เราเคยคบกับแฟนเก่าตั้งแต่สมัยมัธยมจนมาเลิกกันตอนมหาลัยเพราะเขาไปมีคนอื่น เราเลยจัดการบล๊อกทุกช่องทางนานๆเรากับเขาจะเจอกันทีตามเทศกาลเวลาเพื่อนนัดกัน แต่เวลาที่เจอเขามันก็ทำให้เรารู้ว่าเราไม่เคยลืมเขาได้เลยที่ผ่านมาเรายังรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมทุกอย่าง ความรู้สึกข้างในมันดีใจ มันทำตัวไม่ถูก มันมึนๆไปหมดจะคุยก็ไม่กล้า เราไม่เคยหมดรักเขาได้เลยจริงๆไม่รู้ว่าเพราะผูกพันธ์หรือสร้างเวรสร้างกรรมหรืออะไรแต่เราก็ลืมเขาไม่ได้จริงๆ  คงเป็นเพราะแบบนี้เราถึงไม่เคยเปิดใจให้ใครเข้ามาเพราะเราคงคนที่อยู่ในใจและรักมากที่สุดอยู่แล้ว...

ปล.ครั้งล่าสุดที่เจอคือวันเกิดเราปีนี้เขายืมเฟสเพื่อนส่งข้อความมาหาเราว่า "ทุกอย่างที่เขาทำเค้ามีเหตุผล ขอโทษที่เป็นได้แค่นี้" ในใจเราก็รู้ว่าเขายังรักเราและเราก็ยังรักเขาแต่ตอนนี้เราแค่เลือกที่จะเป็นเพื่อนกันมากกว่ากลับไปทำร้ายความรู้สึกกันจน...ไม่เหลือความรักและความเป็นเพื่อน.