คุณอาจจะรุ้สึกว่าคุณมีอำนาจในห้องนี้. เพราะพวกเราทุกคนมีหน้าที่รับคำสั่งจากคุณหรือพูดอีกในหนึ่งว่าคุณมีอำนาจสั่งการรักษา พวกเราทำตาม แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า คุณจะไม่ให้เกียรติพวกเรายังงัยก็ได้ วันนึงคุณก็ไม่ได้ยุตรงนี้ ต้องไปทำหน้าที่ในสังคมอื่น แต่มันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกคุณ. วันนึงชีวิตคุณอาจต้องกลับมายุในมือพยาบาลคนใดคนนึงก็ได้. ถ้าเป็นฉัน ฉันจะสั่งการรักษาอย่าง. ให้เกียรติ เชื่อมั่น และเป็นมิตร เพราะทุกชีวิตมีค่าเท่ากัน ไม่ได้วัดกันที่รอยหยักในสมอง. หรือตำแหน่งหน้าที่ที่ใหญ่กว่า เพราะทุกอย่างมันแค่บทบาทชั่วคราวในชีวิต บทบาทถาวรนันคือ. เกิดมาแล้วลงหลุม หรือไม่ก็ขึ้นเมรุเหมือนกันทุกคน ถึงคุณจะรุ้สึกว่าคุณมีอำนาจในห้องนี้ หน้าที่คุณยิ่งใหญ่มากคือช่วยชีวิตคน แต่ถ้าคุณรุ้สึกเหนื่อยแล้ว คุณเก็บอารมณ์ไม่ยุจนต้องแสดงออกมา นั่นคุณก็แพ้แล้ว เพราะคุณไม่ได้มีอำนาจกำหนดชะตาชีวิตคนอื่นด้วยคำพูด เราก็แค่ทำงานร่วมกัน. ส่วนตัวฉันไม่ได้รุ้สึกอะไร รุ้แค่ว่านี่คือหน้าที่. แต่คนที่ควรจะรุ้สึกคือเพื่อนคุณตังหากที่พยามจะไปช่วยคุณตรงนั้น จนทำให้ส่วนที่เขารับผิดชอบบกพร่องไป ฉันก็หลงคิดไปว่าคุณแค่บกพร่องทางอารมณ์อย่างเดียว จิงๆคุณแล้งน้ำใจกับคนที่เขาคิดว่าคุณเป็นเพื่อนด้วย...................... กูแค่บ่น
พยาบาลบ่น....