วันนี้เป็นวันแรกที่เริ่มเขียนกระทู้ เกี่ยวกับเรื่องราวของพระเจ้า ที่พระองค์ได้ประทานให้ในชีวิตของตัวเองค่ะ เดิมทีเราไม่ได้เป็นคริสเตียนนะค่ะ เป็นอิสลามและมาจากครอบครัวที่เคร่งค่ะ เพราะคุณปู่เป็นปากีสถาน และญาติๆ ทั้งหลายก็เป็นอิสลามคลุมฮิญาบกันหมดเลย แต่สำหรับพระเจ้าไม่มีอะไรยากสำหรับพระองค์เราแต่งงานกับสามีซึ่งเป็นคริสต์ แล้วตลอดเวลาเราก็แยกกันปฏิบัติศาสนกิจ เค้าเป็นคริสต์ก็ทำกิจวัตรของคริสต์ ซึ่งเค้าค่อนข้างเคร่งครัดมาก ส่วนเราเป็นอิสลามสายชิล ไม่ค่อยเคร่งแต่ก็ไม่มีทางจะเปลี่ยนเป็นคริสต์แน่นอน เพราะเราคิดตลอดว่าถ้าเราเปลี่ยนแล้ว พ่อแม่เราล่ะ ญาติพี่น้องเราล่ะ จะทำยังไง เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณ 7 ปีกว่า จนวันนึงพระเจ้าคงคิดว่าถึงเวลาที่เราต้องรับใช้พระองค์แล้ว ก็เกิดเหตุขึ้นหลายอย่าง หลักๆ เลย สุขภาพ ปีนั้นเราเข้าโรงพยาบาลบ่อยมาก และถี่มาก จนตรวจเจอว่าตัวเองเป็นมะเร็งที่เยื่อบุโพรงมดลูก ซึ่งแปลกใจมาก เป็นได้ไง เราเองก็ตรวจมะเร็งปากมดลูกตลอดทุกปี ทำไมถึงเป็น งง ไม่เข้าใจ และสับสนมาก หมอบอกทางรักษาทางเดียวคือ ต้องผ่าตัดออกทั้งยวง หมายถึงมีลูกอีกไม่ได้แล้วแน่นอน ซึ่งไม่ได้ เรากับสามี อยากมีลูกมาก ตอนนั้นเราอยู่ที่โรงบาล แล้วสามีก็อธิษฐานแล้วให้เรารับเชื่อในพระคริสต์ ซึ่งตอนนั้นเรามองว่าไม่มีทางออกแล้ว ผู้ที่จะช่วยเราได้มีแต่พระคริสต์ เราเชื่ออย่างสุดจิตสุดใจ ตอนสามีให้รับน้ำตาก็ไหลแบบไม่รู้ตัว ในคืนนั้น เราก็อธิษฐานขอจากพระเจ้า ซึ่งเราบอกในคำอธิษฐานว่าพระองค์ช่วยตอบด้วยเถิดว่า พระองค์ต้องการให้ตัวข้าพเจ้าอยู่สายไหน ระหว่างอิสลามกับคริสต์ แล้วพระองค์ก็ตอบมาในฝัน ตัวเราไม่เคยอ่านและรู้เรื่องราวในไบเบิ้ล สิ่งที่เราฝันเห็นคือ เราได้ขึ้นไปบนภูเขาน้ำตก ระหว่างทางขึ้นมีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ต่อคิวกันขึ้นไป เราเห็นชั้นแรกซึ่งเป็นแอ่งน้ำเหมือนสระว่ายน้ำ คนแน่นๆมาก เยอะมาก เราบอกกับตัวเองว่าไม่เอา คนเยอะ ไม่ชอบเบียด เดี๋ยวไม่สนุก เลยขึ้นต่อไปชั้น 2 คนเริ่มน้อยลงแต่ก็ยังมีเยอะอยู่ เราก็บอกไม่เอา จนชั้น 3 คนน้อยมาก ส่วนใหญ่เป็นพวกเด็กๆ เราเลยเล่นชั้นนี่ดีกว่า สักพักก็ฝันเห็น นกพิราบแทนที่จะกางปีกบินขึ้น กลับกลายเป็นนกบินหัวชี้ดิน แบบบินลงมาจากฟ้า หัวจะทิ่มดินมาเกาะเรา หรือเฉี่ยวเราประมาณนี้ ในขณะเดียวกันก็ได้ยินเสียงกระซิบบางอย่าง รู้ว่าเป็นผู้ชายกระซิบแต่เราไม่รู้ว่าเค้าพูดอะไร จนเราตื่นนอนมาตอนเช้า เล่าให้สามีฟัง แล้วสามีก็บอกว่า นั่นแหละ พระเจ้าได้ตอบรับเธอแล้ว หลังจากนั้น หนูก็ปฏิบัติตัวทำกิจวัตร ทุกอย่างตามที่คริสเตียน พึงปฏิบัติ ซึ่งตลอดเวลาในช่วงนั้น หนูแค่ต้องการให้หายจากโรคที่เป็นอยู่ หนูทำทุกอย่างที่จะได้ใกล้ชิดพระองค์ จนผ่านไป 3 เดือนกว่า สิ่งอัศจรรย์ก็เกิดขึ้น เมื่อคุณหมอบอกว่าหนูไม่เป็นมะเร็งแล้ว จากการตรวจชิ้นเนื้อเก่า และผ่าชิ้นเนื้อใหม่ไปตรวจ ผลออกมาว่าไม่เป็นแล้ว ซึ่งตัวเราเองรู้ได้เลยว่าไม่มีใครจะทำสิ่งเหล่านี้ได้ นอกจากพระเจ้าของเราเท่านั้น  ฮาเลลูย่า ค่ะ พระเจ้าเราทรงยิ่งใหญ่ และสมควรกับการนมัสการเป็นอย่างยิ่ง จากนั้นเป็นต้นมาเราก็ตัดสินใจที่จะดำเนินตามรอยเท้า และทำทุกอย่างที่พระเยซูของเราได้ ตรัสไว้ ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกนะค่ะ เพราะพระเจ้าทรงทำสิ่งอัศจรรย์กับชีวิตเรา มากมายเหลือเกิน ไม่รู้จะอธิบายออกมายังไงให้จบ ขอพระเจ้าอวยพร ทุกท่านค่ะ เอเมน