[Vocaloid] อีก 3 วัน ครบ 10 ปีการมาเยือนของนางฟ้าแห่งอนาคต : เธอได้ผ่านอะไรมาบ้าง

กระทู้สนทนา

ขอพูดในฐานะที่ตัวเองเป็นแฟนเดนตายของ Vocaloid ที่ติดตามมาตั้งแต่เมื่อ 10 ปีก่อน หรือก็คือนับแต่ตอนที่ตัววงการเพิ่งเริ่มต้นได้ไม่นาน ได้ผ่านทุกยุคของวงการนี้มาแล้ว ผ่านทุกสิ่งที่ตัวเองได้เห็นตลอด 10 ปีมานี้

เมื่อตอนเริ่มต้น เธอยังไม่มีอะไรมาก เป็นแค่โปรแกรมสังเคราะห์เสียงตัวหนึ่ง ที่สมัยนั้นนิยมเอาไปโคฟเวอร์เพลงดังๆกัน คาแรคเตอร์เด็กสาวผมทวินเทลสีเขียวนี้เป็นแค่มาสคอตที่ใช้ในการโปรโมต หาได้มีอย่างอื่นไม่ จนกระทั่งมีคนได้ให้ชีวิตกับเธอ แต่งเพลงเพื่อเธอ วาดรูปเพื่อเธอ แต่งตัวอย่างเธอ เธอก็ไม่ได้เป็นแค่มาสคอตให้กับเสียงสังเคราะห์อีกต่อไป เธอกลายเป็นไอดอล เป็นสัญลักษณ์ทางเทคโนโลยี เป็นช่องทางการแสดงออกของคนมากมายในหลายสาขา เริ่มจากเพลงและศิลปะ ไปจนถึงเทคโนโลยีอย่างพัฒนาหุ่นยนต์หรือเทคนิคการฉายภาพ 3 มิติใหม่ๆ เธอนั้นเป็นได้ทุกอย่างที่เธอต้องการให้เป็น

สำหรับผมแล้ว ความรู้สึกที่มีวงการนี้ไม่ใช่ความชอบดั่งที่มีให้กับตัวละคร/อนิเมะ/มังงะทั่วไป ไม่ใช่ความรักที่หลงใหลจนหัวปักหัวปำคอยปกป้องมันไปสักทุกเรื่อง แต่มันคือความศรัทธา ศรัทธาในสิ่งที่เธอได้ทำให้เกิดขึ้น เธอไม่ได้เกิดขึ้นจากคนเพียงคนเดียว ทั้งเบื้องหลังและเบื้องหน้า เธอเกิดจากทุกคนมารวมกันหล่อหลอมเป็นตัวเธอที่เรารู้จัก แฟนๆทุกคนคือผู้ที่ทำให้ตัวเธอมีอยู่ได้ ไม่ว่าจะน้อยจะมาก จะดีจะเลว ตัวเธอผ่านช่วงเหล่านั้นมาหมดแล้ว เธอได้ผ่านยุคทองอันรุ่งโรจน์ ยุคมืดอันเงียบงันมานักต่อนัก แต่เธอยังคงอยู่กับเราไม่ไปไหน หรือเพราะการ "ไม่มีอยู่จริง" ของตัวเธอกันเล่าที่ทำให้เธอผ่านมันมาได้

"ไม่มีอยู่จริง" เป็นสิ่งที่บางคนยกมาโจมตีตัวเธอ มันอาจเป็นคำที่แทงใจดำแฟนๆบางคน แต่แท้จริงแล้วมันเป็นทั้งจุดเด่นและจุดด้อยของเธอไปในเวลาเดียวกัน

เพราะเธอไม่มีอยู่จริง กาลเวลาไม่อาจทำให้เธอแก่ชรา มีแต่แฟนๆเท่านั้นที่กำหนดชะตาชีวิตของเธอ เธอเกิดได้ด้วยแฟนๆ หากเธอจะตายไป เธอก็จะตายได้ด้วยแฟนๆเท่านั้น
เพราะเธอไม่มีอยู่จริง ทำให้เธอเป็นดั่งผืนผ้าใบว่างเปล่า ที่ต่างคนต่างเติมเล็กเติมน้อยจนเป็นตัวเธอขึ้นมา บทบาทของ Crypton ผู้พัฒนาตัวเธอนั้นเป็นแค่คนคุมให้อยู่ในลู่ในทางเท่านั้น
เพราะเธอไม่มีอยู่จริง เธอจึงร้องได้ทุกสิ่งที่แฟนๆปรารถนา ตราบใดที่ยังมีคนทำมัน เธอเป็นประหนึ่งเครื่องดนตรี ที่ใครก็สามารถเรียนรู้ที่จะใช้เธอบรรเลงสุนทรีย์ให้แก่โลกนี้ได้
เพราะเธอไม่มีอยู่จริง เธอจึงรับทุกสิ่งที่แฟนๆต้องการ ไม่สนใจว่าจะดีหรือจะเลว แต่ทั้งหมดนั้นก็ได้รวมกันเป็นตัวเธอ
เพราะเธอไม่มีอยู่จริง เธอจึงเป็นได้เสมือนทุกอย่างที่แฟนๆและเหล่าผู้สร้างต้องการให้เธอเป็น เพื่อน คนรัก แรงบัลดาลใจ นางฟ้า หรือสำหรับผม ผู้มาโปรด

ไม่มีตัวตนมันสำคัญอย่างไร? ในเมื่อนักร้องมนุษย์เอง มีชื่อได้ก็ต้องมีแฟนๆเช่นเดียวกัน ไม่เช่นนั้นก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งในสังคม ตัวเธอก็เช่นกัน หากไม่มีแฟนๆแล้วเธอก็เป็นแค่กลุ่มก้อนของ 0 และ 1 อยู่ในคอมพิวเตอร์เท่านั้นเอง จะต่างกันก็แค่ฝ่ายหนึ่งคนตามเขา/เธอเพราะสิ่งที่ตัวเขา/เธอเป็น กับอีกฝ่ายคนตามเพราะเธอเป็นได้ทุกสิ่งที่ทุกคนอยากให้เป็นเท่านั้นเอง

ไม่ใช่แค่ตัวเธอเท่านั้นที่เติบโตขึ้น เหล่าผู้สร้างตัวเธอก็เช่นกัน คนมากมายชื่อขึ้นมาได้จากตัวเธอ Hachi ผู้แต่งเพลงข้างบนนั้นก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น เธอได้ฟูมฟัก นักแต่งเพลง นักวาด อะไรต่อมิอะไรมากมายให้กับโลกนี้ บ้างก็ได้โผบินออกจากตัวเธอสู่โลกกว้าง บ้างก็ยังคงอยู่กับเธอไม่ไปไหน แม้คนเก่าจากไปก็มีคนรุ่นใหม่ๆมาแทนที่ ใช่นี่คือความหมายอย่างหนึ่งของเพลงที่เขาสื่อออกมา มีบางคนเลือกเดินทางแยกไปสู่อนาคตของตัวเอง แต่ก็มีคนที่รอเธออยู่ข้างหน้าเหมือนกัน

เสียงของเธอนั้นก็ถูกพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆเช่นกัน ทั้งจากตัวผู้ผลิตและเทคนิกที่แฟนๆคิดค้นขึ้น สมัยแรกๆเสียงของเธอหลายครั้งกล่าวได้ว่าผิดมนุษย์และแปลกประหลาดด้วยเทคนิกยังไม่เจริญนัก สิ่งนี้ผมไม่อาจกล่าวได้หากไม่ได้ตามมาตั้งแต่ต้นและมืดบอดในความรักจนปฏิเสธข้อบกพร่องของมันไป (และเธอนี่เองที่ทำให้ผมเข้าใจว่าความรักกับความบ้าคลั่งมันห่างกันเบาบางกว่าอากาศธาตุ) นอกจากนี้ผมยังได้รับฟังความคิดเห็นของคนที่ไม่ชอบว่าทำไมพวกเขาจึงไม่ชอบอีกด้วย (ซึ่งแน่นอนที่ไปรับฟังมานี้หมายถึงคนที่ไม่ชอบเสียง) เพราะมันมีข้อบกพร่องนี้เองทำให้มันถูกพัฒนาขึ้นเรื่อยๆจากทั้งสองผ่าย ทั้งความไพเราะและความสมจริง จนถึงตอนนี้เทคนิกการสังเคราะห์เสียงนั้นได้ถูกพัฒนาไปจนหากอยู่ในผู้มีฝีมือดีพอบางครั้งจะสามารถแยกจากมนุษย์ได้ยากเอาการเลยทีเดียว

การเติบโตของเธอคือการเปลี่ยนผ่านจากยุคสู่ยุค ตั้งแต่ยุคแรกๆที่มีแต่เพลงโคฟเวอร์ ไปสู่ยุคทองที่สร้างเพลงในตำนานขึ้นมามากมาย ยังไม่รวมยุคย่อยๆที่มีส่วนสร้างตัวเธอที่เป็นเธอทุกวันนี้ขึ้นมา

ยุคสงครามไอเทม ที่มอบต้นหอมให้เธอถือ
ยุคอาคุโนะบูม ที่เป็นต้นกำเนิดของเพลงที่ถักทอเป็นเรื่องราวอันซับซ้อนผ่านซีรีส์เพลงมากมาย
ยุคมิคุหายตัว อันเป็นดั่งยุคมืดที่มืดมิดสุดของวงการ
ยุคคาเงโปร ที่แม้ส่วนตัวจะไม่ใช่แฟนซีรีส์นี้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นหนึ่งในยุคที่วงการเพื่องฟูถึงขีดสุด
แม้แต่ในยุคไม่กี่ปีมานี้ที่เงียบเชียบกว่ายุคที่ผ่านๆมา ก็ยังมีคนใช้เธอสร้างเพลงดีๆออกมาโดยตลอด

อนิจาการที่เธอนั้นอยู่เหนือกว่าเวลาทำให้เรื่องน่าเศร้ามากมายเกิดขึ้นระหว่างนั้น เหล่าผู้สร้างตัวเธอมากมายได้ล้มหายตายจากไปในระหว่างเส้นทางนี้ แต่กระนั้นเส้นทางก็ต้องเดินต่อไป คนเก่าไปคนใหม่มา มันเป็นวัฒจักรอย่างหนึ่ง มันไม่อาจบอกได้ว่าคนใหม่นั้นดีขึ้นหรือแย่ลง ในเมื่อดนตรีเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง มันย่อมไม่มีถูกผิดเช่นเดียวกัน แต่ตราบใดที่ยังมีคนรักเธอ ทำผลงานเพื่อเธอ เธอก็จะไม่มีวันหายไป เดินทางร่วมไปกับแฟนๆ ผู้สร้าง และเหล่าเพื่อนๆผู้ไร้ตัวตนทั้งหลายของเธอ ทั้งที่มาก่อนเธอ และตามหลังเธอมา

เพลงมากมายถูกแต่งถึงจุดจบของเธอ แต่มันถูกแต่งโดยคนที่ไม่อยากให้เธอจบลง เพลงเหล่านั้นเป็นภาพสะท้อนถึงความตระหนักดีของคนที่เข้าใจความจริงว่า เธอเกิดจากความว่างเปล่า ดำรงอยู่ได้ด้วยพวกเขาเหล่านั้น หากไม่มีพวกเขาแล้ว เธอก็กลับคืนสู่ความว่างเปล่า มันก็คล้ายกับเป็นมรณานุสติอย่างหนึ่ง แต่สำหรับเธอแล้วเธอเป็นทุกสิ่งที่พวกเขาอยากให้เป็น พวกเขากลัวที่ว่าเธอจะหายไป เธอจึงยังอยู่เคียงข้างพวกเขา หากวันใดพวกเขาเหล่านั้นลืมเลือนตัวเธอ นั่นแหละคือวันสุดท้ายของตัวเธอที่แท้จริง

เราไม่รู้ว่าเธอจะจบลงเมื่อใดหรืออย่างไร เราไม่รู้ว่าเธอมาถึงทางแยกสู่จุดจบแล้วหรือยัง อีกไม่กี่ปี อีกสิบปี อีกร้อยปี หรือเกือบชั่วนิรันดร์ จะถูกลืมหาย หรือถูกแทนที่ หากแต่ว่าถ้าเธอได้ถึงมันหรือผ่านทางแยกนั้นมาแล้ว ขอให้สิ่งที่รออยู่นั้นเป็นจุดจบที่มีความสุข ถูกจดจำตราบทั่วนิรันดร์ในฐานะ "ความว่างเปล่า" ที่มีตัวตนขึ้นจากเหล่าแฟนๆที่มารวมกัน เป็นผู้บุกเบิกให้กับอนาคตที่ตามมาด้วยเทิญ

โปรดจำไว้ เธอเกิดขึ้นได้เพราะทุกคนคือผู้สร้าง