ขอวิธีปรับปรุงตัวในการฝึกงานหน่อยค่ะ

ฝึกงานมาได้ครึ่งทางแล้วค่ะ แต่ยังรู้สึกเหมือนยังไม่ได้อะไรเลย
คือพี่ๆที่ฝึกงานพยายามสอนงานให้บ้าง แต่คือตัวเราเองไม่กระตือรือร้นเอาอะไรเลย รู้สึกเกลียดตัวเองมาก
คือแบบเราไม่กล้าทำ ไม่กล้าถาม ไม่กล้าที่จะคุยกับพี่ๆเลย เป็นบ้าอะไรไม่รู้อยากย้อนเวลากลับวันแรกที่ฝึกงานจะโกยความรู้จากๆพี่ๆเขาให้หมดเลย พอเลิกงาน หยุดเสาร์อาทิตย์มา บอกตัวเองพยายามปรับตัวใหม่ พอไปทำงานก็ทำตัวอยู่ในกะลาไม่เอาอะไรเหมือนเดิม นั่งทำงานที่ไปขอพี่เขามาทำไปวัน
ไม่ได้ความรู้อะไรเลย ไม่รู้จักถามอะไร พอพี่เขามาสอนงาน พี่เขาถามว่ามีคำถามไหม เราก็หัวช้า แต่ปากไว บอกว่าไม่มีค่ะ อื้อหือ อยากจะตบตัวเอง แล้วโอกาสที่จะได้รู้งานใหม่ๆก็หลุดไป เป็นแบบนี้ตลอด ตอนแรกไม่รู้ตัวหรอกว่าตัวเองเป็นแบบนี้ พอพี่อีกคนพูดกับเพื่อนที่ฝึกงานด้วยกัน เราไปได้ยินเข้า ว่า "มาทำงานวันๆวางแผนจะทำอะไรบ้าง" เหมือนคำนี้ไปจุดประกายให้เราฉุกคิดว่า เอ๊ะ เรามาฝึกงานเพื่อมาหาความรู้ ไม่ได้มาเพื่อทำโปรเจคแล้วก็จบๆ ต่างคนต่างไป เรามาหาประสบการณ์ เอาล่ะพอคิดได้แบบนี้ ก็เริ่มรู้สึกว่าเห้ย พี่เขาให้โปรเจคเรามาทำก็บุญหัวละ ทำไมเราไม่กะตือร้นทำวะ ที่โรงงานเขารับเรามาฝึกงานทั้งที่เกรดน้อย ความรู้เท่าหางอึง ทำไมไม่โกยโอกาสนี้เข้าไปวะ  รู้ตัวว่าโง่ทำไมไม่เอาความรู้เข้าหัวสมองสักทีละ  คือมีโอกาสขนาดนี้แล้วยังเฉยอยู่อะ แล้วทีนี้พอคิดได้ว่าเราต้องทำยังไง ปัญหาก็คือ วันต่อไปวางแผนดิบดีละว่าจะไปเสนอความเห็นเกี่ยวกับโปรเจคกับพี่เขา อยากไปพูดคุยเอาความรู้ พอเห็นพี่ๆเขาปุ๊บ แผนพังหมด เพราะความกลัวพี่เขาเนี่ยแหละ กลัวจะไปถามอะไรโง่ๆ กลัวไปถามอะไรบ้าบอจนพี่เขารำคาญ
กลัวไปกวนพี่เขา และเข้าหาคนไม่เก่ง กลัวว่าปากไวพูดล่วงเกินพี่ๆ แล้วก็กลับไปวนลูปเดิมซ้ำๆ  จนกินเวลามาครึ่งทาง นั่งโง่อยู่กับกระดาษ Reuse ไปวันๆ วันๆนึงจบด้วยการไปของานพี่เขาทำแต่ไม่ได้ความรู้อะไรเลย นั่งตาลอยไปวันๆ ทำตัวเหมือนไม่เอาอะไรเลย จริงๆในใจอยากรู้มาก เกลียดตัวเองมาก
       อยากจะขอวิธีก้าวข้ามผ่านลูปโง่ๆแบบนี้หน่อยค่ะ คิดได้นะคะแต่ไม่ทำ เบื่อมาก อยากก้าวข้ามผ่านความกลัวนี้มากๆเลยค่ะ อยากใช้เวลาอีกครึ่งนึงที่เหลือ มาปรับปรุงตัว จากเวลาที่ผ่านมาคิดว่าไม่สายที่จะปรับปรุง ไม่อยากเป็นคนแบบนี้อีกแล้ว ไม่อยากเป็นคนไม่กล้าพูด พูดเสียงเบา อีกปัญหาก็คือพรีเซ้นงานทีไรสั่นอย่างกับเจ้าเข้า พังทุกครั้ง รู้ตัวแล้วก็บอกตัวเองว่าเอาใหม่ ก็กลับมาวนลูปแบบนี้ทุกครั้ง ไม่อยากให้พี่เขามาว่าเราไม่กระตือรือร้นอีกแล้ว
ป.ล. ด่าได้นะคะ ด่าให้กล้าก้าวผ่านอะไรแบบนี้สักที รู้ตัวนะว่าทำตัวแบบนี้ไม่ดีกับตัวเอง แต่ก็ยังทำเพราะความไม่กล้าและความกลัว วนลูปไปซ้ำๆทำยังไงดีให้ไม่เป็นคนแบบนี้ ขอวิธีหน่อยค่ะ