ขอแนะนำตัวก่อนนะคะเราชื่อมิ ส่วนเพื่ิอนเราชื่อเอ*ผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้านะคะ*
เริ่มเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราเจอเพื่อนคนนี้เมื่อหลายปีก่อนเพื่อนคนนี้เคยเป็นน้องเรา ตอนนั้นไม่สนิสกันคะ ผ่านมา1-2ปี เราก็ได้มีโอกาสเจอกันและบ่อยขึ้น เราสองคนได้ไปเที่ยวหลายที่ด้วยกันบ่อยๆจนสนิสสนม เรากับเอค่อยข้างจะสนิสกันมากๆ เธอมีอะไรก็จะบอกเราเสมอและเรารักกันมาก เราอยู่กันเป็นกลุ่ม เธอเป็นที่รักของเพื่อนๆทุกคน เธอน่ารักและดีกับเรามากๆ เราเป็นเพื่อนกันมา2ปีคะ
**จะบอกนิสัยของเอนะคะ เอเป็นคนปากดุ ทำตัวน่ารัก และกินเก่ง เธอรักเพื่อนมากกว่าตัวเองสะอีก **
จนมาถึงวันที่ต้องจากกัน..
เอ: เออ! มิเราต้องไปเชียงรายวะ
มิ: เอ้า ! ละแกจะกลับมาปะวะ?
เอ:คงไม่
...
นี้เป็นข้อความส่วนหนึ่งทีเอกล่าวมา..
เหตุนี้ต้องย้อนกลับไปเมื่อ2-3เดือนที่แล้ว เอไปเรียน ณ ที่ที่หนึ่ง จ.เชียงราย เธองอแงเธอบอกไม่ชอบแต่ต้องอยู่ เธอเรียนได้2-3เดือนเรื่องก็เกิด..
วันเกิดเหตุเราไม่รู้คะเพราะวุ่นวายกับงานตรงหน้ามากๆ จนเช้าวันหนึ่ง มีเพื่อนชื่อ พี ส่งข้อความมา..
พี: มิ.. !!
พี่:มีเบอร์เอกับแม่มันปะ
พี:เร็วๆ!!
มิ:เอมันเปลี่ยนเบอร์นิ ทำไมมีไรวะ
พี:มีคนบอกเอเสียวะ
มิ:ห้ะ!!! พูดเล่นปะเนี้ย เราไม่ตลกนะ!
(ตอนนั้นหัวใจที่เต้นอยู่แทบหยุดเลยคะ หายใจไม่ทันตกใจกับเรื่องที่เกิด และคิดว่าไม่ใช่เรื่องจริง)
พี:ใช่ เอรถชนเสียชีวิตที่โรงบาล..
มิ:โถ่ พึ่งจะคุยกันไม่กี่วันเองอะ เรื่องจริงปะวะเนี้ย
ตอนนั้นเสียใจมากๆคะ แต่ก็คิดไม่ใช่เรื่องจริง
วันแรกที่เอเสีย เห็นกลุ่มควันสีขาวๆลอยอยู่ พอรีบหันไปก็หายเลยคะ ตอนนั้นคิดว่าไม่มีไรก็ทำงานบ้านต่อ แล้ววันต่อมานั่งกินข้าวอยู่ได้ยินเสียงขวดน้ำเคาะ4-5รอบ ในห้องนั้นว่างเปล่าและไม่มีคนคะ เรารีบเดินเข้าไป เห็นขวดน้ำวางอยู่คะ (ตอนนั้นครบ3วันแล้วแต่เรายังไม่ได้ไปทำบุญไห้ แต่นัดกับเพื่อนๆไว้แล้วว่าจะไปทำสังฆทาน) เราเลยคิดแล้วว่าเป็นเอมาหา เพราะเออยากเจอหลานมากๆ (เรามีลูก1คนอายุ1ขวบคะ) หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงต่างๆเคาะข้างๆห้องบ้าง บนบ้าง พอถึงวันทำสังฆทานเราก็ทำบุญกรวดน้ำให้เอคะ กลับมาก็หลับเพราะอุ้มลูกเหนื่อย หลับไปก็ฝันคะ ฝันว่าเอมายืนทำหน้านิ่งๆไม่ยิ้มไม่พูดไม่จา หลังจากวันนั้นตอนตี3เราปวดฉี่คะเลยไปเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงคนร้องให้ ฮือออ ฮือออ เราตกใจรีบเดินออกมาดูไม่มีใครคะ เลยเดินเข้าห้อง พอหลับไปสักพักมีคนมะเคาะพนังห้อง1ที ก๊อก! แล้วหายไป บอกเลยคะตอนนั่นตกใจมากกว่ากลัว บ่ายวันนั้นเอาลูกไปอาบน้ำ ลูกเบี่ยงหน้าไปทางซ้ายและยิ้ม อยู่นานเลยคะ เราเลยเรียกลูกลูกก็ปกติเลยรีบอาบรีบเสร็จ เพราะคิดแล้วว่าลูกเห็นอะไรบางอย่าง ก็ไม่เอะใจ คิดว่าคงเป็นเอมาหาหลาน หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงมาตลอดคะ คิดว่าเค้ายังอยู่ด้วย เค้าไม่ไปไหน วันสุดท้ายที่เจอคือเค้ามาเข้าฝันคะมายืนสักพักก็หายไปคะ (อาจจะไม่หลอนหรือสนุกแต่ทั้งหมดเล่ามาจากความจริงล้วนคะ พิมจากใจ)
ขอทิ้งท้ายนะคะ ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะขอบคุณคะ
เล่าประสบการณ์หลอน เรื่อง เพื่อนรัก.
เริ่มเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราเจอเพื่อนคนนี้เมื่อหลายปีก่อนเพื่อนคนนี้เคยเป็นน้องเรา ตอนนั้นไม่สนิสกันคะ ผ่านมา1-2ปี เราก็ได้มีโอกาสเจอกันและบ่อยขึ้น เราสองคนได้ไปเที่ยวหลายที่ด้วยกันบ่อยๆจนสนิสสนม เรากับเอค่อยข้างจะสนิสกันมากๆ เธอมีอะไรก็จะบอกเราเสมอและเรารักกันมาก เราอยู่กันเป็นกลุ่ม เธอเป็นที่รักของเพื่อนๆทุกคน เธอน่ารักและดีกับเรามากๆ เราเป็นเพื่อนกันมา2ปีคะ
**จะบอกนิสัยของเอนะคะ เอเป็นคนปากดุ ทำตัวน่ารัก และกินเก่ง เธอรักเพื่อนมากกว่าตัวเองสะอีก **
จนมาถึงวันที่ต้องจากกัน..
เอ: เออ! มิเราต้องไปเชียงรายวะ
มิ: เอ้า ! ละแกจะกลับมาปะวะ?
เอ:คงไม่
...
นี้เป็นข้อความส่วนหนึ่งทีเอกล่าวมา..
เหตุนี้ต้องย้อนกลับไปเมื่อ2-3เดือนที่แล้ว เอไปเรียน ณ ที่ที่หนึ่ง จ.เชียงราย เธองอแงเธอบอกไม่ชอบแต่ต้องอยู่ เธอเรียนได้2-3เดือนเรื่องก็เกิด..
วันเกิดเหตุเราไม่รู้คะเพราะวุ่นวายกับงานตรงหน้ามากๆ จนเช้าวันหนึ่ง มีเพื่อนชื่อ พี ส่งข้อความมา..
พี: มิ.. !!
พี่:มีเบอร์เอกับแม่มันปะ
พี:เร็วๆ!!
มิ:เอมันเปลี่ยนเบอร์นิ ทำไมมีไรวะ
พี:มีคนบอกเอเสียวะ
มิ:ห้ะ!!! พูดเล่นปะเนี้ย เราไม่ตลกนะ!
(ตอนนั้นหัวใจที่เต้นอยู่แทบหยุดเลยคะ หายใจไม่ทันตกใจกับเรื่องที่เกิด และคิดว่าไม่ใช่เรื่องจริง)
พี:ใช่ เอรถชนเสียชีวิตที่โรงบาล..
มิ:โถ่ พึ่งจะคุยกันไม่กี่วันเองอะ เรื่องจริงปะวะเนี้ย
ตอนนั้นเสียใจมากๆคะ แต่ก็คิดไม่ใช่เรื่องจริง
วันแรกที่เอเสีย เห็นกลุ่มควันสีขาวๆลอยอยู่ พอรีบหันไปก็หายเลยคะ ตอนนั้นคิดว่าไม่มีไรก็ทำงานบ้านต่อ แล้ววันต่อมานั่งกินข้าวอยู่ได้ยินเสียงขวดน้ำเคาะ4-5รอบ ในห้องนั้นว่างเปล่าและไม่มีคนคะ เรารีบเดินเข้าไป เห็นขวดน้ำวางอยู่คะ (ตอนนั้นครบ3วันแล้วแต่เรายังไม่ได้ไปทำบุญไห้ แต่นัดกับเพื่อนๆไว้แล้วว่าจะไปทำสังฆทาน) เราเลยคิดแล้วว่าเป็นเอมาหา เพราะเออยากเจอหลานมากๆ (เรามีลูก1คนอายุ1ขวบคะ) หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงต่างๆเคาะข้างๆห้องบ้าง บนบ้าง พอถึงวันทำสังฆทานเราก็ทำบุญกรวดน้ำให้เอคะ กลับมาก็หลับเพราะอุ้มลูกเหนื่อย หลับไปก็ฝันคะ ฝันว่าเอมายืนทำหน้านิ่งๆไม่ยิ้มไม่พูดไม่จา หลังจากวันนั้นตอนตี3เราปวดฉี่คะเลยไปเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงคนร้องให้ ฮือออ ฮือออ เราตกใจรีบเดินออกมาดูไม่มีใครคะ เลยเดินเข้าห้อง พอหลับไปสักพักมีคนมะเคาะพนังห้อง1ที ก๊อก! แล้วหายไป บอกเลยคะตอนนั่นตกใจมากกว่ากลัว บ่ายวันนั้นเอาลูกไปอาบน้ำ ลูกเบี่ยงหน้าไปทางซ้ายและยิ้ม อยู่นานเลยคะ เราเลยเรียกลูกลูกก็ปกติเลยรีบอาบรีบเสร็จ เพราะคิดแล้วว่าลูกเห็นอะไรบางอย่าง ก็ไม่เอะใจ คิดว่าคงเป็นเอมาหาหลาน หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงมาตลอดคะ คิดว่าเค้ายังอยู่ด้วย เค้าไม่ไปไหน วันสุดท้ายที่เจอคือเค้ามาเข้าฝันคะมายืนสักพักก็หายไปคะ (อาจจะไม่หลอนหรือสนุกแต่ทั้งหมดเล่ามาจากความจริงล้วนคะ พิมจากใจ)
ขอทิ้งท้ายนะคะ ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะขอบคุณคะ