ขอเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
ดิชั้นกับแฟนที่คบอยู่ปัจจุบันทำงานอยู่ที่เดียวกัน อายุห่างกันด้วยค่ะ ดิชั้นแก่กว่า 7 ปี ก่อนที่จะมาคบกัน แฟนเขาก็มีคนที่คบมาก่อนหน้านี้ซึ่งเราก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไร เห็นเป็นน้องที่ทำงานคุยเล่นกันปกติ จนวันนึงที่เขามีปัญหากันแล้วเขาเลิกกัน เขาก็มาขอคบดิชั้น ซึ่งดิชั้นก็ยังไม่มั้นใจว่าเขาจะลืมแฟนเก่าได้จริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่อารมณ์เหงา แต่เพื่อนทีทำงานที่รู้เรื่องมีทั้งสนับสนุนให้คบกัน และ ไม่เห็นด้วยที่จะคบกัน เนื่องจากทางฝ่ายชายดูแล้วยังเด็กกว่า ฐานะต่างกับดิชั้นซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่ดีกว่า ณ ตอนนั้นดิชั้นยังไท่คิดไรมาก ก็ลองคุยดู ช่วงแรกทุกอย่างดีมาก เขาพาดิชั้นไปพบพ่อแม่เขาที่ต่างจังหวัดทั้งที่แฟนเก่าเขาที่คบกันมาประมาณ 3 ปี ยังไม่เคยไปที่บ้าน เหตุการณ์ผ่านไปเราก็ต่างศึกษากันจนวันนึงที่เขากินเหล้าแล้วเมา เขาแอบไปหาแฟนเก่า (ซึ่งก่อนนห้านี้แฟนเก่าพยายามจะขอคืนดี แต่เขาปิดทุกทาง ทั้งบล็อคเฟส เปลี่ยนเบอร์ ) ตอนเช้าวันนั้นเขาหายไป เราติดต่อไปก็ไม่รับสาย โทรไปหาเกือบร้อยสาย จนเขาติดมาแล้วบอกว่ามาเคลียกับแฟนเก่าจะได้จบ แล้วตอนเย็นจะกลับมาหา วันนั้นทั้งวันเราทำงานไม่เป็นสุขเลยค่ะ จะลางานก็ไม่ได้ รอจนถึงตอนเย็นเขาก็ไลน์มาบอกว่า ขอโทดนะที่ต้องกลับไปหาแฟนเก่า เขามีอะไรที่สร้างด้วยกันมา(ไม่ใช่ลูกนะคะ หมายถึงวางแผนอนาคตร่วมกัน) ได้ฟังตอนนันมันเจ็บแบบจุกค่ะ แต่เราก็ไม่ได้รั้งนะคะ เพราะเห็นว่าในเมื่อเชาพูดมาขนาดนี้แล้ว บวกกับระยะเรายังคุยกันไม่ได่นานมาก ก็จบกัน เป็นเพิ่อรร่วมงานปกติ ผ่านไปประมาณ1เดือน เขาไลน์มาหาค่ะ มาคุยทำนองหยอดๆคุยเหมือนเราเป็นแฟนกัน แล้วก็โทรมาคุยเราก็เอ๊ะ ดุแปลกๆแต่ยังไม่คิดไร เพราะเห็นว่าเขาก็ยังคบกับแฟนอยู่ จนเขามาบอกว่า ขอกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้ไหม ซึ่งตอนนั้นยอมรับว่าจิตใจอ่อนไหวค่ะ ยังรู้สึกดีดับเขาอยู่ แต่ด้วยสถานะเขาไม้ได้ว่าง จึงบอกไปว่าไปเคลียตัวเองก่อนเราแล้วเราค่อยมาคุยกัน ซึ่งเขาก็ขอเวลาในการเคลียตัวเอง เพราะเขาให้เหตุผลจะให้ทิ้งทางนู้นมาเลยก็ทำไม่ได้เลยขอเวลาว่าเขาจะให้ทางนู้นกลับไปบ้านแล้วเวลาก็คงจะทำให้ห่างกันไปเอง เขาวางแผนซื้อรถซึ่งไปซื้อกับเราแต่ด้วยเงินเดือนเขาลำพังออกไม้ได้ จึงใช้ิชื่อดิชั้นเป็นเจ้าของรถ แต่เขาจะเป็นคนผ่อนเอง เมื่อแฟนเขากลับไปบ้าน เชาก็ห่างกันจริงๆค่ะแต่ยังไม่เลิกกัน ตอนนั้นคนรอบข้างที่บริษัทเริ้มรู้ในความสัมพันธ์ระหว่างดิชั้นกับเขา บางคนก็ก๋มองว่าเป็นเรื่องส่วนตัว บางคนไม่รู้เรื่องแต่แรกก็มองว่าดิชั้นเป็นมือที่สาม ตอนนั้นดิชั้นก็ทำตัวปกติค่ะ จะเปิดเผยเขาก็ยังไม่จบกัน 100% เขาบอกให้ดิชั้นรอ แล้วเขาจะมาสร้างทางของเรา แล้ววันนึงเขาก็มาบอกวาเขาจบกับคนนั้นแล้วนะ ซึ่งดิชั้นด็ยังงงๆค่ะ เพราะไม่คิดว่าเขาจะตัดสินใจแบบนนี้ เพื่อความแน่ใจเลยเข้าไปดูเฟสบุค เขาก็ลบคนนั้นออกจากเพื่อน แล้วเฟสคนนั้นเขาก็โพสค่อนข้างดราม่า เพื่อนๆว่าดิชั้นทำผิดไหมคะ ในหัวอกผู้หญิงด้วยกันดิชั้นเห็นใจเขานะคะ อยู่ดีๆโดนบอกเลิกคงจะตั้งตัวไม่ทัน ดิชั้นบอกให่เขากลับไปหาคนนั้นเขาก็ไม่ไป เขาบอกว่าในเมื่อเขาเลือกดิชั้นแล้ว ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ทุกวันนี้ก็ดำเนินชีวืตปกติ แต่ระหว่างเขากับคนนั้นดิชั้นไม่มั้นใจว่าเขาจะยังแอบคุยกันรึป่าว เพราะเท่าที่ดูในเฟสก็ยังเห็นเขาโพสอาลัยอาวรคนฝั่งเรา เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรกับเรื่องนี้คะ
แฟนกลับไปหาแฟนเก่าแล้ววันนึงก็มาขอคืนดีกับเรา
ดิชั้นกับแฟนที่คบอยู่ปัจจุบันทำงานอยู่ที่เดียวกัน อายุห่างกันด้วยค่ะ ดิชั้นแก่กว่า 7 ปี ก่อนที่จะมาคบกัน แฟนเขาก็มีคนที่คบมาก่อนหน้านี้ซึ่งเราก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไร เห็นเป็นน้องที่ทำงานคุยเล่นกันปกติ จนวันนึงที่เขามีปัญหากันแล้วเขาเลิกกัน เขาก็มาขอคบดิชั้น ซึ่งดิชั้นก็ยังไม่มั้นใจว่าเขาจะลืมแฟนเก่าได้จริงหรือเปล่า หรือเป็นแค่อารมณ์เหงา แต่เพื่อนทีทำงานที่รู้เรื่องมีทั้งสนับสนุนให้คบกัน และ ไม่เห็นด้วยที่จะคบกัน เนื่องจากทางฝ่ายชายดูแล้วยังเด็กกว่า ฐานะต่างกับดิชั้นซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่ดีกว่า ณ ตอนนั้นดิชั้นยังไท่คิดไรมาก ก็ลองคุยดู ช่วงแรกทุกอย่างดีมาก เขาพาดิชั้นไปพบพ่อแม่เขาที่ต่างจังหวัดทั้งที่แฟนเก่าเขาที่คบกันมาประมาณ 3 ปี ยังไม่เคยไปที่บ้าน เหตุการณ์ผ่านไปเราก็ต่างศึกษากันจนวันนึงที่เขากินเหล้าแล้วเมา เขาแอบไปหาแฟนเก่า (ซึ่งก่อนนห้านี้แฟนเก่าพยายามจะขอคืนดี แต่เขาปิดทุกทาง ทั้งบล็อคเฟส เปลี่ยนเบอร์ ) ตอนเช้าวันนั้นเขาหายไป เราติดต่อไปก็ไม่รับสาย โทรไปหาเกือบร้อยสาย จนเขาติดมาแล้วบอกว่ามาเคลียกับแฟนเก่าจะได้จบ แล้วตอนเย็นจะกลับมาหา วันนั้นทั้งวันเราทำงานไม่เป็นสุขเลยค่ะ จะลางานก็ไม่ได้ รอจนถึงตอนเย็นเขาก็ไลน์มาบอกว่า ขอโทดนะที่ต้องกลับไปหาแฟนเก่า เขามีอะไรที่สร้างด้วยกันมา(ไม่ใช่ลูกนะคะ หมายถึงวางแผนอนาคตร่วมกัน) ได้ฟังตอนนันมันเจ็บแบบจุกค่ะ แต่เราก็ไม่ได้รั้งนะคะ เพราะเห็นว่าในเมื่อเชาพูดมาขนาดนี้แล้ว บวกกับระยะเรายังคุยกันไม่ได่นานมาก ก็จบกัน เป็นเพิ่อรร่วมงานปกติ ผ่านไปประมาณ1เดือน เขาไลน์มาหาค่ะ มาคุยทำนองหยอดๆคุยเหมือนเราเป็นแฟนกัน แล้วก็โทรมาคุยเราก็เอ๊ะ ดุแปลกๆแต่ยังไม่คิดไร เพราะเห็นว่าเขาก็ยังคบกับแฟนอยู่ จนเขามาบอกว่า ขอกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้ไหม ซึ่งตอนนั้นยอมรับว่าจิตใจอ่อนไหวค่ะ ยังรู้สึกดีดับเขาอยู่ แต่ด้วยสถานะเขาไม้ได้ว่าง จึงบอกไปว่าไปเคลียตัวเองก่อนเราแล้วเราค่อยมาคุยกัน ซึ่งเขาก็ขอเวลาในการเคลียตัวเอง เพราะเขาให้เหตุผลจะให้ทิ้งทางนู้นมาเลยก็ทำไม่ได้เลยขอเวลาว่าเขาจะให้ทางนู้นกลับไปบ้านแล้วเวลาก็คงจะทำให้ห่างกันไปเอง เขาวางแผนซื้อรถซึ่งไปซื้อกับเราแต่ด้วยเงินเดือนเขาลำพังออกไม้ได้ จึงใช้ิชื่อดิชั้นเป็นเจ้าของรถ แต่เขาจะเป็นคนผ่อนเอง เมื่อแฟนเขากลับไปบ้าน เชาก็ห่างกันจริงๆค่ะแต่ยังไม่เลิกกัน ตอนนั้นคนรอบข้างที่บริษัทเริ้มรู้ในความสัมพันธ์ระหว่างดิชั้นกับเขา บางคนก็ก๋มองว่าเป็นเรื่องส่วนตัว บางคนไม่รู้เรื่องแต่แรกก็มองว่าดิชั้นเป็นมือที่สาม ตอนนั้นดิชั้นก็ทำตัวปกติค่ะ จะเปิดเผยเขาก็ยังไม่จบกัน 100% เขาบอกให้ดิชั้นรอ แล้วเขาจะมาสร้างทางของเรา แล้ววันนึงเขาก็มาบอกวาเขาจบกับคนนั้นแล้วนะ ซึ่งดิชั้นด็ยังงงๆค่ะ เพราะไม่คิดว่าเขาจะตัดสินใจแบบนนี้ เพื่อความแน่ใจเลยเข้าไปดูเฟสบุค เขาก็ลบคนนั้นออกจากเพื่อน แล้วเฟสคนนั้นเขาก็โพสค่อนข้างดราม่า เพื่อนๆว่าดิชั้นทำผิดไหมคะ ในหัวอกผู้หญิงด้วยกันดิชั้นเห็นใจเขานะคะ อยู่ดีๆโดนบอกเลิกคงจะตั้งตัวไม่ทัน ดิชั้นบอกให่เขากลับไปหาคนนั้นเขาก็ไม่ไป เขาบอกว่าในเมื่อเขาเลือกดิชั้นแล้ว ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป ทุกวันนี้ก็ดำเนินชีวืตปกติ แต่ระหว่างเขากับคนนั้นดิชั้นไม่มั้นใจว่าเขาจะยังแอบคุยกันรึป่าว เพราะเท่าที่ดูในเฟสก็ยังเห็นเขาโพสอาลัยอาวรคนฝั่งเรา เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรกับเรื่องนี้คะ