สวัสดีครับ ผมชื่อ ทีน ตอนน้ันผมอยู่ปี4อีกแค่3วัน จะเป็นวันจบปริญญา ผมได้อาศัยอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งกับคุณแม่ วันนั้นหลังจากที่ผมกลับจากมหาลัย ผมเห็นคนมายืนมุงกันหน้าคอนโดที่ผมพักอาศัย ผมเห็นรถกู้ภัยประมาณ2คัน ผมได้ถามแม่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ท่านบอกว่าคู่รักชายหญิงที่อยู่ข้างห้องได้เสียชีวิตแล้ว ฝ่ายชายนั้นได้พลั้งมือพลักฝ่ายหญิงลงจากระเบียง เสียชีวิตคาที่ ฝ่ายชายเสียใจมากจึงนำมีดมาแทงที่คอของตนจนเสียชีวิต ผมก็ไม่ได้คิดจึงจะเดินกลับเข้าห้อง เพราะผมก็ไม่ได้อยากเห็นสภาพศพเท่าไหร่ ตกดึกคืนนั้น พนักงานคอนโดได้แจกยันต์ท้าวเวสสุวรรณให้ทุกห้อง คนละนึงใบมาแปะหน้าประตู แม่ผมรับยันต์จากพนักงานมา แล้วบอกให้ผมเอาไปแปะไว้ที่ประตู ผมที่กำลังยุ่งๆอยู่จึงตอบส่งๆไป ว่า วางไว้ตรงนั้นแหละเด๋วเอาไปติด เพราะตอนนั้นผมกำลังคุยกับเพื่อนเรื่องที่มีคู่รักเสียชีวิตกันอยู่ แล้วอยู่ดีๆแม่ก็บอกว่า แม่ขอกลับบ้านที่ต่างจังหวัดหน่อยนะพอดีญาติแม่ที่ต่างจังหวัดป่วย ผมก็ตกใจทำไมมันกระทันหันจัง
แต่ผมก็ไม่ได้อะไรมากก็บอก ครับๆไป จากนั้นก็ก็อยู่ห้องคนเดียวทำงาน ผมทำงานจนไม่รู้ว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว เหลือบมองนาฬิกา เห้ยยนี่มันก็ตี02:54แล้ว
ผมจึงได้เก็บของเตรียมเข้านอน ผมนอนได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงดัง ครื้น~ ครื้น~ เหมือนคนลากเท้า ดังอยู่หน้าห้องผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็นึกว่าเสียงแม่บ้านทำความสะอาดกำลังลากถุงขยะไปทิ้ง แต่ก็สงสัยป้าเขามาเก็บขยะตอนตี2เนี้ยนะ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยนอนต่อ ผมนอนไปได้สักพักก็ได้ยินเสียง ลากเท้านั้น อยู่ในห้องของผม เสียงมันค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็หยุดไป ตอนนั้นผมตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก แต่ผมก็ยังไม่ทันได้หายสงสัย ก็สัมผัสได้ว่ามีอะไรบางอย่างกำลังขึ้นมาบนเตียงของผม ผมได้กลั้นใจลืมตาขึ้นมาดู ก็ปรากฏร่างของหญิงสาว ผิวของเธอขาวซีด ดวงตาดำลึก ปากอ้ากว้าง กำลังจ้องผมอยู่ แขนขาของเธอนั้นบิดเบี้ยวไม่ได้รูป เอาง่ายๆคือเหมือนผีจูออนเลย ผมตกใจมากทำอะไรไม่ถูก แขนขาขยับไม่ได้ ผมจึงได้สวดมนต์ทุกบทที่ผมพอจำได้ แต่ไม่มีวี่แววที่เธอจะหายไป จนผมได้ลองท่องคาถาชินบัญชร เธอเหมือนจะหายไป ผมเหนื่อยมากจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ เช้าวันต่อมาผมคิดว่าตัวผมนั้นฝันไป ถ้าเป็นฝันจริงๆก็คงเป็นฝันที่โครตสมจริง ผมจึงเอะใจได้ว่าผมนั้นไม่ได้แปะยันต์รึเปล่าเธอถึงเข้ามาได้ วันนั้นผมจึงได้แปะยันต์ที่พนักงานให้มา
คืนต่อมาผมก็ไม่เจออะไรอีกเลย ผมไม่เคยบอกแม่เรื่องนี้มาก่อนเลย
คืนมรณะ
แต่ผมก็ไม่ได้อะไรมากก็บอก ครับๆไป จากนั้นก็ก็อยู่ห้องคนเดียวทำงาน ผมทำงานจนไม่รู้ว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว เหลือบมองนาฬิกา เห้ยยนี่มันก็ตี02:54แล้ว
ผมจึงได้เก็บของเตรียมเข้านอน ผมนอนได้สักพัก ก็ได้ยินเสียงดัง ครื้น~ ครื้น~ เหมือนคนลากเท้า ดังอยู่หน้าห้องผม ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็นึกว่าเสียงแม่บ้านทำความสะอาดกำลังลากถุงขยะไปทิ้ง แต่ก็สงสัยป้าเขามาเก็บขยะตอนตี2เนี้ยนะ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยนอนต่อ ผมนอนไปได้สักพักก็ได้ยินเสียง ลากเท้านั้น อยู่ในห้องของผม เสียงมันค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็หยุดไป ตอนนั้นผมตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก แต่ผมก็ยังไม่ทันได้หายสงสัย ก็สัมผัสได้ว่ามีอะไรบางอย่างกำลังขึ้นมาบนเตียงของผม ผมได้กลั้นใจลืมตาขึ้นมาดู ก็ปรากฏร่างของหญิงสาว ผิวของเธอขาวซีด ดวงตาดำลึก ปากอ้ากว้าง กำลังจ้องผมอยู่ แขนขาของเธอนั้นบิดเบี้ยวไม่ได้รูป เอาง่ายๆคือเหมือนผีจูออนเลย ผมตกใจมากทำอะไรไม่ถูก แขนขาขยับไม่ได้ ผมจึงได้สวดมนต์ทุกบทที่ผมพอจำได้ แต่ไม่มีวี่แววที่เธอจะหายไป จนผมได้ลองท่องคาถาชินบัญชร เธอเหมือนจะหายไป ผมเหนื่อยมากจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ เช้าวันต่อมาผมคิดว่าตัวผมนั้นฝันไป ถ้าเป็นฝันจริงๆก็คงเป็นฝันที่โครตสมจริง ผมจึงเอะใจได้ว่าผมนั้นไม่ได้แปะยันต์รึเปล่าเธอถึงเข้ามาได้ วันนั้นผมจึงได้แปะยันต์ที่พนักงานให้มา
คืนต่อมาผมก็ไม่เจออะไรอีกเลย ผมไม่เคยบอกแม่เรื่องนี้มาก่อนเลย