สวัสดี ทุกคนค่ะ. กระทู้แรกของเรานะผิดพลาดไปต้องของโทษด้วย. คุณแม่ที่ตั้งครรภ์ไม่ต้องอ่านนะเดี๋ยวคิดมากรึจะอ่านเป็นความรู้ก็ได้เช่นกัน
เราจะะมาแชร์เรื่องจริงที่เกิดกับตัวเองนะคะปัจจุบันอายุ28เเล้วแต่งงานมีลูกแล้ว1คนค่ะ ขอย้อนไปเมื่อ2ปีก่อนค่ะเราท้องคนที่2โดยไม่รู้ตัว ตอนนั้นก็ทำงานปกติน่ะ(บ.เอกชน)เราทานยาน่ะแต่ลืมไป1เม็ด55 จู่ๆมาวันหนึ่งเวียนหัวมากอยากอาเจียน เลยไปหาหมอ(ช่วงนี้ยายังไม่หมด)หมอก็ตรวจปกติแล้วบอกว่าพักผ่อนไม่เพียงพอ ให้เราพักเยอะๆเราเชื่อค่ะหยุดเลย2วัน55
หลังจากนั้นอาการหายเลยทำงานได้ปกติ แต่แล้ว!!ยาหมดปจด.ยังไม่มา เอ้างงค่ะ รออาทิตเเรกชื้อมาตรวจไม่ท้อง รออาทิตที่2'ท้องค่ะ'แต่ขึ้นจางมาก หมดที่ตรวจไปสิบกว่าอันได้ งงไปใหญ่ท้องได้ไงว่ะยาก็กิน จนไปฝากท้องคุณหมอบอกว่า2เดือน10วันค่ะ เฮ้ยตั้งแต่ตอนไหน ครรภ์ปกติดี เราก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมน่ะทำงานได้เพื่อนๆบอกสงสัยจะได้ผ.หญิงหน้าใสเชียวเข้าเดิอนที่3เราเริ่มแพ้ค่ะลางานที่เป็นอาทิตย์เลยไปทำได้ครึ่งวันก็ขอกับเเล้วค่ะ แล้วก็หนักเรื่อยๆอ้วกที่ต้องถอดกางเกงออกเพราะฉี่ลาดแฟนก็พาไปหาหมอหมอฉีดยาแก้แพ้ให้ดีขึ้น4-7ชั่วโมง เอาอีกล่ะเหมิอนเดิมกินอะไรไม่ได้กินแต่น้ำเฮบูบอยจิบไปวิ่งอ้วกออกจนคอเราอักเสษอ้วกเป็นเลือดค่ะทุกครั้งจะมีเลือดติดมาตลอด เราเลยขอลางาน2อาทิตย์เพื่อไปอยู่บ้านเผื่อจะดีขึ้น ดีขึ้นจริงๆค่ะอากาศและสิ่งรอบข้าง(บ้านอยู่เลยนครสวรรค์ไปแต่ไม่ถึงเชียงใหม่นะ)แฟนก็มาทำงานครบ2อาทิตกับไปรับเรา ไปกับแบบนี้ประมาณ3-4รอบได้ จนครั้งสุดท้ายที่กับบ้านค่ะ(อายุครรภ์5เดือนกว่า) พักอยู่บ้านต่างจังหวัดเราเป็นไข้มีหวัดด้วยคิดว่าน่าจะเป็นไข้ปกติแต่ตกกลางคืนที่ไรเราจะปวดเบ้าตานอนไม่หลับร้อนวูบวาบ ตอนเช้าพี่ที่บ้านเลยพาไปอานามัยใกล้บ้านหมอบอกว่าไข้สูงเลยฉีดยาแก้ไข้ให้กับมาเราอาการดีขึ้นกินได้เยอะด้วยแต่ก็นอนไม่หลับ. ผ่านไป2วันเราอาบน้ำแล้วสังเกตุเห็นผื่น4-5เม็ดที่หน้าอกเลยให้ยายดู ยายบอกผื่นร้อนป่าวเลยไม่คิดอะไรมากบ่ายมาเราเริ่มมีไข้อีกแล้ว ประมาณทุ่มกว่าๆแม่พาไปคลีนิคหมอบอกไข้สูงมาก38เลยฉีดยาแก้ไข้ให้ส่วนผื่นน่าจะเป็นผื่นร้อนธรรมดา คืนนั้นหลับสบายมากค่ะ ตกเช้ามาอาบน้ำสังเกตุดูทำไมผื่นเยอะขึ้นเรื่อยๆ พอทุกคนเห็นเราตกใจค่ะมันขึ้นเต็มหน้าเลยแม่เลยรีบพาไปโรงบาลในตัวอำเภอหมอเห็นหมอตกใจ รีบให้น้ำเกลิอ แล้วสั่งให้นอนเลย เราขออยู่ห้องพิเศษเพราะเราไม่อยากเห็นเตียงข้างๆเรากลัวค่ะ ได้น้ำเกลือแล้วรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกค่ะคงเป็นเพราะที่ผ่านมากินอะไรไม่ได้มั้ง หมอเข้ามาตรวจบอกให้แก้ผ้าออกให้หมดแล้วก็หาจุดที่ใหญ่ที่สุดเหมือนโดนไฟจี้อ่ะ แต่ก็ไม่มีตอนนี้ผื่นขึ้นทั้งตัวเเล้วค่ะเต็มไปหมด แม่โทรไปบอกแฟนค่ะให้กับมาดูเรา คืนนั้นทั้งคืนแม่ไม่ได้นอนเลยค่ะต้องเช็คตัวให้ตลอดเพราะหมอบอกไม่อยากฉีดยาให้เราได้รับมาเยอะแล้ว(ลืมบอกเราฉีดแก้แพ้6เข็มไข้ก่อนมาโรงบาล2เข็ม)แต่ก็ไม่ดีขึ้นค่ะหมอจึงต้องฉีดยาลดไข้ให้เราตอนเที่ยงคืนกว่าๆไข้38แล้วบวกกับความดันเราต่ำลงมาเรื่อยๆๆๆๆไม่รู้เท่าไหร่ พยาบาลเดินมาเช็คตลอดถามว่าท้องเเข็งไหม แรกๆไม่ค่ะนานๆไปเริ่มครึ่งชั่วโมงครั้งแล้วก็ถี่มาเรื่อยๆ แต่ยังไม่มากค่ะ จนตี5แฟนมาถึงโรงบาล แฟนตกใจมากค่ะไม่คิดว่าจะเป็นเยอะขนานนี้ ตอนเช้าหมอเรียกเเม่กับแฟนไปนอกห้อง แม่กับเข้ามาบอกว่าเค้าจะส่งตัวเราไปโรงบาลจังหวัดค่ะ(รู้ทีหลังว่าหมอบอกต้องเลือกแม่กับเด็กค่ะอันนี้แฟนเล่าให้ฟังตอนออกโรงบาล)ไปถึงก็เช็คอาการ เจาะเลือดไปตรวจหมอสัณนิษฐาณว่าน่าจะหัดเยอรมัน. แต่ก็ต้องรอผลเลือดค่ะ.
ตอนนี้ท้องเราเริ่มสิบนาที/ครั้ง ไปแผนกสูติ ซาวด์ดูปกติเด็กไม่กับหัวค่ะยังเเข็งแรงดี ได้มาอยู่ห้องแยกเชื้อค่ะ สักพักหมอสูติมาตรวจปากมดลูกบอกยังไม่เปิดค่ะ ห้าโมงเย็นกว่าๆได้เราปวดฉี่เลยลุกไปแต่หมอบอกให้เก็บฉีกับอุจจาระด้วย เลยเอาขวดที่หมอให้มาลองฉี่รอบแรกมองที่ขวดทำไม่มีเลือดติดมาด้วยเราเลยเททิ้งแล้วฉีดใหม่รอบนี้เยอะกว่าเลยลุกค่ะ โอ้!!!เลือดเต็มเลยสีมันน่ากว่ามาก ความตกใจมาพร้อมกับใจหายค่ะฉันยังไม่อยากคลอดน่ะ อยู่ในห้องน้ำพักหนึ่งญาติเรียกค่ะเลยเปิดประตูไปแล้วบอกว่าเลือดไหลเค้าวิ่งมาดูกันหมดค่ะ หมอก็มาถ่ายรูปนะ555งงม่ะ หมอสั่งให้ใส่ผ้าอานามัยค่ะ 18.00กว่าญาติๆบางส่วนต้องกับบ้านค่ะเหลือแม่ แฟน และอาที่เฝ้าเรา ทุกคนให้กำลังใจดีมาก ถ้าจำไม่ผิด18.30นะพยาบาลบอกว่าจะให้ยาอะไรนี่แหละที่ไม่ให้เราคลอดแล้วพยาบาลก็เดินออกไป
แต่ยังไม่ทันทำอะไรเราปวดท้องมากคอเเห้งขึ้นมาทันทีปวดตลอดเหมือนอยากคลอด เราเกร็งไปทั้งตัวไม่รู้ว่าเป็นอะไร จะเบ่งก็เบ่งไม่ได้รู้แต่ปวดมากขึ้นเรื่ิอยๆ จนรู้สึกได้ว่ามีอะไรดังกึ้นๆ เหมือนเลือดไหลเลยถามอาว่า เลือดไหลเหรอแกบอกว่าใช่ สักพักรู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ที่ห.ย อาเลยดูบอกว่าหัวเด็ก แฟนเลยวิ่งไปตามหมอ ที่นี้มาทั้งหมอทั้งพยาบาลสิบกว่าคนได้มั้ง ลูกเราคลอดค่ะ19.20หมอรีบให้ออกซิเจนแล้วห่อผ้ารีบให้การช่วยเหลือค่ะ ผ่านสักประมาณสามทุ่มกว่าๆหมอโทรมาหาแฟนเราค่ะบอกว่าเด็กเริ่มอาการไม่ดีแล้วหายใจติดๆขัดๆ แฟนเราเดินมาถามเราค่ะเราไม่พูดแต่น้ำตาไหลสงสารลูกค่ะ แฟนเลยบอกให้หมอช่วยให้เต็มที่ ห้าทุ่มกว่าๆโทรสัพแฟนดังค่ะแล้วก้อเดินออกไปนอกห้องเลย รู้ทีหลังว่าหมอโทรมาบอกว่าคงช่วยได้แค่นี้แฟนเลยไปดูค่ะลูกเรานอนในตู้อบค่ะแฟนบอก แล้วก็จากไปด้วยดี มันเป็นความรู้สึกที่จุกเเบบพูดไปออกค่ะ สับสนไปหมด ลูกเราหนัก518กรัมเป็นผู้หญิงค่ะ. เราไม่เคยได้เห็นหน้าลูกค่ะ เห็นแค่ตอนที่หมอรีบอุ้มออกไป แล้วก็ได้ดูในโทรสัพแค่นั้น
เช้าวันต่อมาแฟนและญาติก็มารับลูกเรากับบ้านไปทำพิธีค่ะ อ้อเราคลอด10สิงหาคมน่ะ 12สิงหาเรายังไปยืนดูพุหน้าระเบียงอยู่ยังออกโรงบาลไม่ได้ค่ะต้องพบ จิตเวชก่อน ตอนนี้ก็ผ่านไป2ปีแล้วค่ะ เราฝันเห็นเด็กผู้หญิงบ่อยมาก ตั้งใจว่าจะปล่อยอยู่ค่ะแต่รอบนี้จะตรวจให้พร้อมก่อนที่จะมี ปัจจุบันก็ยังไม่รู้น่ะว่าเป็นหัดเยอรมันรึป่าวเพราะอีก1เดือนหมอนัดไปฟังผลเลือดแต่เรากับมาทำงานแล้วค่ะเลยไม่รู้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ น้ำอาจจะเยอะกว่าเนื้อ
ประสบการณ์ จากครรภ์เป็นพิษ
เราจะะมาแชร์เรื่องจริงที่เกิดกับตัวเองนะคะปัจจุบันอายุ28เเล้วแต่งงานมีลูกแล้ว1คนค่ะ ขอย้อนไปเมื่อ2ปีก่อนค่ะเราท้องคนที่2โดยไม่รู้ตัว ตอนนั้นก็ทำงานปกติน่ะ(บ.เอกชน)เราทานยาน่ะแต่ลืมไป1เม็ด55 จู่ๆมาวันหนึ่งเวียนหัวมากอยากอาเจียน เลยไปหาหมอ(ช่วงนี้ยายังไม่หมด)หมอก็ตรวจปกติแล้วบอกว่าพักผ่อนไม่เพียงพอ ให้เราพักเยอะๆเราเชื่อค่ะหยุดเลย2วัน55
หลังจากนั้นอาการหายเลยทำงานได้ปกติ แต่แล้ว!!ยาหมดปจด.ยังไม่มา เอ้างงค่ะ รออาทิตเเรกชื้อมาตรวจไม่ท้อง รออาทิตที่2'ท้องค่ะ'แต่ขึ้นจางมาก หมดที่ตรวจไปสิบกว่าอันได้ งงไปใหญ่ท้องได้ไงว่ะยาก็กิน จนไปฝากท้องคุณหมอบอกว่า2เดือน10วันค่ะ เฮ้ยตั้งแต่ตอนไหน ครรภ์ปกติดี เราก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมน่ะทำงานได้เพื่อนๆบอกสงสัยจะได้ผ.หญิงหน้าใสเชียวเข้าเดิอนที่3เราเริ่มแพ้ค่ะลางานที่เป็นอาทิตย์เลยไปทำได้ครึ่งวันก็ขอกับเเล้วค่ะ แล้วก็หนักเรื่อยๆอ้วกที่ต้องถอดกางเกงออกเพราะฉี่ลาดแฟนก็พาไปหาหมอหมอฉีดยาแก้แพ้ให้ดีขึ้น4-7ชั่วโมง เอาอีกล่ะเหมิอนเดิมกินอะไรไม่ได้กินแต่น้ำเฮบูบอยจิบไปวิ่งอ้วกออกจนคอเราอักเสษอ้วกเป็นเลือดค่ะทุกครั้งจะมีเลือดติดมาตลอด เราเลยขอลางาน2อาทิตย์เพื่อไปอยู่บ้านเผื่อจะดีขึ้น ดีขึ้นจริงๆค่ะอากาศและสิ่งรอบข้าง(บ้านอยู่เลยนครสวรรค์ไปแต่ไม่ถึงเชียงใหม่นะ)แฟนก็มาทำงานครบ2อาทิตกับไปรับเรา ไปกับแบบนี้ประมาณ3-4รอบได้ จนครั้งสุดท้ายที่กับบ้านค่ะ(อายุครรภ์5เดือนกว่า) พักอยู่บ้านต่างจังหวัดเราเป็นไข้มีหวัดด้วยคิดว่าน่าจะเป็นไข้ปกติแต่ตกกลางคืนที่ไรเราจะปวดเบ้าตานอนไม่หลับร้อนวูบวาบ ตอนเช้าพี่ที่บ้านเลยพาไปอานามัยใกล้บ้านหมอบอกว่าไข้สูงเลยฉีดยาแก้ไข้ให้กับมาเราอาการดีขึ้นกินได้เยอะด้วยแต่ก็นอนไม่หลับ. ผ่านไป2วันเราอาบน้ำแล้วสังเกตุเห็นผื่น4-5เม็ดที่หน้าอกเลยให้ยายดู ยายบอกผื่นร้อนป่าวเลยไม่คิดอะไรมากบ่ายมาเราเริ่มมีไข้อีกแล้ว ประมาณทุ่มกว่าๆแม่พาไปคลีนิคหมอบอกไข้สูงมาก38เลยฉีดยาแก้ไข้ให้ส่วนผื่นน่าจะเป็นผื่นร้อนธรรมดา คืนนั้นหลับสบายมากค่ะ ตกเช้ามาอาบน้ำสังเกตุดูทำไมผื่นเยอะขึ้นเรื่อยๆ พอทุกคนเห็นเราตกใจค่ะมันขึ้นเต็มหน้าเลยแม่เลยรีบพาไปโรงบาลในตัวอำเภอหมอเห็นหมอตกใจ รีบให้น้ำเกลิอ แล้วสั่งให้นอนเลย เราขออยู่ห้องพิเศษเพราะเราไม่อยากเห็นเตียงข้างๆเรากลัวค่ะ ได้น้ำเกลือแล้วรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกค่ะคงเป็นเพราะที่ผ่านมากินอะไรไม่ได้มั้ง หมอเข้ามาตรวจบอกให้แก้ผ้าออกให้หมดแล้วก็หาจุดที่ใหญ่ที่สุดเหมือนโดนไฟจี้อ่ะ แต่ก็ไม่มีตอนนี้ผื่นขึ้นทั้งตัวเเล้วค่ะเต็มไปหมด แม่โทรไปบอกแฟนค่ะให้กับมาดูเรา คืนนั้นทั้งคืนแม่ไม่ได้นอนเลยค่ะต้องเช็คตัวให้ตลอดเพราะหมอบอกไม่อยากฉีดยาให้เราได้รับมาเยอะแล้ว(ลืมบอกเราฉีดแก้แพ้6เข็มไข้ก่อนมาโรงบาล2เข็ม)แต่ก็ไม่ดีขึ้นค่ะหมอจึงต้องฉีดยาลดไข้ให้เราตอนเที่ยงคืนกว่าๆไข้38แล้วบวกกับความดันเราต่ำลงมาเรื่อยๆๆๆๆไม่รู้เท่าไหร่ พยาบาลเดินมาเช็คตลอดถามว่าท้องเเข็งไหม แรกๆไม่ค่ะนานๆไปเริ่มครึ่งชั่วโมงครั้งแล้วก็ถี่มาเรื่อยๆ แต่ยังไม่มากค่ะ จนตี5แฟนมาถึงโรงบาล แฟนตกใจมากค่ะไม่คิดว่าจะเป็นเยอะขนานนี้ ตอนเช้าหมอเรียกเเม่กับแฟนไปนอกห้อง แม่กับเข้ามาบอกว่าเค้าจะส่งตัวเราไปโรงบาลจังหวัดค่ะ(รู้ทีหลังว่าหมอบอกต้องเลือกแม่กับเด็กค่ะอันนี้แฟนเล่าให้ฟังตอนออกโรงบาล)ไปถึงก็เช็คอาการ เจาะเลือดไปตรวจหมอสัณนิษฐาณว่าน่าจะหัดเยอรมัน. แต่ก็ต้องรอผลเลือดค่ะ.
ตอนนี้ท้องเราเริ่มสิบนาที/ครั้ง ไปแผนกสูติ ซาวด์ดูปกติเด็กไม่กับหัวค่ะยังเเข็งแรงดี ได้มาอยู่ห้องแยกเชื้อค่ะ สักพักหมอสูติมาตรวจปากมดลูกบอกยังไม่เปิดค่ะ ห้าโมงเย็นกว่าๆได้เราปวดฉี่เลยลุกไปแต่หมอบอกให้เก็บฉีกับอุจจาระด้วย เลยเอาขวดที่หมอให้มาลองฉี่รอบแรกมองที่ขวดทำไม่มีเลือดติดมาด้วยเราเลยเททิ้งแล้วฉีดใหม่รอบนี้เยอะกว่าเลยลุกค่ะ โอ้!!!เลือดเต็มเลยสีมันน่ากว่ามาก ความตกใจมาพร้อมกับใจหายค่ะฉันยังไม่อยากคลอดน่ะ อยู่ในห้องน้ำพักหนึ่งญาติเรียกค่ะเลยเปิดประตูไปแล้วบอกว่าเลือดไหลเค้าวิ่งมาดูกันหมดค่ะ หมอก็มาถ่ายรูปนะ555งงม่ะ หมอสั่งให้ใส่ผ้าอานามัยค่ะ 18.00กว่าญาติๆบางส่วนต้องกับบ้านค่ะเหลือแม่ แฟน และอาที่เฝ้าเรา ทุกคนให้กำลังใจดีมาก ถ้าจำไม่ผิด18.30นะพยาบาลบอกว่าจะให้ยาอะไรนี่แหละที่ไม่ให้เราคลอดแล้วพยาบาลก็เดินออกไป
แต่ยังไม่ทันทำอะไรเราปวดท้องมากคอเเห้งขึ้นมาทันทีปวดตลอดเหมือนอยากคลอด เราเกร็งไปทั้งตัวไม่รู้ว่าเป็นอะไร จะเบ่งก็เบ่งไม่ได้รู้แต่ปวดมากขึ้นเรื่ิอยๆ จนรู้สึกได้ว่ามีอะไรดังกึ้นๆ เหมือนเลือดไหลเลยถามอาว่า เลือดไหลเหรอแกบอกว่าใช่ สักพักรู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ที่ห.ย อาเลยดูบอกว่าหัวเด็ก แฟนเลยวิ่งไปตามหมอ ที่นี้มาทั้งหมอทั้งพยาบาลสิบกว่าคนได้มั้ง ลูกเราคลอดค่ะ19.20หมอรีบให้ออกซิเจนแล้วห่อผ้ารีบให้การช่วยเหลือค่ะ ผ่านสักประมาณสามทุ่มกว่าๆหมอโทรมาหาแฟนเราค่ะบอกว่าเด็กเริ่มอาการไม่ดีแล้วหายใจติดๆขัดๆ แฟนเราเดินมาถามเราค่ะเราไม่พูดแต่น้ำตาไหลสงสารลูกค่ะ แฟนเลยบอกให้หมอช่วยให้เต็มที่ ห้าทุ่มกว่าๆโทรสัพแฟนดังค่ะแล้วก้อเดินออกไปนอกห้องเลย รู้ทีหลังว่าหมอโทรมาบอกว่าคงช่วยได้แค่นี้แฟนเลยไปดูค่ะลูกเรานอนในตู้อบค่ะแฟนบอก แล้วก็จากไปด้วยดี มันเป็นความรู้สึกที่จุกเเบบพูดไปออกค่ะ สับสนไปหมด ลูกเราหนัก518กรัมเป็นผู้หญิงค่ะ. เราไม่เคยได้เห็นหน้าลูกค่ะ เห็นแค่ตอนที่หมอรีบอุ้มออกไป แล้วก็ได้ดูในโทรสัพแค่นั้น
เช้าวันต่อมาแฟนและญาติก็มารับลูกเรากับบ้านไปทำพิธีค่ะ อ้อเราคลอด10สิงหาคมน่ะ 12สิงหาเรายังไปยืนดูพุหน้าระเบียงอยู่ยังออกโรงบาลไม่ได้ค่ะต้องพบ จิตเวชก่อน ตอนนี้ก็ผ่านไป2ปีแล้วค่ะ เราฝันเห็นเด็กผู้หญิงบ่อยมาก ตั้งใจว่าจะปล่อยอยู่ค่ะแต่รอบนี้จะตรวจให้พร้อมก่อนที่จะมี ปัจจุบันก็ยังไม่รู้น่ะว่าเป็นหัดเยอรมันรึป่าวเพราะอีก1เดือนหมอนัดไปฟังผลเลือดแต่เรากับมาทำงานแล้วค่ะเลยไม่รู้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ น้ำอาจจะเยอะกว่าเนื้อ