เล่าย้อนไปประมาณช่วงปลายปีที่แล้ว เวลาที่ผมออกไปซักผ้าตากผ้าที่เทอเรสทีไร รู้สึกเหมือนว่ามีคนจ้องมองอยู่ตลอดเวลา พยายามมองๆหาก็ไม่เห็นมีใคร แต่รู้สึกทุกครั้งที่ออกไปยืนแถวนั้น อธิบายก่อนว่าบ้านผมเป็นทาวเฮ้าท์นะครับ แล้วชั้นสองของบ้านทุกหลังจะมีเทอเรสยื่นออกมาเป็นพื้นที่สำหรับใช้สอย และจะมีแค่กำแพงเตี้ยๆกั้นระหว่างบ้านแต่ละหลัง ส่วนหลังไหนจะต่อเติมให้สูงขึ้น หรือปิดไปเลยก็แล้วแต่เจ้าของบ้านครับ ส่วนหลังที่ติดกันกับผมไม่ได้ต่อเติมแต่ปลูกพวกไม้ดอกไม้ประดับกั้นไว้จึงยังพอมองเห็นกันได้
จนวันหนึ่งเป็นช่วงหัวค่ำโพล้เพล้แสงจากดวงอาทิตย์เริ่มน้อยลง ความมืดกำลังจะเข้ามาแทนที่ ผมก็ออกไปเก็บผ้าที่ตากไว้ตามปรกติ ความรู้สึกที่เหมือนมีคนจ้องมองก็ยังคงอยู่ เลยพยายามหันไปมองรอบๆเพื่อหาที่มาของสายตาคู่นั้นเหมือนทุกครั้ง คราวนี้เหลือบไปเห็นแบบจังๆ ผมถึงกับขนลุกซู่ ตรงนอกหน้าต่างของบ้านหลังที่ติดกับบ้านผม ภาพตรงหน้าเป็นผู้หญิงหน้าตาดี ผมสีน้ำตาล หน้าขาว ดั้งโด่ง รูปหน้าสวยมาก แต่!!! เธอมีแต่หัวครับ ลำตัวของเธอไม่มี มีแต่หัววางอยู่บนอะไรซักอย่างที่ขอบหน้าต่างบ้านหลังนั้น และสายตาคู่นั้นก็จ้องเขม็งมาที่ผม จ้องแบบไม่กระพริบตาเลยครับ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย จะก้าวขาก็ก้าวไม่ออกขาแข็งไปหมด บรรยากาศรอบๆตัวร้อนๆหนาวๆวูบวาบๆ ผมได้แต่ยืนนิ่งและจ้องตากับสายตาคู่นั้น ภายในใจนึกถึงบทสวดมนต์ต่างๆ พร้อมท่องในใจแบบผิดๆถูกๆ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าเวลานั้นผ่านไปช้ามาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขณะที่ผมพยายามท่องบทสวดอยู่นั้น ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น แอ๊ดดด!! พอสิ้นเสียงก็มีร่างๆหนึ่งโผล่มาจากหลังประตู เธอคือพี่เจ้าของบ้านนั่นเอง พอเห็นพี่เค้าบรรยากาศทุกๆอย่างรอบตัวก็กลับมาปรกติเหมือนเดิม ร่างกายขยับได้ตามปรกติ พี่เค้าหันมามองเราแป๊บนึงโดยไม่ได้พูดอะไร แล้วเก็บผ้าที่ตากไว้จากนั้นก็เข้าบ้านไป ทิ้งให้ผมอยู่กับสายตาคู่นั้นเพียงลำพัง ผมจึงรวบรวมความกล้าชะเง้อมองดูผู้หญิงคนนั้นแบบใกล้ๆจนเห็นหน้าตาของเธออย่างชัดเจน จึงได้อุทานออกมาว่า "Eหุ่นบ้า กูตกใจหมด ห่าเอ๊ย!!"
สรุปแล้วหัวนั้นคงจะเป็นหุ่นที่พี่เค้าใช้ตอนไปเรียนทำผม พอไม่ได้ใช้แล้วคงคิดว่าเอามาวางไว้ตรงนี้เผื่อเอาไว้ถ้ามีขโมยปีนขึ้นมาเห็นอาจจะตกใจกลัว อยากบอกพี่ว่ามันได้ผลดีเกินคาดเลยแหละ แมร่งทำกูยืนเป็นบ้าอยู่คนเดียวตั้งนาน แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้วนะ เราเจอกันบ่อยเลยสนิทกันแล้ว วันนี้เลยถ่ายรูปคนสวยมาให้ดูกัน 5555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แชร์ประสบการณ์สยองขวัญ เมื่อผมเหลือบไปเห็นผู้หญิงที่มีแต่หัวจ้องหน้า (ถ่ายรูปไว้ด้วย)
จนวันหนึ่งเป็นช่วงหัวค่ำโพล้เพล้แสงจากดวงอาทิตย์เริ่มน้อยลง ความมืดกำลังจะเข้ามาแทนที่ ผมก็ออกไปเก็บผ้าที่ตากไว้ตามปรกติ ความรู้สึกที่เหมือนมีคนจ้องมองก็ยังคงอยู่ เลยพยายามหันไปมองรอบๆเพื่อหาที่มาของสายตาคู่นั้นเหมือนทุกครั้ง คราวนี้เหลือบไปเห็นแบบจังๆ ผมถึงกับขนลุกซู่ ตรงนอกหน้าต่างของบ้านหลังที่ติดกับบ้านผม ภาพตรงหน้าเป็นผู้หญิงหน้าตาดี ผมสีน้ำตาล หน้าขาว ดั้งโด่ง รูปหน้าสวยมาก แต่!!! เธอมีแต่หัวครับ ลำตัวของเธอไม่มี มีแต่หัววางอยู่บนอะไรซักอย่างที่ขอบหน้าต่างบ้านหลังนั้น และสายตาคู่นั้นก็จ้องเขม็งมาที่ผม จ้องแบบไม่กระพริบตาเลยครับ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย จะก้าวขาก็ก้าวไม่ออกขาแข็งไปหมด บรรยากาศรอบๆตัวร้อนๆหนาวๆวูบวาบๆ ผมได้แต่ยืนนิ่งและจ้องตากับสายตาคู่นั้น ภายในใจนึกถึงบทสวดมนต์ต่างๆ พร้อมท่องในใจแบบผิดๆถูกๆ เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าเวลานั้นผ่านไปช้ามาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขณะที่ผมพยายามท่องบทสวดอยู่นั้น ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น แอ๊ดดด!! พอสิ้นเสียงก็มีร่างๆหนึ่งโผล่มาจากหลังประตู เธอคือพี่เจ้าของบ้านนั่นเอง พอเห็นพี่เค้าบรรยากาศทุกๆอย่างรอบตัวก็กลับมาปรกติเหมือนเดิม ร่างกายขยับได้ตามปรกติ พี่เค้าหันมามองเราแป๊บนึงโดยไม่ได้พูดอะไร แล้วเก็บผ้าที่ตากไว้จากนั้นก็เข้าบ้านไป ทิ้งให้ผมอยู่กับสายตาคู่นั้นเพียงลำพัง ผมจึงรวบรวมความกล้าชะเง้อมองดูผู้หญิงคนนั้นแบบใกล้ๆจนเห็นหน้าตาของเธออย่างชัดเจน จึงได้อุทานออกมาว่า "Eหุ่นบ้า กูตกใจหมด ห่าเอ๊ย!!"
สรุปแล้วหัวนั้นคงจะเป็นหุ่นที่พี่เค้าใช้ตอนไปเรียนทำผม พอไม่ได้ใช้แล้วคงคิดว่าเอามาวางไว้ตรงนี้เผื่อเอาไว้ถ้ามีขโมยปีนขึ้นมาเห็นอาจจะตกใจกลัว อยากบอกพี่ว่ามันได้ผลดีเกินคาดเลยแหละ แมร่งทำกูยืนเป็นบ้าอยู่คนเดียวตั้งนาน แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้วนะ เราเจอกันบ่อยเลยสนิทกันแล้ว วันนี้เลยถ่ายรูปคนสวยมาให้ดูกัน 5555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้