ขอระบายอารมณ์หน่อยนะครับอย่าด่ากันนะ^^
เรื่องราวมันมีอยู่ว่า ผมเป็นนักกีฬาเเบดมินตันของโรงเรียนเเห่งหนึ่ง เเละพี่เขาคนนั้นก็เป็นนักวอลเลย์บอลชายของโรงเรียนเช่นกัน จะมีการเเข่งขันกีฬานักเรียนระดับมัธยมในจังหวัดในจังหวัดปีละ 1 ครั้ง เเต่โรงเรียนของเราอยู่ไกลจากตัวเมืองมาก จึงต้องไปขออาศัยพักโรงเรียนขนาดเล็กในตัวเมือง
สนามกีฬาต่างก็กระจายกันอยู่ทั่วๆไปในตัวเมือง
วันนึงผมเเข่งเเบดมินตันเสร็จเเล้ว ครูจึงพาไปดูวอลเลย์บอลทีมหญิงของโรงเรียนผมที่กำลังทำการเเข่งขันอยู่ เดินไกลมากกกกกๆๆๆๆๆๆ 5555
ความสัมพันธ์ของผมกับพี่เค้าได้เริ่มขึ้นที่สนามวอลเลย์บอล (ไม่ใช่รักกันนะ555 หมายถึงเเบบพี่น้อง) ในขณะที่ผมเดินไป ไม่รู้ว่าสวนทางกับพี่เขาตอนไหน เเต่พี่เขาจับเเขนเเละดึงผมหันมาถามว่า "วันนี้เป็นไงชนะไหม" ผมก็เลยตอบไปเเบบเขินๆว่า "ชะชะชนะครับ" มันเป็นโมเมนท์ที่ดีนะ 555 คือเราไม่รู้จักกันมาก่อนหรือพี่เขาอาจจะรู้จักเราเเต่เราไม่รู้จักพี่เขาก็ได้555 หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้พูดคุยกันเลยจนเราลืมพี่เขาไปเเล้ว เเต่ช่วงเปิดเทอมเราขึ้น ม.ปลาย พี่เขาก็เริ่มทักเรามากขึ้น เเละมาขอเล่นเเบดมินตันกับเราตลอด คือเอาง่ายว่าพี่เขาชอบโดดเรียน ติด 0 ร ก็เยอะ เเต่เเปลกที่เรามาชอบพี่เขาได้ คงเป็นเพราะพี่เขาคารมณ์ดีมั้ง เราก็เริ่มให้ใจพี่เขาไปเรื่อยๆ จนมารู้ว่าพี่เขามีเเฟนเเล้ว บอกตามตรงว่าเจ็บนิดหน่อย555 วันที่ไปเขาค่าย รด. เราก็ได้คุยกับพี่เขาอยู่บ่อยๆ คือช่วงพักเเละช่วงอาบน้ำ พี่เขา
ใส่เเต่กางเกงในอาบน้ำ เราก็หน้าเเดงไปสิ 5555 เรายิ้มให้เเละเดินเข้าไปอาบในห้องน้ำเเทน พี่เขายิ้มใหห้เราอยู่บ่อยเวลาเดินสวนกัน ทั้งๆที่ตอนเราเห็นเเละไม่เห็น เราพยายามจะไม่หลงตัวเองนะเเต่สิ่งที่พี่เขาทำ มันไม่เหมือนสิ่งที่พี่ทำให้น้อง คนบ้าอะไรยืนบังหลังให้เราตอนเราซักกางเกงใน55555
ล่าสุดกีฬาสี เรากับพี่เขาอยู่คนละสีครับ พี่เขาเล่นกีฬาทุกอย่างเลย ทั้ง บอล บาส ฟุตซอล วอลเลย์บอล เเละมาเจอกับเราที่เเบดมินตัน โชคร้ายของพี่เขาหรือยังไงไม่รู้55555 เราก็ดีใจนะที่อยู่ในสนามกับพี่เขาสองคน ถ้าไม่รวมกรรมการ เเฟนพี่เขาก็ไม่มาดู555 เวลาเเข่งเซตเเรกเราเล่นเบาสุดละ เพราะพี่เขาเเข่งหลายอย่างกลัวถ้าโยกนู้นหยอดนี้ตบนั้นก็กลัวพี่เขาตาย555 เเต่ก็ยังชนะขาด ช่วงพักระหว่างเซตพี่เขาเดินมาเเละบอกเราว่า "อ่อยให้พี่หน่อย" เเต่เราตอบว่า "พี่...คงต้องช่วยตัวเองเเล้วละ5555" พี่เขาก็ยิ้ม เริ่มเซตสองเราอ่อยให้พี่เขามากนะ จนโค้ชของผมเนี่ยถามว่าพลาดจริงหรืออ่อย555 เเต่พี่เขาก็ยังเเพ้อยู่ดี เราเริ่มเสียใจตรงที่ตบใส่พี่เขานี้เเหละ หลายลูกอยู่นะ 555 เเต่สุดท้ายก็คุยกันเหมือนเดิมสนิทกว่าเดิมด้วยซ้ำ555 เเละเราได้จับมือพี่เขาเเล้ว555
บร๊ายยยย *****
ได้เเข่งกีฬากับคนที่เเอบชอบจะฟินหรือเสียใจดีเนี่ย
เรื่องราวมันมีอยู่ว่า ผมเป็นนักกีฬาเเบดมินตันของโรงเรียนเเห่งหนึ่ง เเละพี่เขาคนนั้นก็เป็นนักวอลเลย์บอลชายของโรงเรียนเช่นกัน จะมีการเเข่งขันกีฬานักเรียนระดับมัธยมในจังหวัดในจังหวัดปีละ 1 ครั้ง เเต่โรงเรียนของเราอยู่ไกลจากตัวเมืองมาก จึงต้องไปขออาศัยพักโรงเรียนขนาดเล็กในตัวเมือง
สนามกีฬาต่างก็กระจายกันอยู่ทั่วๆไปในตัวเมือง
วันนึงผมเเข่งเเบดมินตันเสร็จเเล้ว ครูจึงพาไปดูวอลเลย์บอลทีมหญิงของโรงเรียนผมที่กำลังทำการเเข่งขันอยู่ เดินไกลมากกกกกๆๆๆๆๆๆ 5555
ความสัมพันธ์ของผมกับพี่เค้าได้เริ่มขึ้นที่สนามวอลเลย์บอล (ไม่ใช่รักกันนะ555 หมายถึงเเบบพี่น้อง) ในขณะที่ผมเดินไป ไม่รู้ว่าสวนทางกับพี่เขาตอนไหน เเต่พี่เขาจับเเขนเเละดึงผมหันมาถามว่า "วันนี้เป็นไงชนะไหม" ผมก็เลยตอบไปเเบบเขินๆว่า "ชะชะชนะครับ" มันเป็นโมเมนท์ที่ดีนะ 555 คือเราไม่รู้จักกันมาก่อนหรือพี่เขาอาจจะรู้จักเราเเต่เราไม่รู้จักพี่เขาก็ได้555 หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้พูดคุยกันเลยจนเราลืมพี่เขาไปเเล้ว เเต่ช่วงเปิดเทอมเราขึ้น ม.ปลาย พี่เขาก็เริ่มทักเรามากขึ้น เเละมาขอเล่นเเบดมินตันกับเราตลอด คือเอาง่ายว่าพี่เขาชอบโดดเรียน ติด 0 ร ก็เยอะ เเต่เเปลกที่เรามาชอบพี่เขาได้ คงเป็นเพราะพี่เขาคารมณ์ดีมั้ง เราก็เริ่มให้ใจพี่เขาไปเรื่อยๆ จนมารู้ว่าพี่เขามีเเฟนเเล้ว บอกตามตรงว่าเจ็บนิดหน่อย555 วันที่ไปเขาค่าย รด. เราก็ได้คุยกับพี่เขาอยู่บ่อยๆ คือช่วงพักเเละช่วงอาบน้ำ พี่เขา
ล่าสุดกีฬาสี เรากับพี่เขาอยู่คนละสีครับ พี่เขาเล่นกีฬาทุกอย่างเลย ทั้ง บอล บาส ฟุตซอล วอลเลย์บอล เเละมาเจอกับเราที่เเบดมินตัน โชคร้ายของพี่เขาหรือยังไงไม่รู้55555 เราก็ดีใจนะที่อยู่ในสนามกับพี่เขาสองคน ถ้าไม่รวมกรรมการ เเฟนพี่เขาก็ไม่มาดู555 เวลาเเข่งเซตเเรกเราเล่นเบาสุดละ เพราะพี่เขาเเข่งหลายอย่างกลัวถ้าโยกนู้นหยอดนี้ตบนั้นก็กลัวพี่เขาตาย555 เเต่ก็ยังชนะขาด ช่วงพักระหว่างเซตพี่เขาเดินมาเเละบอกเราว่า "อ่อยให้พี่หน่อย" เเต่เราตอบว่า "พี่...คงต้องช่วยตัวเองเเล้วละ5555" พี่เขาก็ยิ้ม เริ่มเซตสองเราอ่อยให้พี่เขามากนะ จนโค้ชของผมเนี่ยถามว่าพลาดจริงหรืออ่อย555 เเต่พี่เขาก็ยังเเพ้อยู่ดี เราเริ่มเสียใจตรงที่ตบใส่พี่เขานี้เเหละ หลายลูกอยู่นะ 555 เเต่สุดท้ายก็คุยกันเหมือนเดิมสนิทกว่าเดิมด้วยซ้ำ555 เเละเราได้จับมือพี่เขาเเล้ว555
บร๊ายยยย *****