพ่อ”
“ข้ามิอาจอธิบายมันได้ ครานั้นข้าต้องใช้วิชาลับร่างน้ำแข็งอมตะเพื่อป้องกันตัวเอง มิอาจมองเห็นได้ชัดว่าหลังจากนั้นเป็นเช่นไร คงมีแต่เพ่งดูในการต่อสู้นี้แล้ว”
กล่าวจบเทียนซียี่และเทียนเสียอิงจ้องมองการต่อสู้ต่อ
(มีต่อครับ)