เราคบกับแฟนมานานละค่ะตั้งแต่มัธยม จนตอนนี้แฟนเข้ามหาลัยแต่เรายังอยู่มัธยมอยู่แต่ก่อนแฟนเราดีมากตามใจทุกอย่างเพราะเราค่อนข้างเอาแต่ใจงี่เง่าหลายอารมณ์ซึ่งมันไม่มีที่ติเลยสำหรับความรักของเรา มีการโพสต์หากัน มีเวลาให้ เจอกันทุกวัน พูดดีกับเราตลอด แต่ว่าตั้งแต่แฟนเข้ามหาลัยมาเราเป็นผญ.ซึ่งเราจะรู้สึกได้เองอะไรเปลี่ยนอะไรเหมือนเดิม แฟนไม่ค่อยมีเวลาให้ บางครั้งพูดอะไรตรงๆกับเรา เช่น จะว่าเรางี่เง่าก็ว่าเลยไม่เหมือนแต่ก่อนที่ไม่เคยว่า จะบอกว่าหงุดหงิดละนะพอเราเล่นมุกพูดดีด้วยสักพักก็หาย จากที่เคยโพสเฟสก็ไม่โพส เรามองว่าเออคนเราอยู่ห่างกันขนาดนี้อ่ะ แทนที่จะมอบความรักที่มันดีต่อใจให้มากหน่อยเพื่อเติมเต็มกันและกันอ่ะค่ะ เราก็ได้แต่เก็บมาน้อยใจว่าเค้ารักเราน้อยลงบ้าง เค้ารำคาญเราบ้าง เค้าเริ่มไม่อยากคุยกับเราบ้างต่างๆนาๆ แต่สำหรับเราตัวเราจะชอบประชดเค้านะคะ เช่นคำพูดคำจาบ้าง แย่างเช่นเค้าจะบอกรักเราก่อนตลอดที่จะวางสายโทรศัพท์ แต่จะเป็นเราที่จะทำเป็นพูดเหมือนไม่อยากบอกแต่ในใจลึกๆก็ปลื้มปริ่ม ทำเป็นแกล้งบอกว่าตัวเองไปนอนเถอะไม่รบกวนละแล้ววางสายใส่เลยก็มีเพื่อหวังว่าเอ่ออาจจะโทรมาทวงหน่อยว่าเรายังไม่บอกรักเค้านะไรงี้ เดี๋ยวนี้ไม่มีเลยค่ะ เค้าชอบพูดเรื่องอนาคตกับเราบ่อยๆนะจนบางครั้งเรารู้สึกมั่นใจมากๆว่าเค้าคือคู่ชีวิต เพราะครอบครัวเราก็รู้จักกันแล้ว เค้าเปนคนบอกเองค่ะว่าเค้ากลัวกลัวว่าเราเจอคนที่ดีกว่าก็จะทิ้งเค้าไป เค้าพูดบ่อยมากเพราะเค้าไม่ใช่คนหล่ออะไรเลย แต่เราเป็นคนที่สวยและโอเคในระดับจากที่สังเกตจากคนมาจีบมาชอบเราก็เยอะเค้าบอกเค้าจะเสียใจมากถ้าเรามีคนอื่นหรือทิ้งเค้าไป แต่การกระทำของเค้าบางครั้งก็เหมือนจะไม่แคร์เราด้วยซ้ำ บางทีเราแกล้งพูดว่าจะไปมีกิ้กละนะ ถ้าทำแบบนี้บ่อยๆ เค้าก้ว่าพูดแต่เรื่องแบบนี้อยากมีมากหรออยากทำไรก็ทำไปเลย เอ้า?ถ้าเรามีจริงๆละแล้วเธอจะรู้สึกนะเพราะพูดเองอ่ะ ถ้าเราคิดจะมีนะเราหาได้ไม่ยากเลยด้วยซ้ำ เราอยากมาระบายอ่ะค่ะ อยากฟังความเห็นว่าผช.คนๆนี้เป็นไง หรือเป็นเพราะตัวเราเองที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้ เราอยากรักษาความรักของเราให้ยืนยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้อ่ะค่ะ เราอยากมั่นใจว่ารักของเรากับเค้าจะต้องสวยงามในวันข้างหน้า #ทำเหมือนให้อยากอยู่แต่ก็ไม่เหมือนไม่เคยจะรักษา #ไม่เห็นค่าวันนี้วันหน้าไม่มีแล้วนะ ปล.แต่เค้าก็เป็นแฟนที่ดีคนหนึ่งเลยนะค่ะในสายตาของคนรอบข้างและเพื่อนๆเรา แต่มันก็ดูเหมือนไม่ได้ดั่งใจเราเลย หรือเรามันมากไป เราจะได้ปรับปรุง.
เฮ้อออ เราจะเชื่อมั่นได้ยังไง