ขอปรึกษาเรื่องการปฏิบัติกรรมฐานค่ะ

เมื่อวานขณะที่นั่งสวดมนต์ไหว้พระ (อิติปิโส)
มีชั่วขณะหนึ่งที่อยู่กับคำว่า ปัจจุบัน  ดูแต่ลมหายใจของตัวเอง  เข้า ออก
ไม่ได้คิดเรื่องอื่น
ทำให้ชั่วขณะนั้นไม่มีความทุกข์ใดๆมาแพ้วพาน

ดิฉันมาถูกทางแล้วหรือไม่
และทำยังไงให้รักษาไว้ได้นานๆ
ไม่หลุดเข้าไปคิดๆๆๆๆ
แล้วก็เปนทุกข์ๆๆๆๆๆ อีก

ตอนนี้ถ้าจะเริ่มคิดก็จะบอกตัวเองให้หยุดคิด
นี่เพียงพอหรือยัง  หรือแค่เริ่มต้น
แล้วต้องทำอย่างไรต่อไป

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ