คะแนนในเว็บมะเขือ : สด
คะแนนโดยผู้เขียนรีวิว : 4/5

รีวิวนี้เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของหนัง ถ้าอยากเซอร์ไพส์ในหลายๆจุด ก็แนะนำสั้นๆว่าให้ไปดูเลยไม่ต้องอ่านบทความนี้ก่อน หนังเขาดีจริง

สรุปหนังสั้นๆ : เสพสื่อบันเทิงอย่างมีสติและเอาแค่พอดีด้วยนะจ้ะ



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.

Idol คือรูปแบบของดาราแบบหนึ่งในญี่ปุ่น ดาราที่เต้นกินรำกินนั่นแหละ แต่มีความใกล้ชิดกับแฟนๆที่ติดตามมากกว่า กำเนิดในประเทศทุนนิยมแต่มีสถานะเป็นเหมือนศาสนาที่เชิดชูตัวบุคคล เป็นลัทธิสุขนิยม และเหมือนเหล่าผู้ศรัทธาจะ "รู้ว่าหลอกเอาเงินแต่เต็มใจให้หลอกกันทุกคน" ...คนรีวิวก็อยู่ในข่ายนี้เหมือนกัน

ตัวหนังจะตามติดชีวิตของ Rio ไอดอลใต้ดินคนหนึ่งที่เริ่มมายังไม่ดังมากนักในช่วงประมาณปี 2014-2016 (ซึ่งเป็นช่วงที่ไอดอลกลุ่มหนึ่งถึงจุดที่พีคที่สุดพอดี ใช่ครับ LoveLive! นั่นเอง เป็นจังหวะถ่ายทำที่ดีทีเดียว) และยังแทรกข้อมูลไอดอลที่อยู่วงอื่นๆไปด้วย พร้อมกับสัมพากย์คนในแวดวงและความเห็นนักวิชาการเพื่อเสริมเรื่องราง

ตัวหนังเริ่มการโปรเจคถ่ายทำด้วยอคติครับ ผู้กำกับเป็นสาวชาวญี่ปุ่นที่ไปอยู่ต่างประเทศซึ่งมีมุมมองแบบหัวก้าวหน้าตามฝรั่งนั่นแหละ ทว่าตัวหนังไม่ได้ใส่อคติของคนทำลงไปในหนังมากนักและดำเนินเรื่องในแบบสารคดีที่ให้คนดูตีความกันเอาเอง ไม่ได้โน้มน้าวให้เห็นว่าถูกหรือผิดชัดเจนแต่อย่างใด และจบแบบปลายเปิดซึ่งออกแนวฟิลกู้ดหน่อยๆด้วย (สปอยตอนจบก็คือ Rio เธอได้เซ็นสัญญาเป็นนักร้องกระแสหลักตามที่เธออยากเป็นตั้งแต่แรกในที่สุดครับ)

ถ้าให้ผมวิเคราะห์สาระจากหนังสารคดีเรื่องนี้ก็คือ

ญี่ปุ่นนั้นมีวัฒนธรรมมองผู้หญิงเป็นวัตถุทางเพศและช้างเท้าหลังมาตั้งแต่อดีตแล้วครับ แต่ก็เชิดชูความเยาว์วัยไร้เดียงสาของหญิงสาวด้วย (คุณจะพบกับการแนะนำไอดอลวงอื่นๆที่อายุเฉลี่ยน้อยลงเรื่องๆจนเริ่มมีคำถามในใจบ้างเหอะ) ซึ่งนั่นเป็นสิ่งเหมือนเป็นอำนาจที่ผู้หญิงสาวญี่ปุ่นมีก่อนที่จะต้องกลายเป็นภรรยาที่น่ารักของสามียามแก่ตัวลง

และสถานะนี้เอามาทำเงินได้!

หน้าที่ไอดอลก็คือการมอบความฝันและความหวังให้แก่ชาวญี่ปุ่นที่ผิดหวังในโลกชีวิตจริง และถ้าเขาจ่ายเงินให้ไอดอลก็จะได้รับความสุขกลับมาอย่างแน่นอน ดีกว่าเอาเงินไปจีบแฟนแล้วสุดท้ายโดนทิ้งเป็นไหนๆ

ดูเป็นการมอบความหวังที่ดูสิ้นหวังไหมครับ?

หาแฟนสาวจริงๆไม่ได้ เลยทุ่มเงินเพื่อรับความสุขจากไอดอลที่เลือกแทน สถานะหมิ่นเหม่จะเป็นการค้ามนุษย์ด้วยซ้ำ แต่ไม่มีเรื่องอิ้บครับ แตะเนื้อต้องตัวมากสุดคือแค่จับมือในงานกับถ่ายรูปครับ จะไปช่วยตัวเองลับหลังก็เชิญทำเถอะแต่ต่อหน้าไอดอลจะไม่ล่วงละเมิดเกินเลยพวกเธอทุกคนครับ เพราะไม่ได้เกินเลยผิดศีลธรรมและมีกฎเกณฑ์รัดกุมทำให้พ่อแม่ของไอดอลวางใจว่าลูกคงไม่เป็นอะไร

อีกทั้งการเชียร์(เปย์)ไอดอลที่ตัวเองชอบจนแข่งขันได้อันดับสูงๆมีคนนิยม ก็เหมือนตัวเองประสบความสำเร็จไปด้วย

...นี้มันลัทธิบ้าบออะไรกันครับ (ฮา)

และย้ำอีกทีด้วยว่าระหว่างที่ดูไปเนี้ย ทุกๆคนทั้งไอดอลและแฟนๆในสารคดีนั้นก็เหมือนจะรู้ตัวกันด้วยว่ามันก็มีแค่นี้ ไม่มีมากกว่านี้ ไม่ได้หลงผิดแบบลัทธิจานบินที่เปย์(จ่ายเงิน)จนหมดตัวเพื่อขึ้นสวรรค์ในชาติหน้า แต่เป็นการเปย์จนหมดตัวเพื่อไอดอลที่มอบความสุขให้ ณ ปัจจุปันกาล เท่านั้นเอง

อัตราการเกิดของชาวญี่ปุ่นลดลงเพราะเหตุนี้แหละครับ!
.
.
.
ทว่า มูลค่าตลาดที่สูงถึงแสนล้านเยน มันก็ช่วยค้ำจูนเศรษฐกิจญี่ปุ่นอยู่นะ เศรษฐกิจและความมั่นคั่งคือการหมุนเวียงของเงิน ในสภาวะที่เศรษฐกิจตกต่ำ สิ่งบันเทิงที่สร้างความสุขนั้นช่วงผยุงโลกทุนนิยมนี้ไว้!

สิ่งนี้เป็นทั้งความหวังและความสิ้นหวังจริงๆ!!

เหล่าคนที่มีจุดมุ่งหมายแน่วแน่ว่าจะดูแลตัวเองและขยันหาเงินเพื่อไปพบกับไอดอลที่เขาชอบ เหล่าคนที่ได้แรงบันดาลใจและเลิกจิตตกฆ่าตัวตายเพราะไอดอล พวกเขาเหล่านั้นที่ได้ไอดอลช่วยไว้แม้ไม่ทั้งหมดแต่ก็มีอยู่จริง แบบนี้จะมองว่าตลาดไอดอลญี่ปุ่นนั้นไม่ควรมีอยู่ก็คงไม่ได้ ถึงจะมีข้อเสียแต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีข้อดีน่ะสิครับ

.
.
.
ย้อนกลับมามองมุมกว้างๆเรื่อง Otaku ที่ในหนังไม่ได้อธิบายละเอียด เป็นที่แน่ชัดว่าปัจจุปัน Otaku ในญี่ปุ่นมีจำนวนมากขึ้นจนมีพลังต่อรองและทำให้คำว่า Otaku นี้เกือบไม่ใช่คำด่าอีกแล้ว ถึงจะบอกว่าเพราะวัฒนธรรม Otaku ทำให้อัตราการแต่งงานและมีลูกของชาวญี่ปุ่นลดลงก็ไม่เชิงถูกต้องทั้งหมดเพราะปัจจัยอื่นๆก็ยังมีนั่นแหละ

แต่ในความเห็นส่วนตัว ผมก็คิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของปัญหานั้นอยู่ดีนะปฏิเสธไม่ได้หรอก

มองในภาพรวม ผมอยากจะเรียกว่าวัฒนธรรม Otaku ว่าวัฒนธรรม "ภรรยาและสามีมโน" ซะจริงครับ ไม่ใช่แค่ไอดอล แต่ก็คือภาพรวมของตลาดเกี่ยวกับโอตาคุทั้งหมดนั่นแหละ ทั้งการ์ตูน เกม อนิเมะ ไอดอล เหล่านี้คือการเบี่ยนเบนความหื่นในตัวคนให้ไปลงที่จินตนาการที่จะไม่ทรยศคนเปย์แทน

ทว่าทางเลือกนี้ไม่สมควรฟันธงว่าผิดหรือถูกต้อง

ความสุขและความหวังที่ถูกสร้างขึ้นในโลกทุนนิยมนั้นก็เป็นความสุขจริงๆ ไม่สามารถแยกได้ว่าจริงหรือปลอม

และสิ่งนี้จะนำพาให้ประเทศญี่ปุ่นและโลกไปยังจุดไหนนั้น ก็ต้องดูกันต่อไปล่ะครับ

.
.
.
โดยรวมก็คือหนังเรื่องนี้เหมือนช่วยให้คนนอกที่มาดูเข้าใจหัวอกคนที่อยู่ในวงจรนี้จริงๆ และช่วยเตือนตัวคนดูที่เริ่มติดหรือกำลังติดไอดอลงอมแงมด้วยนั้นแหละครับ ถ้าไม่อยากไม่มีเงินใช้ตอนแก่ล่ะก็อย่าไปพัวพันไอดอลนักเลย แต่ถ้ายอมรับเรื่องนั้นได้แล้วก็จงลุยไปให้ถึงที่สุดเถอะ(!?)

ส่วนตัวฉันนั้น โปรดลดความสุขในโลกจินตนาการและหันมามองหาแฟนจริงๆด้วยเถิด ลดน้ำหนัก เก็บเงินไว้สร้างครอบครัว และเตรียมไว้ใช้ตอนแก่ได้แล้ว(โว้ย)