มีใครเป็นแบบเรามั่งมั้ย คือพอไม่มีใครก็จะโหยหาความรักรู้สึกเหงาอยากมีใครสักคน พอมีคนเข้ามาก็รู้สึกว่าอยากอยู่คนเดียวไม่อยากให้มีใครมาจุกจิกคอยตามลำไยมากด้วยถึงแม้จะเป็นคนที่เราเคยชอบมากก็ตามพอเอาเข้าจริงๆก็เทเขาทิ้งมาหลายคนรู้สึกใจร้าย ทั้งที่เมื่อก่อนเราเป็นคนชอบคนง่ายมากชอบก็คบเลยคิดเล็กคิดน้อยทุกอย่างแคร์เกือบทุกคนสงสัยว่าทำไมเราเปลี่ยนไปเยอะตอนนี้มีบางคนที่เราคุยมีไปกินข้าวดูหนังกันแต่รู้สึกว่าไม่ใช่ก็เทเขาทิ้งง่ายๆทั้งที่เขาก็ไม่ได้ผิดอะไร หรือเรากลัวการมีความรักไปแล้วล่ะเพราะเราเจ็บมาเยอะหรือเราควรอยู่คนเดียว😔
มีใครรู้สึกเหงาแต่พอมีคนเข้ามาก็อยากอยู่คนเดียวบ้าง?