เราพึ่งรู้นะคะว่า บุคคลิกภายนอกเนี่ยสำคัญขนาดไหน โดนมากับตัวเลยค่ะ
คือเราอยู่คอนโดค่ะ แล้วเวลาไปมหาลัยเนี่ยก็จะนั่งรถเมล์ไป (หาที่จอดรถในมหาลัยยากมาก)
ตอนเดินออกจากคอนโดก็จะมีแค่พี่ยามเปิดประตูให้ บางวันก็ไม่เปิดให้ไม่มีการทักทายใดๆเกิดขึ้น
เวลาเรากลับก็เช่นกันค่ะ มารถเมล์แล้วเดินเข้าคอนโด พี่ยามไม่ทักทาย บางทีก็ไม่เปิดประตูให้ด้วยซ้ำ พนักงานที่เคาเตอร์ก็ไม่ทักทายค่ะ
ซึ่งเราโอเคค่ะ เราไม่คิดอะไรเลยเราเฉยๆมาก แต่ที่เราไม่โอเคคือ
เราเนี่ยมีรถยุโรป เราก็จอดไว้ที่คอนโดเนี่ยล่ะค่ะไม่ค่อยได้ขับไปไหน เพราะหาที่จอดในมหาลัยยากมากกกกก
เลยเดินทางด้วยรถเมล์ แต่พอวันก่อนเราขับรถยุโรปมาจอดหน้าคอนโดค่ะตรงประตูทางเข้า เพราะว่ารีบมากลืมของไว้บนห้อง
เชื่อไหมคะ พี่ยาม พนักงาน วิ่งมาเปิดประตู กล่าวสวัสดีเสียงดัง สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ ยิ้มแย้มแจ่มใสมาก คือเดินออกมาต้อนรับเลยอ่ะ แถมมีถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะด้วย คือไม่เหมือนกับตอนที่เรานั่งรถเมล์แล้วเดินเข้ามาเลยอะ
ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ เพียงแค่ขับรถยุโรปมาก็ได้รับบริการที่แตกต่าง-..-
ดูคนอื่นที่ภายนอกขนาดนี้เลยหรอ?
คือเราอยู่คอนโดค่ะ แล้วเวลาไปมหาลัยเนี่ยก็จะนั่งรถเมล์ไป (หาที่จอดรถในมหาลัยยากมาก)
ตอนเดินออกจากคอนโดก็จะมีแค่พี่ยามเปิดประตูให้ บางวันก็ไม่เปิดให้ไม่มีการทักทายใดๆเกิดขึ้น
เวลาเรากลับก็เช่นกันค่ะ มารถเมล์แล้วเดินเข้าคอนโด พี่ยามไม่ทักทาย บางทีก็ไม่เปิดประตูให้ด้วยซ้ำ พนักงานที่เคาเตอร์ก็ไม่ทักทายค่ะ
ซึ่งเราโอเคค่ะ เราไม่คิดอะไรเลยเราเฉยๆมาก แต่ที่เราไม่โอเคคือ
เราเนี่ยมีรถยุโรป เราก็จอดไว้ที่คอนโดเนี่ยล่ะค่ะไม่ค่อยได้ขับไปไหน เพราะหาที่จอดในมหาลัยยากมากกกกก
เลยเดินทางด้วยรถเมล์ แต่พอวันก่อนเราขับรถยุโรปมาจอดหน้าคอนโดค่ะตรงประตูทางเข้า เพราะว่ารีบมากลืมของไว้บนห้อง
เชื่อไหมคะ พี่ยาม พนักงาน วิ่งมาเปิดประตู กล่าวสวัสดีเสียงดัง สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ ยิ้มแย้มแจ่มใสมาก คือเดินออกมาต้อนรับเลยอ่ะ แถมมีถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะด้วย คือไม่เหมือนกับตอนที่เรานั่งรถเมล์แล้วเดินเข้ามาเลยอะ
ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ เพียงแค่ขับรถยุโรปมาก็ได้รับบริการที่แตกต่าง-..-