เราจะทำให้ใจเราดีขึ้นได้ยังไงบ้าง

คนโดนทิ้ง2017 เริ่มเลยละกัน ผมคบกับผญคนนึงได้ประมาณ4เดืแนกว่าๆ มันอาจจะฟังดูน้อยนะ แต่สำหรับผมแล้วเราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะเลยแหละ เมื่อก่อนผมกับเขาอยู่คนละจังหวัดกลังเลิกงานผมก็จะขับรถมาพาเธอไปกินข้าวเกือบทุกๆวัน ผมตามจีบเธอประมาณเกือบๆปี โดนเทไปครั้งนึง จนมาปีนี้เคมีเราตรงกันมั้ง ตื้ออยู่เดือนกว่าๆ เธอก็ใจอ่อนยอมคบกับผม จะไม่เล่าเรื่องที่มันไร้สาระอย่างการเซอร์ไพร์ซเธอยังไงแบบไหนละกัน จนเราคบกันมาเรื่อยๆ ทุกอย่างมันลงตัวมาก รักกันมากก็ว่าได้ จนกระทั่งผมอยากเข้าหาครอบครัวของเธอ แรกๆแม่เธอก็ปิดกั้นผมนะอาจจะมองผมดูไม่มีอนาคต แต่ยายเธอดูรักผมมากเลยแหละ จนผมตัดสินใจสมัครมารับใช้ชาติเพื่อใช้ทางนี้เป็นโอกาสสอบต่อเผื่อจะมีคะแนนเสริม ผมจะได้มีรากฐานที่มั้นคงให้เธอ เรามีเวลาอยุ่ด้วยกันน่าจะไม่ถึงเดือน ผมก้ต้องจากเธอแล้ว แต่คำสัญญาของเธอบอกจะรอจึงทำให้ผมสบายใจขึ้นไปบ้าง จนมาเรื่อยๆ เข้าเดือนที่ห้าคือเดือนนี้ผมกลับบ้านไปหาเธอ แต่ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ความรุ้สึกเธอไม่เหมือนเดิมแล้ว อาจเป็นเพราะเวลาที่ผมฝึกเราทะเลาะกันบ่อย จนถึงขั้นทะเลาะกันทุกวันๆ ผมชอบห้ามเะอในหลายๆเรื่องจนเธออึดอัด ตอนนี้เรื่องของเรามันก็ได้เดินมาถึงทางตันแล้ว เธอบอกเลิกผม ส่วนสาเหตุคงไม่ต้องถามถึง เพราะผมกอดเธอแน่นเกินไป ผมเสียใจมากจริงๆที่ผ่านมาผมไม่เคยรุ่เลยว่าความสบายใจของผมมันทำให้เธออึดอัด และแน่นอน โอกาสไม่ได้มีไว้สำหรับคนอย่างผม เหนื่อยเนอะ ที่ต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ กลับมาทำงานในสภาพที่แย่ที่สุด กำลังใจจากคนที่เรารักมันก็ไม่เหลือแล้ว ไม่รุ้ว่าจะผ่านมันไปได้ยังไงไม่รุ้ว่าผมทำวันนี้ไปเพื่อใคร เห้ออ.. นี่คือส่วนนึง ผมเล่าออกมาหมดไม่ได้ ลำดับเหตุการณ์ต่างๆมันเรียงไม่ถูก ขออภัยคนอ่านด้วยครับ