เหมือนตั้งกระทู้มาให้โดนด่า คบมาปีกว่า เขาไม่เคยบอกรัก ไม่เคยดูแลตอนป่วย ไม่เคยช่วยเหลืออะไรสักอย่าง ไม่เคยพาไปบ้าน ไม่ค่อยพาไปบ้านเพื่อน 1 ปี ดูหนัง2ครั้ง กินข้าวด้วยกันไม่ถึง 10 ครั้ง ไม่เคยบอกใครว่าเราเป็นแฟน ไม่ชัดเจน ไม่เคยใส่ใจ มีแต่ใส่ใจเอาแล้วก็กลับ คุยกันครั้งละ 5วิ 10 วิ แทบไม่ถึงนาที รีบวาง เราไม่เคยได้วางสายก่อนเลย เราเปิดร้าน 4โมงเย็นถึงตี2 เขาไม่เคยมาอยู่เป็นเพื่อน ไม่เคยมาช่วย ไม่ใช่ไม่บอกนะ บอกทุกอย่าง ว่าช่วยทาสีหน่อยก็เฉย ช่วยต่อสายทีวีหน่อย อยู่คนเดียวเหงาก็เฉย สุดท้าย ก็ต้องนั่งต่อสายโยงสายเอง แต่พอเราถามจะเอาไง จะชัดเจนไหม เขาก็เงียบ บอกแค่ ก็เป็นคนแบบนี้ แต่พอเรามีใครเข้ามา เขาก็ไม่ยอม ทำเหมือนรักเรา แต่พอสักพัก เขาก็ปล่อยปะละเลย นอนผ่าตัด 10กว่าวัน เขาไม่เคยมาดูมาหาเลย บอกเขาหิวข้าว ไม่มีสักครั้งเลยที่เขาจะซื้อมาให้กิน เศร้าเนอะ เขาคิดอะไรอยู่ ? เขารักเราไหม ทำไมไม่ปล่อยให้เราไป ปล่อยให้เราไปเจอคนที่อยากดูแลเรา อยากช่วยเหลือเรา เราไม่เคยเอาเปรียบเขาเลย กินอะไรเราแชร์ เราออกให้เกือบทุกครั้ง มีอะไรดีๆเราก็นึกถึงเขา มีอะไรก็จะเล่าให้เขาฟัง แต่เขาไม่เคยบอกอะไรเราเลย แม้กระทั้ง วันเกิดเขา วันบวช ญาติเสีย เคยสับสนมากๆป่ะ เคยเป็นกูรูเก่งให้คำปรึกษาคนอื่นป่ะ แต่พอเรื่องตัวเอง ร้องไห้จนท้อ ทำไมเขาทรมานเราขนาดนี้
คิดยังไง กับผู้ชายไม่เคยหวาน ไม่เคยบอกรัก ไม่เคยบอกคิดถึง ไม่เคยบอกใครว่าเราเป็นแฟน บ้านก็ไม่เคยพาไป เขาคิดอะไรอยู่คะ ?