ชีวิตท้อมาก 👎🏻

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้เราเรียนอยู่ชั้นม4 ตอนม3 เทอม2 ครูจากรรเก่าให้เลือกสายการเรียน เพราะรรมี ม1-ม6 เกรดรวมเรารวม 5 เทอม [3.10] เราเลือกเรียนวิทย์คณิต ตานี้เหตุเกิด มีครูคนนึงที่สนิทสอนการงานอาชีพ เรียนสอนม4 แผนการเรียนสาย คหกรรม เค้าเรียกไปคุยว่า เธอครูว่าเธอดูมีพรสวรรค์ด้านนี้ ครูว่าจะไหวหรอ เราเลยตอบว่า ไหวค่ะหนูอยากเป็นพยาบาล ความตั้งใจอยากเรียนมาก สนท้ายครูพูดมาว่า มาเรียนสายนี้ครูจะรับแต่เด็กใหม่ดีๆมาเข้าสายคหกรรม 20คน เราแอบดีใจนิดๆว่าจะมีแต่เด็กใหม่เพราะ ม3ถูกเพื่อนแอตตี้ท้อมาก เราจะเรียนสายวิทย์คณิต ครูบังคับบอกให้ลง สายคหกรรม บอกถ้าไปสมัครรรอื่นจะตามไปฉีกใบสมัครทิ้ง แล้วก็โทรบอกพ่อแม่ เราท้อเลย เพราะความเกรงกลัวไง เลยทำให้เราต้องอดเรียนสายวิทย์คณิต พอเปิดเทอมมา เห็นรายชื่อห้อง เราร้องไห้เลยท้อ มีแน่เด็กเก่าแรงๆ โฮ้เรา เป็นเด็กเรียบร้อย จะอยู่รวมกันอย่างไงเนี่ย พอแรกๆอยู่ได้นี้หว่าหลังๆ ถูกหาว่าเราเป็นสายครูเพราะเราสนิทกับครู เวลาพวกกลุ่มในห้องเราโดดเรียนหรือถูกปกครองเรียก มันหาว่าเราไปบอกครูทุกอย่าง พวกนั้นก็มาเป็นกลุ่มเลยชี้หน้าด่าเราเต็มที่เลยทั้งที่ในกลุ่มพวกนั้นมันมีสายครู เราไม่เคยบอกครูท้อมากอยากย้ายสายครูคนที่บังคับก็ไม่ให้ย้าย ถูกเพื่อนทั้งห้องว่า ไปซื้อของมาทำขนม หาว่าเราเก็บเงินเกิน ท้อมากค่ะ พอทักไปขอคำปรึกษาจากครูที่บังคับเรา เค้าตอบมาว่า หนูคิดไปเองหรือป่าวลูก คือหนูเจอกับตัวอ่าครู เค้าไม่ช่วย แถมตอนนี้เราพูดจะย้ายสาย ครูที่บังคับมาเรียน จะร้องไห้ เริ่มว่าเราแหละ ไม่ชอบเรา หักคะแนน เค้าบอกว่าเราทำให้เค้าเสียใจเอาเรื่องเราไปเล่าให้เพื่อนฟัง ข้อเสีย แล้วตานี้ เราทักไปหาครูเมื่อวานบอกว่า จะขอยกเลิกการไปแข่งศิลปะหัตกรรม ครูตกใจ เราบอกเราเหนื่อยทุกเรื่องเรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว เรื่องแฟน   เรื่องครูและเรื่องเรียน เจอปัญมาพร้อมกัน ครูเค้าบอกให้เราปรับตัวเข้ากับพวกนั้นให้ได้ หนูเป็นแบบนี้ปรับไม่ได้จะกลายเป็นคนโลกส่วนตัวสูงไปเลยน่ะ ครูหวังว่าหนูจะไม่ทำให้ครูเสียใจน่ะ ตานี้เราเครียดมาก ห้องเรามี23คน มารรครบเข้าเรียน10คน ครูเข้ามาก็ด่าไม่สอนคนที่อยากเรียนก็ไม่ได้เรียน พวกนั้นมันโดดเรียน พอครูจับได้เราก็โดดเพื่อนว่าเป็นสายครู เวลามีงานกลุ่มโครงงาน ย้ำน่ะ เราทำคนเดียวทุกอย่างจริงๆ พอมาเก็บเงินค่ารายงาน หาว่าเก็บเกิน เสียความรู้สึกมาก ช่วงนี้ท้อมากที่สุดในโลก อยากย้ายสายการเรียน วิชาการก็ไม่ให้ย้าย จะย้ายรร แม่ก็ไมาสนับสนุน มีแต่ด่าว่าโง่ ครอบครัวเราไม่มีกำลังใจให้เลยตอนนี้ เหมือนอยู่ตัวคนเดียว เล่าให้แม่ฟังแม่ก็บอกว่า น่าเบื่อน่ะทำให้กูปวดหัว เราไปรรท้อมาก ตกเย็นอ่อนแอมากเกินกลับบ้านข้ามสะพานแทบไม่ไหว ท้อมากๆๆ อ่อนแอมาก กลับมาบ้านน่าเบื่อมากเจอพ่อแม่ด่าอีก ช่วงนี้แฟนเปลี่ยนไปอีกติดเพื่อาหรือมีมือที่สามก็ไม่รู้ ปรึกษาไรไปบอกแต่ว่า สู้ อย่าคิดมากดิ บอกอยู่2คำ ด่าอีก. โคตรท้อมากชีวิตไม่อยากเดินต่อบนโลกนี้แล้ว