สวัสดีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราไปทำฟันที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพ แล้วก็เจอกับหมอ(เป็นหมอผู้ชาย) ความรู้สึกแรกที่เห็นคือเราถูกชะตากับเค้ามากอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกสบายใจที่จะทำฟันกับเค้า ระหว่างทำฟันหมอก็คุยกับเราบ้าง แล้วก็ถามว่าเราเรียนที่ไหน เราเลยตอบว่าเราเรียนทันตะฯ แล้วก็บอกชื่อมหาลัยไป เสร็จแล้วหมอก็เลยแซวเราว่าเรียนทันตะด้วย เสียชื่อนะเนี่ย (เพราะเราฟันผุอยู่หลายซี่ 555) แล้วก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก
น่าแปลกที่ในใจเรารู้สึกอยากให้หมอรู้จักเรามากกว่านี้ ทั้งที่ปกติเราเป็นคนที่ไม่ชอบผูกสัมพันธ์กับใคร แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่นอนอ้าปากอยู่บนเตียงนิ่งๆ TT
พอหมอทำฟันให้เราเสร็จ ก็หันไปคุยกับแม่เราว่ายังเหลือซี่ที่ไม่ได้อุด ถ้าว่างๆก็ไปอุดกับคุณหมอท่านอื่นได้เลย (เพราะหมอเข้าแค่วันเสาร์) ไม่ควรปล่อยไว้นานยิ่งจัดการเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี แต่ความรู้สึกเราตอนนั้นคือเราอยากทำกับหมออ่ะ ไม่อยากทำกะคนอื่นเลย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร พอตอนจะออกจากห้องหมอก็ถามเราว่า แล้วนี่เรียนอยู่ปีไหน เท่านั้นแหละ เรายิ้มกว้างเลย ดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่หมอถามเรื่องของเรา เราก็เลยตอบไปแบบเขินๆว่าขึ้นปี2ค่ะ
ก็ ไม่รู้ทำไมแต่เรารู้สึกดีมากที่ได้คุยกับหมอ ถึงจะแค่ระยะเวลาสั้นๆ(ประมาณ1ชม.)ที่อยู่ใกล้ๆกัน แต่กลับทำให้เราอยู่ในอาการเหมือนตกหลุมรัก รู้สึกอยากให้เราสองคนรู้จักกันมากกว่านี้ ซึ่งเราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน เพราะไม่เคยชอบใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
หลังจากกลับมาบ้าน เราก็คิดถึงหมอตลอดเลย ค้นหาประวัติของหมอทุกช่องทางที่ทำได้ เราไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งๆเจอกันแค่ครั้งเดียว แต่หมอกลับทำให้เราเก็บเอาเรื่องเค้ามาคิดมากขนาดนี้ เรากับหมอไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยซำ้ แถมหมอก็ดูเริ่มมีอายุแล้วด้วย ไม่ใช่รุ่นๆเราสักหน่อย แต่เรากลับรู้สึกแบบนี้
พอออกจากห้องทำฟันเราก็นัดหมอท่านอื่นอุดฟันตามที่หมอบอกนะ แต่ภาวนาในใจว่าขอให้เหลือซี่ที่ไม่ได้อุด เราจะได้กลับไปอุดกับหมออีก เราอยากเจอเค้ามากจริงๆ แต่สุดท้ายเราก็โดนหมอผู้หญิงจับอุดครบทุกซี่เลย TT แถมนัดตรวจฟันครั้งต่อไปคืออีก6เดือนข้างหน้า แบบนี้เราก็คงไม่ได้เจอหมอไปอีกนานเลย ถึงตอนนั้นหมอก็อาจจะลืมเราไปแล้วก็ได้ TT เรารู้สึกเฟลมาก ไม่รู้จะทำยังไง
ถ้าหมอผ่านมาเห็นก็อยากจะบอกหมอว่าหนูชอบหมอ..ชอบตั้งแต่ครั้งแรก หลังจากวันนั้นหนูก็มีแรงบันดาลใจที่สู้ เรียนให้จบ อยากเป็นหมอฟันแบบคุณหมอ
ที่หมอบอกให้หนูใช้ไหมขัดฟันหนูก็ใช้ตลอดเลย ทั้งที่ปกติจะขี้เกียจ หนู รู้สึกรักฟันตัวเองมากขึ้น คืออธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมหมอถึงทำให้หนูเปลี่ยนไปขนาดนี้ แต่ที่แน่ๆหนูคิดถึงหมอทุกวัน แล้วมันก็มีความสุขมากเลย เห้อ อาการหนักนะเนี่ย
เลยอยากจะถามทุกคนว่ามีทางไหนมั้ยที่จะทำให้เราได้ไปเจอคุณหมออีกครั้ง แค่อีกสักครั้งก็ยังดี ก่อนที่เราจะเปิดเทอมและเจออะไรที่หนักหน่วง
หรือเราควรจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจแล้วรออีก6เดือน ถึงแม้ว่าหมออาจจะลืมเราไปแล้ว TT
จะว่าเป็นคำถามแต่ก็ออกแนวระบายความรู้สึกมากกว่าแหะ
เราจะไม่ได้เจอคนที่ชอบไปอีกนานและเค้าอาจจะลืม ทำไงดี?
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราไปทำฟันที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพ แล้วก็เจอกับหมอ(เป็นหมอผู้ชาย) ความรู้สึกแรกที่เห็นคือเราถูกชะตากับเค้ามากอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกสบายใจที่จะทำฟันกับเค้า ระหว่างทำฟันหมอก็คุยกับเราบ้าง แล้วก็ถามว่าเราเรียนที่ไหน เราเลยตอบว่าเราเรียนทันตะฯ แล้วก็บอกชื่อมหาลัยไป เสร็จแล้วหมอก็เลยแซวเราว่าเรียนทันตะด้วย เสียชื่อนะเนี่ย (เพราะเราฟันผุอยู่หลายซี่ 555) แล้วก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก
น่าแปลกที่ในใจเรารู้สึกอยากให้หมอรู้จักเรามากกว่านี้ ทั้งที่ปกติเราเป็นคนที่ไม่ชอบผูกสัมพันธ์กับใคร แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่นอนอ้าปากอยู่บนเตียงนิ่งๆ TT
พอหมอทำฟันให้เราเสร็จ ก็หันไปคุยกับแม่เราว่ายังเหลือซี่ที่ไม่ได้อุด ถ้าว่างๆก็ไปอุดกับคุณหมอท่านอื่นได้เลย (เพราะหมอเข้าแค่วันเสาร์) ไม่ควรปล่อยไว้นานยิ่งจัดการเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี แต่ความรู้สึกเราตอนนั้นคือเราอยากทำกับหมออ่ะ ไม่อยากทำกะคนอื่นเลย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร พอตอนจะออกจากห้องหมอก็ถามเราว่า แล้วนี่เรียนอยู่ปีไหน เท่านั้นแหละ เรายิ้มกว้างเลย ดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่หมอถามเรื่องของเรา เราก็เลยตอบไปแบบเขินๆว่าขึ้นปี2ค่ะ
ก็ ไม่รู้ทำไมแต่เรารู้สึกดีมากที่ได้คุยกับหมอ ถึงจะแค่ระยะเวลาสั้นๆ(ประมาณ1ชม.)ที่อยู่ใกล้ๆกัน แต่กลับทำให้เราอยู่ในอาการเหมือนตกหลุมรัก รู้สึกอยากให้เราสองคนรู้จักกันมากกว่านี้ ซึ่งเราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน เพราะไม่เคยชอบใครตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
หลังจากกลับมาบ้าน เราก็คิดถึงหมอตลอดเลย ค้นหาประวัติของหมอทุกช่องทางที่ทำได้ เราไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งๆเจอกันแค่ครั้งเดียว แต่หมอกลับทำให้เราเก็บเอาเรื่องเค้ามาคิดมากขนาดนี้ เรากับหมอไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยซำ้ แถมหมอก็ดูเริ่มมีอายุแล้วด้วย ไม่ใช่รุ่นๆเราสักหน่อย แต่เรากลับรู้สึกแบบนี้
พอออกจากห้องทำฟันเราก็นัดหมอท่านอื่นอุดฟันตามที่หมอบอกนะ แต่ภาวนาในใจว่าขอให้เหลือซี่ที่ไม่ได้อุด เราจะได้กลับไปอุดกับหมออีก เราอยากเจอเค้ามากจริงๆ แต่สุดท้ายเราก็โดนหมอผู้หญิงจับอุดครบทุกซี่เลย TT แถมนัดตรวจฟันครั้งต่อไปคืออีก6เดือนข้างหน้า แบบนี้เราก็คงไม่ได้เจอหมอไปอีกนานเลย ถึงตอนนั้นหมอก็อาจจะลืมเราไปแล้วก็ได้ TT เรารู้สึกเฟลมาก ไม่รู้จะทำยังไง
ถ้าหมอผ่านมาเห็นก็อยากจะบอกหมอว่าหนูชอบหมอ..ชอบตั้งแต่ครั้งแรก หลังจากวันนั้นหนูก็มีแรงบันดาลใจที่สู้ เรียนให้จบ อยากเป็นหมอฟันแบบคุณหมอ
ที่หมอบอกให้หนูใช้ไหมขัดฟันหนูก็ใช้ตลอดเลย ทั้งที่ปกติจะขี้เกียจ หนู รู้สึกรักฟันตัวเองมากขึ้น คืออธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมหมอถึงทำให้หนูเปลี่ยนไปขนาดนี้ แต่ที่แน่ๆหนูคิดถึงหมอทุกวัน แล้วมันก็มีความสุขมากเลย เห้อ อาการหนักนะเนี่ย
เลยอยากจะถามทุกคนว่ามีทางไหนมั้ยที่จะทำให้เราได้ไปเจอคุณหมออีกครั้ง แค่อีกสักครั้งก็ยังดี ก่อนที่เราจะเปิดเทอมและเจออะไรที่หนักหน่วง
หรือเราควรจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจแล้วรออีก6เดือน ถึงแม้ว่าหมออาจจะลืมเราไปแล้ว TT
จะว่าเป็นคำถามแต่ก็ออกแนวระบายความรู้สึกมากกว่าแหะ