รอผมอีกหน่อยนะ "แม่"

คิดถึงแม่ อยู่ห่างจากแม่ มา 4 ปีละ ปีนึงกลับไปหาแม่ครั้งนึง มาเรียนอยู่ กทม. กำลังเรียนปี1 คือคิดถึงอ้อมกอดแม่ผมเป็นคนชอบนอนกอดแม่ และยิ่งวันนี้วันแม่เห็นคนอื่นลงรูปคู่กับแม่ผมละอิจฉาที่วันสำคัญๆไม่ได้อยู่กับแม่ ผมเป็นคนรักแม่มากแต่ยังไม่เคยบอกรักแม่เป็นคนปากหนักไม่กล้าพูดแต่ผมจะพยายามเป็นเด็กดีที่สุด บุหรี่ ยาเสพติด ไม่ยุ่ง แต่เหล้ามีบ้างนานๆครั้ง ถือเป็นเด็กที่ไม่เกเร กลางๆ มั้ง ทำอะไรก็คิดถึงแม่ตลอด เช่นถ้าวันไหนผมไม่มีกำลังใจอ่านหนังสือผมจะดูรูปแม่แล้วพูดกับตัวเองว่าแม่รอเราอยู่ ให้ตั้งใจเรียนให้เยอะมีขี้เกียจบ้างแต่ไม่เคยทิ้งให้เกรดน้อยกว่า3 ถ้ากลับไปบ้านไปหาแม่ผมจะพยายามล้างจานหุงข้าวนวดให้แม่บ้างอะไรที่ทำได้ก็จะทำ เพราะแม่ผมทำงานหนักมากครอบครัวลำบากหน่อย พยายามแบ่งเบาภาระแม่อย่างน้อยวันที่ผมอยู่กับแม่แค่ไม่กี่วันจะทำให้แม่หายเหนื่อยบ้าง 365วัน ได้อยู่กับแม่แค่ 7 วันมากสุดต่อปี วันนี้แม่โทรมา(ถ้าไม่โทรผมก็จะตั้งใจโทรไปหาละ) แม่ก็ถามเป็นไงทำไรกินไรยัง คุยกันได้สักพัก ผมถามแม่วันนี้ทำงานไหมแม่บอกว่าหยุดไม่ได้ทำและผมถามต่อไปว่าเเม่เป็นไงบ้าง แม่บอกว่าเมื่อยนิดหน่อย และมือทั้ง2ข้างเริ่มชาจับอะไรก็ไม่มีแรงบ้างครั้ง รู้ไหมผมได้ยินคำนั้นคือแบบ น้ำตาซึม แต่พยายามเก็บอาการและถามต่อไปว่า ดีขึ้นยัง แม่บอกว่า ไปรับยาจากหมอ กินแล้วรู้สึกดีขึ้นแล้ว รู้ไหมผมกังวนตลอดว่าแม่จะรอผมไหวไหมจนถึงวันที่ผมจบรับปริญญามีงานทำ และวันที่ผมสามารถดูแลแม่ได้ ผมได้อยู่กับแม่เต็มที่คือ15ปี ตอนนี้60 ละแต่ยังทำงานงกๆอยู่อีกเพราะคำว่าจน ส่วนผมต้องมาอยู่ กทม. น้าเอามาส่งเรียนแทนแม่ แม่ไม่สามารถส่งผมเรียนไหว ผมเป็นลูกคนที่เรียนสูงที่สุดละ(กำลังศึกษา) ส่วนพี่2คนก็แยกไปมีครอบครัวนานๆมาหาครั้งเพราะลำบากเหมือนกัน ส่วนน้องสาวอยู่กับแม่จบแค่ ป.4 ได้ช่วย แบ่งเบาแม่ไปได้บ้างผมรักน้องมากแต่อยู่ด้วยกันกัดตลอด55 ถ้าไม่มีน้องคนนี้ผมอาจไม่ได้มาเรียนต่อเพราะไม่มีใครช่วยงานแม่ แม่คงทำคนเดียวไม่ไหว ผมอยากบอกว่า ใครที่อยู่กับแม่ก็ตั้งใจดูแลท่านพยายามอยู่กับแม่ให้มากที่สุด เพราะแม่มีแต่แก่ตัวลงทุกวัน ผมฝันไว้ว่าสักวันผมจะไปเที่ยวกับแม่พาแม่ไปกินอาหารอร่อยๆ ไม่ยากให้แม่ทำงานหนัก และอยากกลับมาบ้านได้ยินคำนี้อีกครั้ง ลูกกินไรมาหรือยัง? รู้เป็นคำที่รู้สึกดีสุดๆ อบอุ่นมากสำหรับผม