เมื่อสามีขอเลิก

เราคบกันประมาณ 3 ปี ก่อนจะแต่งงานได้ปีกว่าๆ และในที่สุดเค้าก็เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไปโดยให้เหตุผลว่า ชีวิตแบบนี้ไม่ใช่ชีวิตที่เค้าต้องการ ก่อนที่เค้าจะขอมาอยู่กับเราที่บ้านเราไม่รู้เลยว่าเค้าติดกระท่อมผสมยาแก้ไอ มาอยู่กับเราได้ 3 เดือนเค้าขอออกจากงาน อยู่บ้านเฉยๆกินกระท่อมเล่นกีต้าร์ ประมาณ 3-4เดือนที่เค้าไม่ทำงานเราเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินเราลองขอร้องให้เค้ากลับไปทำงาน เค้าทำงานแมขเซ็นเจอร์ เงินเดือน 10,000 บาท ซึ่งเค้าให้เราทุกเดือน แต่เราต้องจ่ายเค้าวันละ 400 บาทและแบ่งให้เค้ารับผิดชอบเรืองอาหารกลางวันและอาหารเย็น ส่วนเรารับผิดชอบค่าบ้าน ค่าน้ำ ไฟ โทรศัพท์ ค่ารถยนต์ ค่ามอไซค์ ค่าบัตรเครดิต ของใช้ในบ้าน ค่าเดินทางไปเที่ยว ตจว. และหนี้นอกระบบที่พี่สาวเค้าขอร้องให้เรากู้เงิน 10,000 บาทและรับปากกับเราว่าจะรับผิดขอบทั้งหมด แต่พอเอาเข้าจริงเค้าจ่ายดอกให้เราประมาณ 5-6 เดือน สุดท้ายเราก็ต้องรับผิดชอบเอง จนตอนนี้เกือบ 3 ปี เรายังต้องจ่ายดอกแทน เค้ากับเราอยู่ด้วนกันเค้าอยากได้อะไรเราซื้อให้หมดถ้าเราซื้อได้ กางเกงยีนต์ตัวละเกือบ 2,000 รองเท้า เสื้อผ้า
จนในที่สุด เงินเราไม่พอใข้บัตรเครดิตเต็มทุกใบเราเริ่มปฎิเสธสิ่งต่างๆ ที่เค้าอยากได้ เพราะเราไม่มีเงินอีกแล้ว เราขอให้เค้าช่วยประหยัดเพื่อใช้หนี้ให้หมดก่อน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วนกัน ถ้าทะเลาะกันแล้วเราไม่เดินหนี เราจะถูกทุบตี แทบทุกครั้ง ถ้าเค้าหายโมโห เค้าก็จะมาขอโทษ ขอให้เราให้อภัยเค้า เราก็ยอมทุกครั้ง ถ้าเค้าไม่พอใจไม่ได้แบบที่เค้าต้องการเค้าก็จะเก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับพี่สาวเค้า พอหายโกรธก็จะโทรบอกให้เราขับนถไปรับกลับย้าน ตลอดเวลา 4ปี เค้าเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านนับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่เค้าเลิกกินกระท่อม เค้าก็ไม่เคยออกไปไหนกับเพื่อนๆอีกเลย เพราะครั้งนึงที่ไป แล้วเราโทรหาก็ไม่รับ พอรับบอกให้กลับก็ไม่กลับ พอกลับมาเราจับได้เรื่องผู้หญิง หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยให้เค้าไปไหนอีกเลยและเค้าเองก็ไม่เคยขอไปไหนอีก แต่ทุกครั้งที่เค้าขนเสื้อผ้าออกจากบ้านเค้าก็จะไปแบบที่เค้าชอบและอยากไปกินเหล้า กินเบียร์ นั่งร้านอาหาร กับเพื่อนแบะผู้ญ แต่พอเค้าหมดเงินเค้าก็จะโทรหาขอกลับมาอยู่บ้าน ให้เราไปรับ เราก็ไปทุกครั้ง แต่ปกติที่เค้าไปเค้าก็ไป 4-5 วัน แล้วก็กลับมา แต่ครั้งนี้ 1 เดือนผ่านไปแล้ว เราคงจบกันจริงๆ ก่อนไปเนืรองจากปัญกาเรื่องเงิน เราขอให้เค้าช่วยประหยัด เพื่อปบดหนี้ลงบ้าง เค้าบอกจะให้ข่วยยังงัย ผมทำได้เท่านี้ ทำไมผมต้องประหยัด ในเมื่อบ้านรถก็เป็นของคุณ ผมอยู่กับคุณชีวิตผมลำบากมาก นี่ไม่ใช่ชีวิตผม ผมอยู่กับคุณไม่ได้ แล้วเค้าก็เก็บเสื้อผ้า ออกจากบ้านไป 1 สัปดาห์ เราไปตามเค้าที่บ้านพี่สาวเค้าไล่เราเหมือนหมา เรากอดขาเค้าไว้จนเค้าถีบหน้าอกเรา พี่สาวเค้ารีบวิ่งมาดูแล้วบอกน้องชายว่า ไม่ได้เปิดประตูให้เจ้านะ หลานเปิด แสดงอาการให้รู้ว่าไม่ต้อนรับ เราลุกขึ้นได้จากโดนถีบวิ่งกลับมาที่รถขับรถกลับบ้าน เช้าวันรุ่งขึ้นเราตรวจเจอว่าเราท้องตัดสินใจไม่บอกเค้า แต่ญาติเราให้บอกเพราะเค้าเป็นพ่อ แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ มาบอกผมทำไม ไม่อยากรู้ และคิดว่าเราเอาลูกมาอ้างให้เค้ากลับมา เราร้องไห้เหมือนจะขาดใจ เค้าบอกเราว่าไม่มีวันที่ตะกบับมาอยู่กับเราอีกแล้ว
เราแอบดูในเฟสเค้ามีความสุขมากกับการกินเที่ยวกับเพื่อนๆและคนที่น่าจะกำลังคบอยู่ ไม่มีวี่แววความเสียใจหรือคิดถึงเราเลยแม้แต่น้อย
แต่เราเองกลับทั้งทุกขผ์ ทั้งเสียใจ ไม่อยากมีชีวิตต่อไป สงสารลูก ที่พึ่งจะทัอง เค้าคงมีความสุขมากที่ไม่มีเราอยู่ในชีวิต