คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตามท้องเรื่องพ่อมดอ๊อซ ในดินแดนอ๊อซ (ฉบับหนัง) มีพ่อมดอ๊อซ มีแม่มดตะวันตก แม่มดตะวันออกที่ชั่วร้าย
มีแม่มดดีชื่อกลินด้า (ในฉบับหนังสือ แม่มดแสนดีมีทั้งแม่มดเหนือและแม่มดใต้ กลินด้าเป็นแม่มดใต้)
หลังจากโดโรธีปราบแม่มดตะวันตกตามความปรารถนาของพ่อมดอ๊อซ โดยการราดน้ำใส่จนแม่มดละลาย
ผู้คนก็มาโห่ร้องยินดี โดโรธีก็เดินทางต่อไป ในระหว่างนั้น แม่มดกลินด้าก็ลอยมา พูดคุยกับผู้คน มีคนซักถาม
ว่าแม่มดกลินด้าเคยเป็นเพื่อนกับแม่มดตะวันตกไม่ใช่เหรอ กลินด้าจึงเริ่มเล่าเรื่องว่าเธอรู้จักแม่มดตะวันตก
ได้อย่างไร
ย้อนกลับไปในอดีต
แม่มดตะวันตกมีผิวสีเขียว ใส่หมวกชุดดำ ขี่ไม้กวาด เหตุที่มีผิวสีเขียวเพราะแม่คบชู้กับไอ้หนุ่มประหลาดที่
กินเหล้าสีเขียว จึงได้ลูกผิวสีเขียวเป็นที่รังเกียจ ต่อมาแม่ท้องลูกอีกคนแต่เป็นเด็กพิการ แม่มดตะวันตกจึง
ต้องดูแลน้อง
เมื่อทั้งสองโตขึ้นไปเรียนที่โรงเรียนชิซ แม่มดตะวันตกได้เผลอแสดงพลังประหลาดของเธอให้อาจารย์เห็น
อาจารย์จึงจะจัดคลาสพิเศษสำหรับผู้มีเวทย์มนตร์ให้ ทำให้เธอมีกำลังใจ แม่มดตะวันตกต้องมาอยู่ร่วมหอ
กับกลินด้าสาวสวยที่ไม่เก่งอะไรเลย แล้วก็เกลียดกันมาก แต่มีชายหนุ่มชื่อฟิเอโร่มาเรียนด้วย กลินด้าก็ปิ๊ง
อยากได้ว่างั้น แต่มีหนุ่มชื่อบ็อคมาติดพัน กลินด้าจึงแนะนำบ็อคว่าถ้าอยากเป็นหนุ่มแสนดีในสายตาเธอช่วย
ไปชวนเด็กสาวพิการน้องแม่มดตะวันตกไปงานเต้นรำที กลายเป็นว่าน้องสาวแม่มดดีใจมากและนึกว่ากลินด้า
ช่วยแนะนำหนุ่มให้ วันดีคืนดี กลินด้าก็เอาหมวกดำเห่ยๆ มาให้แม่มด แม่มดก็เลยไปขอร้องอาจารย์ให้รับ
กลินด้าเข้าคลาสพิเศษด้วยทั้งที่ความสามารถไม่มี กลายเป็นว่าทั้งสองพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันโดย
ความเข้าใจผิด
แม่มดตะวันตกนั้นรักสัตว์มากและต่อต้านกฎที่ห้ามสัตว์พูด และพบว่าสัตว์หลายๆ ตัวเริ่มพูดไม่ได้ แม่มดจึง
หวังจะไปขอให้พ่อมดอ๊อซช่วย ด้วยความเก่งกาจในโรงเรียน จึงได้รับเลือกให้ไปเจอพ่อมดอ๊อซแต่ก็ต้อง
ตกใจเมื่อรู้ว่าพ่อมดอ๊อซนั่นแหละคือตัวการที่ทำให้สัตว์พูดไม่ได้ และใช้หนังสือเวทย์มนตร์สาปสัตว์ให้แปลก
ประหลาดเช่น สาปลิงให้มีปีก ความฝัน ความเชื่อใจที่เคยมีจึงพังทลาย นี่คือจุดจบขององก์แรกที่แม่มดยอม
ต้านกระแส ด้วยเพลง Defying Gravity กลินด้าที่เผอิญไปด้วยกันก็อำลาแม่มดขอให้โชคดี ตั้งแต่นั้นมา
อาจารย์ที่ร่วมหัวกับอ๊อซก็ประกาศให้ชาวเมืองรู้ว่า เธอเป็นแม่มดร้าย เธอจึงขี่ไม้กวาดบินหนีไป
ขึ้นองก์สอง
หลังจากแม่มดตะวันตก ถูกตั้งฉายาเป็น Wicked Witch of the West ไปตั้งหลักในดินแดนวิงกี้ น้องสาว
ที่ไม่มีเวทย์มนตร์ก็พลอยซวยถูกตั้งฉายาเป็นแม่มดตะวันออก เพราะอยู่ที่แดนมันช์กิ้น ที่เมืองมรกตกำลัง
มีการเฉลิมฉลองสถาปนากลินด้าเพื่อให้ชาวเมืองมีความสุขไม่ต้องหวาดกลัวหรือฟังเรื่องของแม่มดตะวันตก
ผู้คนกร่นด่าแม่มดตะวันตก จนมีข่าวลือว่าถ้าทำให้เธอเปียกเธอจะละลายตายไป
กลินด้าประกาศหมั้นกับฟิเอโร่ แต่เหมือนในใจฟิเอโร่จะหันไปหาแม่มดตะวันตก เพราะชื่นชมสิ่งที่เธอทำ
คือพยายามช่วยเหลือสัตว์ต่างๆ
ที่บ้านของแม่มดตะวันออก รู้สึกช้ำใจที่บ็อคไม่สนใจใยดีเธอ แม่มดตะวันตกโผล่มาช่วยเสกคาถาให้รองเท้า
แดงของน้องสามารถช่วยให้น้องเดินได้ น้องดีใจมาก พอเห็นบ็อคก็ดีใจบอกว่าหายดีก็ดีแล้ว ฉันไม่ต้องดูแล
เธอแล้ว จะไปหากลินด้า น้องสาวแม่มดเสียใจมาก จึงแย่งสมุดร่ายคาถามาร่ายคาถามั่วๆ ทำให้ขาดใจตาย
แต่แม่มดตะวันตกช่วยร่ายคาถาให้สามารถมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องพึ่งหัวใจ (กลายเป็นหุ่นกระป๋องที่โดโรธีไปเจอ)
แม่มดตะวันตกรู้สึกเหนื่อยที่ไม่สามารถต่อต้านแผนการของพ่อมดอ๊อซ จึงกะจะไปเจรจาแต่สุดท้ายก็ล้มเหลว
อาจารย์ที่เคยอุ้มชูแม่มดเห็นว่าเป็นเสี้ยนหนาม จึงทำลายเธอโดยการสร้างทอร์นาโด พัดเอาบ้านจากแคนซัส
มาถล่มลงบ้านน้องสาว ทำให้น้องสาว (แม่มดตะวันออก) ตาย (โดโรธีออกมาจากบ้าน กลินด้าให้รองเท้าแดง
เป็นของขวัญให้เดินไปหาพ่อมดอ๊อซ) แม่มดตะวันตกพบว่าน้องสาวตายแล้วก็เสียใจมาก ต่อว่ากลินด้าว่า
ทำไมเอารองเท้าให้นังหนูไม่รู้ที่นอนปลายเท้า ส่วนกลินด้าก็ต่อว่าว่าเธอแย่ฟิเอโร่ไป ทหารจะมาจับแม่มด
แต่ว่าถูกฟิเอโร่ขวาง ฟิเอโร่จึงถูกจับเสียเอง แม่มดตะวันตกร่ายคาถาขอให้ฟิเอโร่กลายเป็นสิ่งที่ไม่มีวันตาย
(หุ่นไล่กาที่โดโรธีไปเจอ)
แม่มดตะวันตกรู้สึกว่าเหนื่อยมากแล้ว เธอไม่สามารถเอาชนะพ่อมดอ๊อซและอาจารย์ได้ เธอสูญเสียหมดทุก
อย่างแล้ว (ขณะเดียวกันโดโรธีเดินทางไปหาพ่อมดอ๊อซ และได้รับคำสั่งให้ไปฆ่าแม่มดก่อน จึงจะช่วยให้กลับ
บ้าน) แม่มดตะวันตกจับโดโรธีได้ กลินด้ามาเตือนบอกว่าเธอซาบซึ้งใจมากที่ได้เพื่อนอย่างแม่มดตะวันตก
แม่มดตะวันตกบอกว่าคงถึงเวลาที่เราต้องจากกัน แต่ฉันจะเก็บเธอไว้ในใจทำนองนั้น (เพลงเอกคือ For Good)
แม่มดตะวันตกเข้าไปเผชิญหน้ากับโดโรธี และถูกเธอเอาน้ำสาดใส่ จึงละลายตายไป
กลินด้าเศร้ามากแต่ใจแข็ง และได้หนังสือเวทย์มนตร์ของแม่มดไว้ดูต่างหน้า เพราะเธออ่านคาถาไม่ออก แต่
กลินด้าก็ฉลาดพอที่จะใช้ความนิยมของตัวเอง สั่งสอนพ่อมดอ๊อซและอาจารย์ โดยเฉลยว่าแม่มดน่าจะเป็นลูก
ของพ่อมดอ๊อซนั่นแหละ เพราะถือขวดเหล้าสีเขียวที่ไม่มีในแดนอ๊อซ แล้วเนรเทศให้ขึ้นบอลลูนกลับบ้านไป
แล้วก็ไล่อาจารย์ออกไป (ในละครไม่ได้เล่าว่ากลินด้ารู้ได้ไงว่ารองเท้าแดงที่แม่มดเสกไว้สามารถพาโดโรธี
กลับแคนซัส)
เรื่องกลับมาที่ฉากต้นเรื่อง กลินด้าอาลัยอาวรณ์กับเรื่องที่เล่า ปล่อยให้คนหลงเชื่อไปว่าเพื่อนของเธอคือแม่มด
ร้ายเพื่อให้เขามีความสุข
No One Mourn for Wicked (ไม่มีใครเศร้าโศกให้นางมารร้าย)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตามนิยายอ๊อซ หลังจากที่โดโรธีจากไป หุ่นไล่กา (ฟิเอโร่) ได้ครองแดนวิงกี้ และกลับมาที่ปราสาทเปิดประตู
ใต้ดิน พบแม่มดตะวันตก ออกมาจากห้องใต้ดิน ทั้งสองกอดกันแล้วพากันเดินไปจากดินแดนอ๊อซ โดยไม่ได้
บอกความจริงกับกลินด้า ที่จริงทั้งสองคนวางแผนไว้แล้วว่าจะแกล้งตายโดยทำเป็นละลายหายไปตามที่คน
ลือกัน
ตามท้องเรื่องพ่อมดอ๊อซ ในดินแดนอ๊อซ (ฉบับหนัง) มีพ่อมดอ๊อซ มีแม่มดตะวันตก แม่มดตะวันออกที่ชั่วร้าย
มีแม่มดดีชื่อกลินด้า (ในฉบับหนังสือ แม่มดแสนดีมีทั้งแม่มดเหนือและแม่มดใต้ กลินด้าเป็นแม่มดใต้)
หลังจากโดโรธีปราบแม่มดตะวันตกตามความปรารถนาของพ่อมดอ๊อซ โดยการราดน้ำใส่จนแม่มดละลาย
ผู้คนก็มาโห่ร้องยินดี โดโรธีก็เดินทางต่อไป ในระหว่างนั้น แม่มดกลินด้าก็ลอยมา พูดคุยกับผู้คน มีคนซักถาม
ว่าแม่มดกลินด้าเคยเป็นเพื่อนกับแม่มดตะวันตกไม่ใช่เหรอ กลินด้าจึงเริ่มเล่าเรื่องว่าเธอรู้จักแม่มดตะวันตก
ได้อย่างไร
ย้อนกลับไปในอดีต
แม่มดตะวันตกมีผิวสีเขียว ใส่หมวกชุดดำ ขี่ไม้กวาด เหตุที่มีผิวสีเขียวเพราะแม่คบชู้กับไอ้หนุ่มประหลาดที่
กินเหล้าสีเขียว จึงได้ลูกผิวสีเขียวเป็นที่รังเกียจ ต่อมาแม่ท้องลูกอีกคนแต่เป็นเด็กพิการ แม่มดตะวันตกจึง
ต้องดูแลน้อง
เมื่อทั้งสองโตขึ้นไปเรียนที่โรงเรียนชิซ แม่มดตะวันตกได้เผลอแสดงพลังประหลาดของเธอให้อาจารย์เห็น
อาจารย์จึงจะจัดคลาสพิเศษสำหรับผู้มีเวทย์มนตร์ให้ ทำให้เธอมีกำลังใจ แม่มดตะวันตกต้องมาอยู่ร่วมหอ
กับกลินด้าสาวสวยที่ไม่เก่งอะไรเลย แล้วก็เกลียดกันมาก แต่มีชายหนุ่มชื่อฟิเอโร่มาเรียนด้วย กลินด้าก็ปิ๊ง
อยากได้ว่างั้น แต่มีหนุ่มชื่อบ็อคมาติดพัน กลินด้าจึงแนะนำบ็อคว่าถ้าอยากเป็นหนุ่มแสนดีในสายตาเธอช่วย
ไปชวนเด็กสาวพิการน้องแม่มดตะวันตกไปงานเต้นรำที กลายเป็นว่าน้องสาวแม่มดดีใจมากและนึกว่ากลินด้า
ช่วยแนะนำหนุ่มให้ วันดีคืนดี กลินด้าก็เอาหมวกดำเห่ยๆ มาให้แม่มด แม่มดก็เลยไปขอร้องอาจารย์ให้รับ
กลินด้าเข้าคลาสพิเศษด้วยทั้งที่ความสามารถไม่มี กลายเป็นว่าทั้งสองพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันโดย
ความเข้าใจผิด
แม่มดตะวันตกนั้นรักสัตว์มากและต่อต้านกฎที่ห้ามสัตว์พูด และพบว่าสัตว์หลายๆ ตัวเริ่มพูดไม่ได้ แม่มดจึง
หวังจะไปขอให้พ่อมดอ๊อซช่วย ด้วยความเก่งกาจในโรงเรียน จึงได้รับเลือกให้ไปเจอพ่อมดอ๊อซแต่ก็ต้อง
ตกใจเมื่อรู้ว่าพ่อมดอ๊อซนั่นแหละคือตัวการที่ทำให้สัตว์พูดไม่ได้ และใช้หนังสือเวทย์มนตร์สาปสัตว์ให้แปลก
ประหลาดเช่น สาปลิงให้มีปีก ความฝัน ความเชื่อใจที่เคยมีจึงพังทลาย นี่คือจุดจบขององก์แรกที่แม่มดยอม
ต้านกระแส ด้วยเพลง Defying Gravity กลินด้าที่เผอิญไปด้วยกันก็อำลาแม่มดขอให้โชคดี ตั้งแต่นั้นมา
อาจารย์ที่ร่วมหัวกับอ๊อซก็ประกาศให้ชาวเมืองรู้ว่า เธอเป็นแม่มดร้าย เธอจึงขี่ไม้กวาดบินหนีไป
ขึ้นองก์สอง
หลังจากแม่มดตะวันตก ถูกตั้งฉายาเป็น Wicked Witch of the West ไปตั้งหลักในดินแดนวิงกี้ น้องสาว
ที่ไม่มีเวทย์มนตร์ก็พลอยซวยถูกตั้งฉายาเป็นแม่มดตะวันออก เพราะอยู่ที่แดนมันช์กิ้น ที่เมืองมรกตกำลัง
มีการเฉลิมฉลองสถาปนากลินด้าเพื่อให้ชาวเมืองมีความสุขไม่ต้องหวาดกลัวหรือฟังเรื่องของแม่มดตะวันตก
ผู้คนกร่นด่าแม่มดตะวันตก จนมีข่าวลือว่าถ้าทำให้เธอเปียกเธอจะละลายตายไป
กลินด้าประกาศหมั้นกับฟิเอโร่ แต่เหมือนในใจฟิเอโร่จะหันไปหาแม่มดตะวันตก เพราะชื่นชมสิ่งที่เธอทำ
คือพยายามช่วยเหลือสัตว์ต่างๆ
ที่บ้านของแม่มดตะวันออก รู้สึกช้ำใจที่บ็อคไม่สนใจใยดีเธอ แม่มดตะวันตกโผล่มาช่วยเสกคาถาให้รองเท้า
แดงของน้องสามารถช่วยให้น้องเดินได้ น้องดีใจมาก พอเห็นบ็อคก็ดีใจบอกว่าหายดีก็ดีแล้ว ฉันไม่ต้องดูแล
เธอแล้ว จะไปหากลินด้า น้องสาวแม่มดเสียใจมาก จึงแย่งสมุดร่ายคาถามาร่ายคาถามั่วๆ ทำให้ขาดใจตาย
แต่แม่มดตะวันตกช่วยร่ายคาถาให้สามารถมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องพึ่งหัวใจ (กลายเป็นหุ่นกระป๋องที่โดโรธีไปเจอ)
แม่มดตะวันตกรู้สึกเหนื่อยที่ไม่สามารถต่อต้านแผนการของพ่อมดอ๊อซ จึงกะจะไปเจรจาแต่สุดท้ายก็ล้มเหลว
อาจารย์ที่เคยอุ้มชูแม่มดเห็นว่าเป็นเสี้ยนหนาม จึงทำลายเธอโดยการสร้างทอร์นาโด พัดเอาบ้านจากแคนซัส
มาถล่มลงบ้านน้องสาว ทำให้น้องสาว (แม่มดตะวันออก) ตาย (โดโรธีออกมาจากบ้าน กลินด้าให้รองเท้าแดง
เป็นของขวัญให้เดินไปหาพ่อมดอ๊อซ) แม่มดตะวันตกพบว่าน้องสาวตายแล้วก็เสียใจมาก ต่อว่ากลินด้าว่า
ทำไมเอารองเท้าให้นังหนูไม่รู้ที่นอนปลายเท้า ส่วนกลินด้าก็ต่อว่าว่าเธอแย่ฟิเอโร่ไป ทหารจะมาจับแม่มด
แต่ว่าถูกฟิเอโร่ขวาง ฟิเอโร่จึงถูกจับเสียเอง แม่มดตะวันตกร่ายคาถาขอให้ฟิเอโร่กลายเป็นสิ่งที่ไม่มีวันตาย
(หุ่นไล่กาที่โดโรธีไปเจอ)
แม่มดตะวันตกรู้สึกว่าเหนื่อยมากแล้ว เธอไม่สามารถเอาชนะพ่อมดอ๊อซและอาจารย์ได้ เธอสูญเสียหมดทุก
อย่างแล้ว (ขณะเดียวกันโดโรธีเดินทางไปหาพ่อมดอ๊อซ และได้รับคำสั่งให้ไปฆ่าแม่มดก่อน จึงจะช่วยให้กลับ
บ้าน) แม่มดตะวันตกจับโดโรธีได้ กลินด้ามาเตือนบอกว่าเธอซาบซึ้งใจมากที่ได้เพื่อนอย่างแม่มดตะวันตก
แม่มดตะวันตกบอกว่าคงถึงเวลาที่เราต้องจากกัน แต่ฉันจะเก็บเธอไว้ในใจทำนองนั้น (เพลงเอกคือ For Good)
แม่มดตะวันตกเข้าไปเผชิญหน้ากับโดโรธี และถูกเธอเอาน้ำสาดใส่ จึงละลายตายไป
กลินด้าเศร้ามากแต่ใจแข็ง และได้หนังสือเวทย์มนตร์ของแม่มดไว้ดูต่างหน้า เพราะเธออ่านคาถาไม่ออก แต่
กลินด้าก็ฉลาดพอที่จะใช้ความนิยมของตัวเอง สั่งสอนพ่อมดอ๊อซและอาจารย์ โดยเฉลยว่าแม่มดน่าจะเป็นลูก
ของพ่อมดอ๊อซนั่นแหละ เพราะถือขวดเหล้าสีเขียวที่ไม่มีในแดนอ๊อซ แล้วเนรเทศให้ขึ้นบอลลูนกลับบ้านไป
แล้วก็ไล่อาจารย์ออกไป (ในละครไม่ได้เล่าว่ากลินด้ารู้ได้ไงว่ารองเท้าแดงที่แม่มดเสกไว้สามารถพาโดโรธี
กลับแคนซัส)
เรื่องกลับมาที่ฉากต้นเรื่อง กลินด้าอาลัยอาวรณ์กับเรื่องที่เล่า ปล่อยให้คนหลงเชื่อไปว่าเพื่อนของเธอคือแม่มด
ร้ายเพื่อให้เขามีความสุข
No One Mourn for Wicked (ไม่มีใครเศร้าโศกให้นางมารร้าย)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตามนิยายอ๊อซ หลังจากที่โดโรธีจากไป หุ่นไล่กา (ฟิเอโร่) ได้ครองแดนวิงกี้ และกลับมาที่ปราสาทเปิดประตู
ใต้ดิน พบแม่มดตะวันตก ออกมาจากห้องใต้ดิน ทั้งสองกอดกันแล้วพากันเดินไปจากดินแดนอ๊อซ โดยไม่ได้
บอกความจริงกับกลินด้า ที่จริงทั้งสองคนวางแผนไว้แล้วว่าจะแกล้งตายโดยทำเป็นละลายหายไปตามที่คน
ลือกัน
ปรารถนาดี ไม่มีแอบแฝง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6673568 ถูกใจ, Hardgrean ถูกใจ, SilverAngel ถูกใจ, อะแฮ่ม หลงรัก, ปลาตะเพียนโออิชิ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3693853 ถูกใจ
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ละครเวที
ใครที่เคยดูละครเวทีWickedช่วยสปอยเนื้อเรื่องหน่อยค่ะ