บันทึกไว้ตั้งแต่วันที่ 22AUG2017
เมื่อกี้เปิดดูยอดเงินฝากยอดแรก เดือนมกราคม ปี 2014 หลังจากเรียนจบกลับมาจากต่างประเทศ
เงินติดตัวทั้งหมดในตอนนั้นที่มีอยู่ในขณะที่มาอยู่ใน กรุงเทพฯ ด้วยตัวเองลำพังคนเดียว แบบที่ไม่รู้จักอะไรเลยสักนิด เดินหาที่อยู่เอง ศึกษาการเดินทางเอง ทำเองทุกอย่างคนเดียว ไม่มีใครช่วย อยากได้อะไร จะทำอะไร มีปัญหาอะไร ต้องหาเอง ทำเอง แก้เอง ทั้งหมด... เพราะแม้กระทั่งตอนที่ต้องการคำแนะนำ ก็ดันถูกบอกให้ไปเสิร์ช Google หาวิธีแก้เอาเอง...
ยอดเงินนั้นคือ 25,000 บาท แค่นั้น ไม่มีเงินช่วยสมทบจากใครทั้งสิ้น
เป็นเงินที่เหลือจากทำงานระหว่างเรียนที่ต่างประเทศ
ผจญภัยในเมืองกรุงฯ กินอยู่ใช้อย่างประหยัดแบบที่ว่าเหมือนไม่มีจะกินแล้ว
จนกระทั่งวันหนึ่งเงินในบัญชีแทบติดลบ ...
ต้องทนอยู่กับความกลัว ความหวาดหวั่น สภาพจิตใจย่ำแย่มากอยู่พักหนึ่ง ถึงกับนอนซมตายซากแบบไม่มีใจจะทำอะไรเลย...
แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยตัวเองทั้งหมด
นับแต่ตอนนั้นเลยจะจดจำจนวันตายว่า
เราจะทะยานไปสู่จุดที่ดีกว่าเสมอ ใครที่คิดว่าชีวิตเราดูสวยหรู บอกเลยว่าไม่ใช่เลย
จะว่าไปเราก็ถึกอยู่นะที่พาตัวเองสู้มาจนขนาดนี้ ต้นทุนคนเรามาไม่เท่ากัน สภาพจิตใจแต่ละคนต่างกัน แต่ถ้ากล้ามเนื้อจิตใจได้ถูกฝึกปรือจนแข็งแกร่ง นั่นแหละเราจะไปได้ไกลแบบไม่รู้จบ สิ่งที่เราไม่ลืมไม่ว่าจะตอนมีเงินหรือไม่มีเงินคือ การแบ่งปันให้สังคม ณ วันนี้กำลังปีนเทือกเขาใหญ่หิมาลัย ไปสร้างตัวเองต่อละ
#toastwithjam
ตั้งตัวในกรุงเทพฯ หลังเรียนจบ ด้วยเงินแค่...
เมื่อกี้เปิดดูยอดเงินฝากยอดแรก เดือนมกราคม ปี 2014 หลังจากเรียนจบกลับมาจากต่างประเทศ
เงินติดตัวทั้งหมดในตอนนั้นที่มีอยู่ในขณะที่มาอยู่ใน กรุงเทพฯ ด้วยตัวเองลำพังคนเดียว แบบที่ไม่รู้จักอะไรเลยสักนิด เดินหาที่อยู่เอง ศึกษาการเดินทางเอง ทำเองทุกอย่างคนเดียว ไม่มีใครช่วย อยากได้อะไร จะทำอะไร มีปัญหาอะไร ต้องหาเอง ทำเอง แก้เอง ทั้งหมด... เพราะแม้กระทั่งตอนที่ต้องการคำแนะนำ ก็ดันถูกบอกให้ไปเสิร์ช Google หาวิธีแก้เอาเอง...
ยอดเงินนั้นคือ 25,000 บาท แค่นั้น ไม่มีเงินช่วยสมทบจากใครทั้งสิ้น
เป็นเงินที่เหลือจากทำงานระหว่างเรียนที่ต่างประเทศ
ผจญภัยในเมืองกรุงฯ กินอยู่ใช้อย่างประหยัดแบบที่ว่าเหมือนไม่มีจะกินแล้ว
จนกระทั่งวันหนึ่งเงินในบัญชีแทบติดลบ ...
ต้องทนอยู่กับความกลัว ความหวาดหวั่น สภาพจิตใจย่ำแย่มากอยู่พักหนึ่ง ถึงกับนอนซมตายซากแบบไม่มีใจจะทำอะไรเลย...
แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยตัวเองทั้งหมด
นับแต่ตอนนั้นเลยจะจดจำจนวันตายว่า เราจะทะยานไปสู่จุดที่ดีกว่าเสมอ ใครที่คิดว่าชีวิตเราดูสวยหรู บอกเลยว่าไม่ใช่เลย
จะว่าไปเราก็ถึกอยู่นะที่พาตัวเองสู้มาจนขนาดนี้ ต้นทุนคนเรามาไม่เท่ากัน สภาพจิตใจแต่ละคนต่างกัน แต่ถ้ากล้ามเนื้อจิตใจได้ถูกฝึกปรือจนแข็งแกร่ง นั่นแหละเราจะไปได้ไกลแบบไม่รู้จบ สิ่งที่เราไม่ลืมไม่ว่าจะตอนมีเงินหรือไม่มีเงินคือ การแบ่งปันให้สังคม ณ วันนี้กำลังปีนเทือกเขาใหญ่หิมาลัย ไปสร้างตัวเองต่อละ
#toastwithjam