สวัสดีค่ะ คือว่าเรื่องของเราอ่ะมีอยู่ว่า เราอ่ะย้ายมาเรียนโรงเรียนที่ใกล้ตอน ม.ปลายอ่ะ แล้วเราก้ได้อยู่กับแฟนเราตอนนี้ แต่ก่อนหน้านั้นเขาคบกะอีกคนนึงอยู่ตอนซัมเมอร์ แล้วก้เลิกคบกันไม่ถึงเดือน แต่แบบดันบังเอิญมาอยู่ห้องเดียวกัน แล้วก็บังเอิญอีกที่เราก้มาอยู่ห้องนี้ด้วย ตอนแรกเราไม่ได้สนใจแฟนเราเลยนะ แล้วเราก้เริ่มมาคุยๆกันตอนเทอม2  แล้วเราก้ตกลงคบกันตอนปีใหม่  เสดแล้วเราเป็นคนที่ขี้งอนมาก แฟนเราชอบบ่นว่าเราไม่มีสาเหตุ เพราะตอนแรกๆเราไม่พูดว่าเราเป็นอะไร จริงๆมันก้มาจากสาเหตุว่าเขาชอบมมองแฟนเก่า เขามองบ่อยมาก แล้วพอเราขึ้นม.5 เราก้ตัดสินใจบอกทำไมเราถึงงอนบ่อย เขาอ่ะบอกว่าเราคิดไปเอง เขามองอย่างอื่น ตอนแรกๆเราก้รับไม่ได้ แต่เราก้เริ่มปรับๆ เราอึดอัดมากๆอ่ะมาตั้งแต่ม.4 ที่แบบ "ต้องทนอยู่ร่วมห้องกับแฟนเก่า"  เราแบบก้รุ้สึกเหนื่อยนะ แต่ไม่พูดอะไร เขาเคยมองตามแฟนเก่า แล้วเราเห็นต่อหน้าเราอ่ะ แล้วเราก้ถาม เขาบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ เงยหน้ามาเห็นพอดี  เขาให้เหตุผลเราว่าเขาก้งง เขายังคิดในใจว่าละ เนี่ยเหตุผลที่เขาให้เรามาอ่ะ เราแบบไม่โอเลย แล้วมีอีกเรื่องเขายกมือขึ้นมาต่อหน้าแฟนเก่า เหมือนโบกมือทักทายอะไรงี้ แต่เขาบอกเราว่าไม่ได้โบก แค่ตกใจเลยทำท่าเบรค เรานี้เงิบไปไม่เป็นเลยอ่ะ เราพยายามไม่คิดนะว่าเขามองเพราะคิดถึงหรืออยากกลับไปหรือเปล่า เขาบอกว่าไม่มีทาง  เขาคบแค่สงสาร แต่เขาสาบานกะเราเลย  เราควรทำไงดี ไม่ให้อึดอัด ทั้งเราและแฟนเรา??