สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
มาเติมให้ชัดเจนอีกนิด
เอาเท่าที่เคยเห็นนะจ๊ะ
1 บ้านที่เห็นเป็นกลุ่มๆเขาอยู่กันเป็นชุมนุม "โจไนไค" (町内会)
มีโจไนไค 1 โจไนไค 2 (กำหนดพื้นที่กันไป จากมุมถนนนี้ถึงมุมถนนนั้น อะไรทำนองนี้)
เรื่องทำความสะอาดนะ หน้าบ้านใครนี่ของตายเลย
ส่วนที่ทิ้งขยะ ก็มีเวรเปลี่ยนกันทำความสะอาดหลังรถขยะมาเก็บขยะ
เวรแต่ละครั้งจะนานกี่อาทิตย์ กี่เดือน แค่ไหนแล้วแต่จะตกลงกัน
และถ้าบ้านไหนไม่สะดวกก็พักเวรได้ เช่นบ้านไหนมีคนแก่ คนป่วยที่ต้องดูแลเป็นพิเศษ
หรือบ้านที่มีคนท้องแก่หรือเพิ่งคลอด ทำนองนี้ ...
แล้วก็มีวันดีคืนดี ทางการเขาเรียกว่า กรีนเดย์ (วันสีเขียว)
หัวหน้ากลุ่มจะนัดหมายลูกกลุ่มออกมาทำสะอาดท่อน้ำในพื้นที่
ตัดหญ้า ตัดเก็บใบไม้ต้นไม้ (รายการนี้ไม่บ่อย ปีละครั้งสองครั้ง)
2 หัวหน้ากลุ่มก็ปลัดกันเป็น
หัวหน้ากลุ่มจะเป็นคนรับรู้เรื่องราวต่างๆในพื้นที่
แล้วถ้าเห็นว่าสำคัญก็จะทำหนังสือเวียน (ต่อข้อ3 )
3 เวลามีเรื่องราวสำคัญที่ต้องติดต่อกัน หรือเวลาที่มีหนังสือจากเทศบาล
หรือจากตำรวจก็มีการทำหนังสือเวียน
เรียกว่า "ไครันบัง" 回覧板(หนังสือเวียนกันอ่าน)
ทุกบ้านอ่านแล้วก็มีการลงตราชื่อ(ฮังโค) ว่าอ่านแล้ว
รับทราบกันไป เช่น ให้ระวังเรื่องใครที่จอดจักรยานหรือทิ้งขยะไม่เป็นที่ ไม่แบ่งขยะให้ดี
หรือหมู่นี้แถวนี้มี"ีคนน่าสงสัยเดินโชว์จู๋" หรือมี "ขโมย" ... ขอให้ระวัง เป็นต้น
แถม
ไม่ว่าจะเป็นบ้านเดี่ยวๆหรือคอนโดแมนชั่น
เขามีสมาคมกลุ่มจัดตั้งคณะกรรมการประจำปี(เวียนกันเป็น)
แล้วหน้าที่สำคัญของกลุ่มอีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือ มีรายการซ้อมหนีภัยประจำปี
บางทีก็มีเชิญหน่วยดับเพลิงกู้ภัยมาสาธิตวิธีหนีภัยแผ่นดินไหว น้ำท่วม
สอนวิธีใช้เครื่องปั๊มหัวใจ ปฐมพยาบาล วิธีหามคนเจ็บ เป็นต้น ๆ
อยู่ในสังคมพื้นบ้านระดับท้องถิ่นนี่ ทุกคนมีหน้าที่ ความรับผิดชอบเท่าเที่ยมกัน
แบ่งๆกันไปถ้วนหน้า แต่เป็นเรื่องน่าหนักใจสำหรับคนต่างชาติที่ไม่ชิน
คนต่างชาติก็เป็นเรื่องที่คนเจ้าของประเทศปวดหัวเหมือนๆกัน
มันก็พวกไม่ยอมปรับตัว หรืออ่านหนังสือไม่อออก สื่อกันไม่ได้
ต้องคอยสอนคอยเตือนให้ทำตามกฎระเบียบ
จบค่ะ ขอบคุณที่อ่าน หวังว่าคงเป็นประโยชน์บ้างนะคะ
เอาเท่าที่เคยเห็นนะจ๊ะ
1 บ้านที่เห็นเป็นกลุ่มๆเขาอยู่กันเป็นชุมนุม "โจไนไค" (町内会)
มีโจไนไค 1 โจไนไค 2 (กำหนดพื้นที่กันไป จากมุมถนนนี้ถึงมุมถนนนั้น อะไรทำนองนี้)
เรื่องทำความสะอาดนะ หน้าบ้านใครนี่ของตายเลย
ส่วนที่ทิ้งขยะ ก็มีเวรเปลี่ยนกันทำความสะอาดหลังรถขยะมาเก็บขยะ
เวรแต่ละครั้งจะนานกี่อาทิตย์ กี่เดือน แค่ไหนแล้วแต่จะตกลงกัน
และถ้าบ้านไหนไม่สะดวกก็พักเวรได้ เช่นบ้านไหนมีคนแก่ คนป่วยที่ต้องดูแลเป็นพิเศษ
หรือบ้านที่มีคนท้องแก่หรือเพิ่งคลอด ทำนองนี้ ...
แล้วก็มีวันดีคืนดี ทางการเขาเรียกว่า กรีนเดย์ (วันสีเขียว)
หัวหน้ากลุ่มจะนัดหมายลูกกลุ่มออกมาทำสะอาดท่อน้ำในพื้นที่
ตัดหญ้า ตัดเก็บใบไม้ต้นไม้ (รายการนี้ไม่บ่อย ปีละครั้งสองครั้ง)
2 หัวหน้ากลุ่มก็ปลัดกันเป็น
หัวหน้ากลุ่มจะเป็นคนรับรู้เรื่องราวต่างๆในพื้นที่
แล้วถ้าเห็นว่าสำคัญก็จะทำหนังสือเวียน (ต่อข้อ3 )
3 เวลามีเรื่องราวสำคัญที่ต้องติดต่อกัน หรือเวลาที่มีหนังสือจากเทศบาล
หรือจากตำรวจก็มีการทำหนังสือเวียน
เรียกว่า "ไครันบัง" 回覧板(หนังสือเวียนกันอ่าน)
ทุกบ้านอ่านแล้วก็มีการลงตราชื่อ(ฮังโค) ว่าอ่านแล้ว
รับทราบกันไป เช่น ให้ระวังเรื่องใครที่จอดจักรยานหรือทิ้งขยะไม่เป็นที่ ไม่แบ่งขยะให้ดี
หรือหมู่นี้แถวนี้มี"ีคนน่าสงสัยเดินโชว์จู๋" หรือมี "ขโมย" ... ขอให้ระวัง เป็นต้น
แถม
ไม่ว่าจะเป็นบ้านเดี่ยวๆหรือคอนโดแมนชั่น
เขามีสมาคมกลุ่มจัดตั้งคณะกรรมการประจำปี(เวียนกันเป็น)
แล้วหน้าที่สำคัญของกลุ่มอีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือ มีรายการซ้อมหนีภัยประจำปี
บางทีก็มีเชิญหน่วยดับเพลิงกู้ภัยมาสาธิตวิธีหนีภัยแผ่นดินไหว น้ำท่วม
สอนวิธีใช้เครื่องปั๊มหัวใจ ปฐมพยาบาล วิธีหามคนเจ็บ เป็นต้น ๆ
อยู่ในสังคมพื้นบ้านระดับท้องถิ่นนี่ ทุกคนมีหน้าที่ ความรับผิดชอบเท่าเที่ยมกัน
แบ่งๆกันไปถ้วนหน้า แต่เป็นเรื่องน่าหนักใจสำหรับคนต่างชาติที่ไม่ชิน
คนต่างชาติก็เป็นเรื่องที่คนเจ้าของประเทศปวดหัวเหมือนๆกัน
มันก็พวกไม่ยอมปรับตัว หรืออ่านหนังสือไม่อออก สื่อกันไม่ได้
ต้องคอยสอนคอยเตือนให้ทำตามกฎระเบียบ
จบค่ะ ขอบคุณที่อ่าน หวังว่าคงเป็นประโยชน์บ้างนะคะ
แสดงความคิดเห็น
บ้านคนญี่ปุ่นเขาจ่ายค่าส่วนกลางกันมั้ย