คุณคิดว่าคนไทยโดยเฉลี่ยถือว่าหนี้สินเยอะไม๊,ทุกข์ใจมากมั้ย,คนประเทศอื่นๆเค้าเป็นหนี้เหมือนเรามั้ย

รบกวนสอบถามความเห็นทุกๆคนเลยนะครับ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งครับ ผมทุกข์ใจเรื่องหนี้สินมาก(ก็จะมาเป็นพักๆอ่ะครับ) ขอเกริ่นหน่อยครับ ผมอาศัยอยู่ภาคกลาง จบป.ตรีจากกทม.(กู้กยศ) เดิมฐานะทางบ้านก็กลางๆ ก็น่าจะคล้ายๆคนทั่วๆไป แต่ก็คิดว่ายังโชคดีที่เรียนจบและได้ทำงานตามสาขาที่เรียนมา ตอนจบใหม่ๆก็ใช้ชีวิตเหมือนคนรอบๆตัว(พี่ๆน้องและเพื่อนร่วมงาน) ก็คือทำงานได้ เริ่มมีเงินเดือน..ก็เริ่มผ่อนโน่น..นี่..นั่น..มีบัตรเครดิต..เริ่มมีหนี้...หลังจากนั้นผมก็เริ่มมีครอบครัว...มีลูก2..ต่อมาก็ผ่อนรถ...ผ่อนบ้าน...และไหนจะกยศ.สมัยเรียน...มารู้ตัวอีกทีก็นี้เยอะเกินรายได้ไปแล้ว..ประมาณ2-3หมื่น(อายุผม37)...ทำงานมา10ปีกว่าแล้ว...อายุก็ไม่เด็กแล้ว..ก็พยายามคิดถึงสาเหตุที่หนี้สินเยอะ..ก็เพราะว่าเราใช้ชีวิตตามคนรอบตัวมากไป...ตามสังคมมากไป..ตามโฆษณา...เห็นเขากู้ซื้อรถงามๆ...ก็กู้บ้าง..เห็นเขากู้ซื้อบ้านซื้อตึก...ก็กู้ตาม...เห็นใครมีอะไร...tv..ตู้เย็น..โทรศัพ...เราก็มี..ที่จริงเทียบกับคนรอบข้างเรา...เราก็ดูปกติๆ(คือมีคล้ายๆกันและเป็นหนี้ก็คล้ายๆกัน)...กระท่อนกะแท่นบ้าง..คล้ายๆกัน...คนอื่นรุ่นเราหลายคนก็หนี้หลายหมื่นกันทุกคน..ขับรถดี มีหน้าตากันทุกคนแต่ก็บ่นทุกข์ใจบ้างนิดหน่อย...แต่สำหรับตัวเรา...เรารู้สึกว่าไม่ปรกติ..ทุกข์ใจมากกกกกก...อยากหมดหนี้เร็วๆ..เริ่มรู้สึกเบื่อหนี้..รู้สึกเป็นหนี้มานานแล้ว...อยู่วงจรนี้มานานแล้ว...ทำงานได้เท่าไหร่ก็จ่ายหนี้แทบจะหมด...อยากจะพัก..อยากจะไปทำอย่างอื่นบ้าง(ไม่ใช่มีชีวิตเพื่อแค่ใช้หนี้)..อยากจะหยุดบ้าง..ก็ทำไม่ได้เลย...เลยอยากถามความคิดเห็นคนอื่นๆบ้างว่า...ทำไมรอบๆตัวผมรวมทั้งผมถึงใช้ชีวิตกันแบบนี้...ผิดปรกติไม๊...คนไทยส่วนใหญ่หนี้เยอะกันแบบนี้ไม๊....ประเทศอื่นเค้าเป็นกันแบบนี้ไม๊..ฝรั่ง..เอเชีย...เค้าดิ้นรน..ดิ้นพร่าน...เค้ากู้...เค้ากู้มากมาย..เค้าทำกันแบบนี้ไม๊...ขอบคุณมากๆครับ