สวัสดีครับ ตอนนี้ผมกำลังจะจีบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ วันนี้เป็นวันที่ครบ 1 เดือนพอดีที่ผมได้คุยกับเขา แต่ดูเหมือนความสัมพันธ์ไม่ได้ชัดเจนขึ้นเลย
จากที่ได้อ่านมาหลายกระทู้ผมก็ต้องค่อยๆเป็นค่อยไปๆ แต่เท่าที่ผมคุยกับเขามา 1 เดือน ผมแทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย
เพราะว่า 1.ผมไม่กล้าที่จะคอลไปหาเขาทุกวัน ส่วนใหญ่จะขออนุญาติก่อนทุกครั้งที่จะคอล (ผมไม่กล้าขอเบอร์เขา)
2.โอกาสเจอกันน้อยมาก
3.ผมคุยไลน์ซะส่วนใหญ่แต่เขาก็นานๆตอบที ^ ^"
ผมเจอเขาเพราะเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที ผมเจอเขารู้สึกว่าคนนี้น่ารัก ร่าเริง อัธยาศัยดี รั่วๆด้วย ^^ แต่ก็เก็บอาการ
ผมเป็นคนหน้าตายมาก เพื่อนยังบอกเลยว่าโม้หรือป่าวที่ชอบเขาเพาระไม่เห็นแสดงออกอะไร
ที่ผมแอดไลน์เขาได้เพราะเพื่อนชวนเขาเข้ากลุ่มครับ และมีงานที่เราไปเที่ยวด้วยกันเขาเมามาก
ผมก็ตัดสินใจแอดเขาไปแล้วถามว่าเมื่อคืนเป็นไงบ้าง นั้นคือจุดเริ่มต้นครับของการคุยกันจนมาถึงวันนี้
ในเวลา 1 เดือน ผมมีโอกาสไปทานข้าวด้วยกัน 2 ครั้ง ครั้งแรกเพื่อนนัดแบบเราไม่ทันตั้งตัว ครั้งต่อมาผมเป็นคนนัดเองครับ (กล้าๆหน่อย)
เวลาที่ผมอยู่กับเขาผมรู้สึกว่าไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกเขิลมาก โอเคนั้นอาจจะเป็นครั้งแรกที่ได้เจอเขาหลังจากไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน
ครั้งที่ 2 ก็ดีกว่าเดิมมาหน่อย เราได้คุยกันหลายๆเรื่อง เวลาที่เราอยู่ต่อหน้ากัน แต่พอกลับไป เขาเหมือนไปอยู่ในโลกของเขาอีกครั้ง
ผมรู้ว่าเขาเจออะไรมาหนักมากกับชีวิต ผมรับรู้ได้ว่าตอนนี้เขายังตั้งหลักอะไรไม่ได้เลยกับชีวิตเหมือนในสิ่งที่หวังสิ่งที่ฝันมันพังไปหมดแล้ว
และมันทำให้ผมไม่กล้าที่จะทำอะไรเลยนอกจากไลน์ถามสารทุกข์ของเขาเท่านั้นส่วนคอลอ่ะหรอ นานๆทีครับผมไม่กล้า
กลัวว่าทำอะไรมากไปมันจะเป็นการทำให้เขารำคาญแต่การที่ไม่ทำอะไรเลยมันก็ไม่ได้เพราะเราชอบเขานะและเหมือนเรามีความคาดหวัง
ถึงแม้ว่าจะเป็นได้แค่ธาตุอากาศก็เถอะ
สำหรับสิ่งที่ผมพิมพ์มาผมอยากจะบอกว่าผมไม่เคยเจออะไรแบบนี้ผมเดาใจเขาไม่ออกและไม่รู้ว่าเราจะต้องทำยังไงต่อไปที่จะทำให้เขากลับมา
มีความสุขเหมือนเดิม บางครั้งก็คิดเหมือนกันนะครับว่าสิ่งที่เราทำมันโอเคหรือป่าวมันไม่มีความชัดเจน เขาอาจจะมีเกราะป้องกันตัวเองไว้สูงมากแล้ว
ผมแค่ต้องรอต่อไป เวลาที่เขาตอบกลับมามันทำให้ผมรู้สึกดีมากถึงแม้จะแค่คำว่า " อื้ม" ก็เถอะ อ่อลืมบอกไป 1 เดือนที่ผ่านมา
เขาไม่เคยตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวผมเลย ก็มีบ้างนิดหน่อยครับ เรื่องงาน อยู่แถวไหน เท่านี้ล่ะครับ
จริงๆแล้วผมก็อยากพูดมันออกไปนะครับว่าผมรู้สึกยังไงกับเขาแต่ผมกลัวว่ามันจะเป็นการบีบคั้นเขามากกว่าและอีกอย่างมันแค่เดือนเดียวเอง
มันก็จะประมาณว่าปากอย่างใจอย่างนั้นเหละครับใจผมร้อนรนมาก อยากให้ทุกอย่างมันชัดเจนแต่มันเป็นไปไม่ได้เลยในความเป็นจริง
สุดท้ายแล้วมันจะเป็นยังไงผมก็เตรียมตัวรอรับผลของมันไว้แล้วล่ะครับ
หากใครมีวิธีที่หรือแนวทาง มาแชร์กันได้นะครับ และขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณครับ
จีบคนที่อกหัก ผมต้องใจเย็นมากเท่าไร
จากที่ได้อ่านมาหลายกระทู้ผมก็ต้องค่อยๆเป็นค่อยไปๆ แต่เท่าที่ผมคุยกับเขามา 1 เดือน ผมแทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย
เพราะว่า 1.ผมไม่กล้าที่จะคอลไปหาเขาทุกวัน ส่วนใหญ่จะขออนุญาติก่อนทุกครั้งที่จะคอล (ผมไม่กล้าขอเบอร์เขา)
2.โอกาสเจอกันน้อยมาก
3.ผมคุยไลน์ซะส่วนใหญ่แต่เขาก็นานๆตอบที ^ ^"
ผมเจอเขาเพราะเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที ผมเจอเขารู้สึกว่าคนนี้น่ารัก ร่าเริง อัธยาศัยดี รั่วๆด้วย ^^ แต่ก็เก็บอาการ
ผมเป็นคนหน้าตายมาก เพื่อนยังบอกเลยว่าโม้หรือป่าวที่ชอบเขาเพาระไม่เห็นแสดงออกอะไร
ที่ผมแอดไลน์เขาได้เพราะเพื่อนชวนเขาเข้ากลุ่มครับ และมีงานที่เราไปเที่ยวด้วยกันเขาเมามาก
ผมก็ตัดสินใจแอดเขาไปแล้วถามว่าเมื่อคืนเป็นไงบ้าง นั้นคือจุดเริ่มต้นครับของการคุยกันจนมาถึงวันนี้
ในเวลา 1 เดือน ผมมีโอกาสไปทานข้าวด้วยกัน 2 ครั้ง ครั้งแรกเพื่อนนัดแบบเราไม่ทันตั้งตัว ครั้งต่อมาผมเป็นคนนัดเองครับ (กล้าๆหน่อย)
เวลาที่ผมอยู่กับเขาผมรู้สึกว่าไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกเขิลมาก โอเคนั้นอาจจะเป็นครั้งแรกที่ได้เจอเขาหลังจากไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน
ครั้งที่ 2 ก็ดีกว่าเดิมมาหน่อย เราได้คุยกันหลายๆเรื่อง เวลาที่เราอยู่ต่อหน้ากัน แต่พอกลับไป เขาเหมือนไปอยู่ในโลกของเขาอีกครั้ง
ผมรู้ว่าเขาเจออะไรมาหนักมากกับชีวิต ผมรับรู้ได้ว่าตอนนี้เขายังตั้งหลักอะไรไม่ได้เลยกับชีวิตเหมือนในสิ่งที่หวังสิ่งที่ฝันมันพังไปหมดแล้ว
และมันทำให้ผมไม่กล้าที่จะทำอะไรเลยนอกจากไลน์ถามสารทุกข์ของเขาเท่านั้นส่วนคอลอ่ะหรอ นานๆทีครับผมไม่กล้า
กลัวว่าทำอะไรมากไปมันจะเป็นการทำให้เขารำคาญแต่การที่ไม่ทำอะไรเลยมันก็ไม่ได้เพราะเราชอบเขานะและเหมือนเรามีความคาดหวัง
ถึงแม้ว่าจะเป็นได้แค่ธาตุอากาศก็เถอะ
สำหรับสิ่งที่ผมพิมพ์มาผมอยากจะบอกว่าผมไม่เคยเจออะไรแบบนี้ผมเดาใจเขาไม่ออกและไม่รู้ว่าเราจะต้องทำยังไงต่อไปที่จะทำให้เขากลับมา
มีความสุขเหมือนเดิม บางครั้งก็คิดเหมือนกันนะครับว่าสิ่งที่เราทำมันโอเคหรือป่าวมันไม่มีความชัดเจน เขาอาจจะมีเกราะป้องกันตัวเองไว้สูงมากแล้ว
ผมแค่ต้องรอต่อไป เวลาที่เขาตอบกลับมามันทำให้ผมรู้สึกดีมากถึงแม้จะแค่คำว่า " อื้ม" ก็เถอะ อ่อลืมบอกไป 1 เดือนที่ผ่านมา
เขาไม่เคยตั้งคำถามเกี่ยวกับตัวผมเลย ก็มีบ้างนิดหน่อยครับ เรื่องงาน อยู่แถวไหน เท่านี้ล่ะครับ
จริงๆแล้วผมก็อยากพูดมันออกไปนะครับว่าผมรู้สึกยังไงกับเขาแต่ผมกลัวว่ามันจะเป็นการบีบคั้นเขามากกว่าและอีกอย่างมันแค่เดือนเดียวเอง
มันก็จะประมาณว่าปากอย่างใจอย่างนั้นเหละครับใจผมร้อนรนมาก อยากให้ทุกอย่างมันชัดเจนแต่มันเป็นไปไม่ได้เลยในความเป็นจริง
สุดท้ายแล้วมันจะเป็นยังไงผมก็เตรียมตัวรอรับผลของมันไว้แล้วล่ะครับ
หากใครมีวิธีที่หรือแนวทาง มาแชร์กันได้นะครับ และขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณครับ