เราแค่ไม่รู้จะทำยังไง
มันอึดอัดมากเลย ตอนนี้เราเรียนอยู่ปีสอง ในคณะหนึ่งซึ่งมันก็ดีนะ
แต่มันไม่ใช่ตัวเราเลย เราไม่มีแพชชั่นอะไรกับมันสักอย่าง ที่เลือกเข้ามาเพราะตอนม.6ไม่รู้จะเป็นอะไรดี
ก็เลยเลือกอันนี้ไปเพราะในตอนนั้นเราว่ามันน่าจะใกล้ตัวเราสุดแล้ว แต่พอมาอยู่จริงๆ มันไม่ใช่เลย
เราเพิ่งมารู้ตัวแน่ๆว่าอยากเข้าทันตะ ก็ตอนปีหนึ่งจะขึ้นปีสอง ซึ่งก็ไม่ทัน เพราะตามกสพท ต้องให้เด็กปีสองขึ้นไปลาออกก่อนถึงจะสมัครได้
ซึ่งเราเคยขอออกแล้ว แต่พ่อแม่ไม่ให้ออก เค้าบอกกับเราเสมอว่า ได้สิ่งหนึ่งมาแล้ว แล้วมันก็ไม่ได้เลวร้าย ก็อยู่กับมัน อีกแป๊ปเดียวก็จบแล้ว
เรารู้ว่าเค้าก็เป็นห่วง กลัวมันจะเคว้ง กลัวจะไม่ติดแล้วไม่รู้จะไปไหนต่อ ......แต่เราอึดอัดอ่ะ เราก็อยากเรียนให้มันจบคณะที่เรียนอยู่นะ
แต่เรารู้ว่าในใจเราไม่ได้ใส่ใจมันเลย เราไม่อยากให้มันเป็นแค่ทางผ่านของเรา มันอาจจะมีคนอีกมากที่อยากได้มัน เราไม่อยากใช้โอกาสที่เรามีแบบก็แค่ผ่านๆไป ให้จบๆ เราว่ามันไม่โอเค มันโอเคหรอที่อยู่ในบ้านหลังหนึ่งที่ใจเราไม่อยากอยู่ ไม่อยากดูแลมันแต่ก็ใช้มันเป็นที่นอน ที่อาบน้ำ ใช้ประโยชน์จากมัน เราไม่รู้จะทำยังไง ออกก็ไม่ได้ ใจก็ไม่อยากอยู่ จะซิ่วทันตะก็เจอทางตัน ทุกคนอาจจะบอกว่ารอบแอดไง (สำหรับเราวิธีการเข้าทันตะ กสพท เวิร์คสุด ข้อสอบดี ไม่ยากเว่อๆแบบเว่อไป) แต่การ อ่านหนังสือมหาลัย pat 1 pat 2 (ที่ยากมาก ยากเกินความจำเป็น) gat ไปพร้อมๆกันมันโอกาสน้อยมากจริงๆถ้าพูดกันตามตรง แต่นั่นแหละ เราก็จะสู้ ......... แต่ถ้าไม่ติดจริงๆ ไม่ได้ทันตะ จริงๆ เราควรทำไงอ่ะ ควรเรียนต่ออันเดิมต่อไปให้จบแล้วสอบป.ตรีใหม่มั้ย หรือก็ช่างมันเดินตามทางที่มีก็พอ ทำจุดของตัวเองก็พอ หรือยังไงดี
มาถึงตรงนี้แล้ว จะด่าเรา หรือ จะมองว่าเรายังไงเราก็ไม่โกรธนะ มันอาจดูงี่เง่า หรือ เป็นคำถามที่ไม่ควรถาม แต่เราไม่รู้จะทำยังไงล่ะ คิดคนเดียวมันคิดไม่ออกจริงๆ ถามใครก็มีแต่คนตลก แต่ถ้าเพื่อนๆในนี้จะตลกไปด้วยอีกก็ไม่เป็นไร
เราควรทำยังไงกับการเรียนตอนนี้ดี??
มันอึดอัดมากเลย ตอนนี้เราเรียนอยู่ปีสอง ในคณะหนึ่งซึ่งมันก็ดีนะ
แต่มันไม่ใช่ตัวเราเลย เราไม่มีแพชชั่นอะไรกับมันสักอย่าง ที่เลือกเข้ามาเพราะตอนม.6ไม่รู้จะเป็นอะไรดี
ก็เลยเลือกอันนี้ไปเพราะในตอนนั้นเราว่ามันน่าจะใกล้ตัวเราสุดแล้ว แต่พอมาอยู่จริงๆ มันไม่ใช่เลย
เราเพิ่งมารู้ตัวแน่ๆว่าอยากเข้าทันตะ ก็ตอนปีหนึ่งจะขึ้นปีสอง ซึ่งก็ไม่ทัน เพราะตามกสพท ต้องให้เด็กปีสองขึ้นไปลาออกก่อนถึงจะสมัครได้
ซึ่งเราเคยขอออกแล้ว แต่พ่อแม่ไม่ให้ออก เค้าบอกกับเราเสมอว่า ได้สิ่งหนึ่งมาแล้ว แล้วมันก็ไม่ได้เลวร้าย ก็อยู่กับมัน อีกแป๊ปเดียวก็จบแล้ว
เรารู้ว่าเค้าก็เป็นห่วง กลัวมันจะเคว้ง กลัวจะไม่ติดแล้วไม่รู้จะไปไหนต่อ ......แต่เราอึดอัดอ่ะ เราก็อยากเรียนให้มันจบคณะที่เรียนอยู่นะ
แต่เรารู้ว่าในใจเราไม่ได้ใส่ใจมันเลย เราไม่อยากให้มันเป็นแค่ทางผ่านของเรา มันอาจจะมีคนอีกมากที่อยากได้มัน เราไม่อยากใช้โอกาสที่เรามีแบบก็แค่ผ่านๆไป ให้จบๆ เราว่ามันไม่โอเค มันโอเคหรอที่อยู่ในบ้านหลังหนึ่งที่ใจเราไม่อยากอยู่ ไม่อยากดูแลมันแต่ก็ใช้มันเป็นที่นอน ที่อาบน้ำ ใช้ประโยชน์จากมัน เราไม่รู้จะทำยังไง ออกก็ไม่ได้ ใจก็ไม่อยากอยู่ จะซิ่วทันตะก็เจอทางตัน ทุกคนอาจจะบอกว่ารอบแอดไง (สำหรับเราวิธีการเข้าทันตะ กสพท เวิร์คสุด ข้อสอบดี ไม่ยากเว่อๆแบบเว่อไป) แต่การ อ่านหนังสือมหาลัย pat 1 pat 2 (ที่ยากมาก ยากเกินความจำเป็น) gat ไปพร้อมๆกันมันโอกาสน้อยมากจริงๆถ้าพูดกันตามตรง แต่นั่นแหละ เราก็จะสู้ ......... แต่ถ้าไม่ติดจริงๆ ไม่ได้ทันตะ จริงๆ เราควรทำไงอ่ะ ควรเรียนต่ออันเดิมต่อไปให้จบแล้วสอบป.ตรีใหม่มั้ย หรือก็ช่างมันเดินตามทางที่มีก็พอ ทำจุดของตัวเองก็พอ หรือยังไงดี
มาถึงตรงนี้แล้ว จะด่าเรา หรือ จะมองว่าเรายังไงเราก็ไม่โกรธนะ มันอาจดูงี่เง่า หรือ เป็นคำถามที่ไม่ควรถาม แต่เราไม่รู้จะทำยังไงล่ะ คิดคนเดียวมันคิดไม่ออกจริงๆ ถามใครก็มีแต่คนตลก แต่ถ้าเพื่อนๆในนี้จะตลกไปด้วยอีกก็ไม่เป็นไร