สวัสดีค่ะ
เราเป็นสาวโรงงานมา 8 ปี ตั้งแต่โรงงานมีหุ่นยนต์เขามาช่วยในงาน งานหลักของเราก็ลดลง ปีแรกๆที่มีหุ่นคือสนุกมาก แต่ตอนนี้มันเครียด งานลดมาทำงานทุกวัน แต่งานน้อยมากๆ หัวหน้างานคนใหม่ก็ไม่ชอบ ว่างก็ไม่ได้ จะไม่ให้ว่างได้ไงก็มันมีงานแค่นี้ ทำความสะอาดนู้นนี่ แม่บ้านก็เขม่น ช่วยเพื่อนทำงาน แผนกเดียวกันก็หาว่าเอาหน้า ไม่ทำอะไรเลยก็อยู่ไม่ได้อีก
ในอนาคตนั้นแผนกที่เราทำอยู่จะยุบ เราอาจจะโดนโยกย้าย หรือโดนเลิกจ้าง (ไม่ต่อสัญญา) แต่เราเป็นคนมีครอบครัวแล้วมีบ้าน มีรถต้องส่ง เราค่อนข้างคิดมากในช่วงที่ งานน้อยแล้วถูกกดดันจากเพื่อนร่วมงานบางส่วน ต้องคอยหลบหัวหน้างาน ไม่ให้เห็นว่าว่างงาน ซึ่งจริงๆมันไม่ใช่ความผิดของเรา ไม่รู้จะทำตัวแบบไหน ตอนนี้เราทำงานเก็บเงินไปจนกว่าวันที่เขาจะเลิกจ้าง
ก็ทำด้วยความเครียด เพราะไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานคนอื่น จะตัดสินใจลาออกเลยก็มีเรื่องไปรับส่งลูก เพราะที่ทำงานที่นี่เป็นทางผ่านของโรงเรียนลูก จริงๆเรื่องไม่มีอะไร ตอนเราคิดไม่ตกจริงๆ
รอโดนเลิกจ้าง หรือจะลาออกก่อนดี..
เราเป็นสาวโรงงานมา 8 ปี ตั้งแต่โรงงานมีหุ่นยนต์เขามาช่วยในงาน งานหลักของเราก็ลดลง ปีแรกๆที่มีหุ่นคือสนุกมาก แต่ตอนนี้มันเครียด งานลดมาทำงานทุกวัน แต่งานน้อยมากๆ หัวหน้างานคนใหม่ก็ไม่ชอบ ว่างก็ไม่ได้ จะไม่ให้ว่างได้ไงก็มันมีงานแค่นี้ ทำความสะอาดนู้นนี่ แม่บ้านก็เขม่น ช่วยเพื่อนทำงาน แผนกเดียวกันก็หาว่าเอาหน้า ไม่ทำอะไรเลยก็อยู่ไม่ได้อีก
ในอนาคตนั้นแผนกที่เราทำอยู่จะยุบ เราอาจจะโดนโยกย้าย หรือโดนเลิกจ้าง (ไม่ต่อสัญญา) แต่เราเป็นคนมีครอบครัวแล้วมีบ้าน มีรถต้องส่ง เราค่อนข้างคิดมากในช่วงที่ งานน้อยแล้วถูกกดดันจากเพื่อนร่วมงานบางส่วน ต้องคอยหลบหัวหน้างาน ไม่ให้เห็นว่าว่างงาน ซึ่งจริงๆมันไม่ใช่ความผิดของเรา ไม่รู้จะทำตัวแบบไหน ตอนนี้เราทำงานเก็บเงินไปจนกว่าวันที่เขาจะเลิกจ้าง
ก็ทำด้วยความเครียด เพราะไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานคนอื่น จะตัดสินใจลาออกเลยก็มีเรื่องไปรับส่งลูก เพราะที่ทำงานที่นี่เป็นทางผ่านของโรงเรียนลูก จริงๆเรื่องไม่มีอะไร ตอนเราคิดไม่ตกจริงๆ