ช่วยแปล บทกลอน นี้ให้หน่อยค่ะ

คนที่เจ็ดไม่เท็จถ่อยเหมือนหอยโข่ง    กะเปาะโป่งติดตัวชั่วส่ำสาม

ตัณหามากราคะจัดกำดัดนาม    มักทำตามใจตัวไม่กลัวใคร

ทั้งก้าวร้าวห้าวหาญในการโลก    สาระโกกเกเรเถลไถล

น้ำจิตรักนักเลงโผงเผงไป    มีข้อได้พึ่งพาแต่สามี

ลำพังตัวแล้วต้องเที่ยวซ่องแซ่ง    ไม่มีแหล่งเป็นหลักสิ้นศักดิ์ศรี

แม้นชายใดได้ร่วมประเวณี    ก็เป็นที่หมองมัวเหมือนต้องไฟ