วันแม่ 12 สิงหาคม ของทุกปี ทุกคนจำได้ว่าคือวันแม่แห่งชาติ โรงเรียนต่าง ๆ จัดงานวันแม่ เพื่อให้แม่ลูกมาแสดงความรักกัน ให้เด็ก ๆ แสดงร้องเล่นเต้นรำ ให้แม่ดู เชิญให้แม่มาที่โรงเรียนเพื่อให้เด็กไหว้ แต่มีใครเคยคิดกลับไปมองถึงเด็กที่แม่ไม่สามารถมาร่วมกิจกรรมได้บ้างหรือเปล่าว่าเค้าจะรู้สึกอย่างไรกับการที่แม่ตัวเองมาไม่ได้ ต้องเห็นเพื่อน ๆ ถูกกอด เด็กที่มีแม่มาไม่ได้ก็ยังดีเพราะเด็กเหล่านี้กลับไปบ้านยังได้กอดแม่ บอกรักแม่  แต่สำหรับเด็กที่ไม่มีแม่ละ แม่กับพ่ออาจแยกทางกัน แม่เสียแล้ว แม่ทำงานอยู่ต่างประเทศ/ต่างจังหวัด ไม่สามารถกลับมาร่วมกิจกรรมได้ ให้ยาย/ย่า ไปร่วมแทน แต่ความอบอุ่นละ ได้เหมือนกันไหม มีใครบอกในความรู้สึกของเด็กเหล่านั้นได้ว่าความอบอุ่นพอแล้ว พอแค่นี้ไม่จำเป็นต้องมีแม่มาร่วมกิจกรรมก็ได้
             เด็กพวกนี้เค้าอาจจะมีคำถามอยู่ในใจว่า แม่หนูอยู่ไหน ทำไมไม่มาหาหนูบ้าง ไม่รักหนูหรอ แล้วยิ่งเห็นเพื่อน ๆ มีแม่มาร่วมกิจกรรม ก็อาจจะยิ่งคิดมาก ความคิดมาก เหล่านี้เหมือนเป็นการเพิ่มสีดำในจิตใจของเด็ก ๆ หรือเปล่า เจ้าของกระทู้แค่สงสัยว่าโรงเรียนที่ทำกิจกรรมแบบนี้ให้แม่มาร่วมกิจกรรมแบบนี้เป็นการส่งเสริมความสัมพันธ์แม่ลูกหรือยิ่งเป็นการสร้างปมให้กับเด็กที่แม่ไม่สามารถมาร่วมกิจกรรมได้ บางโรงเรียนยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ให้เด็กไปไหว้แม่เพื่อนแทน จะไหว้ทำไมในเมื่อแม่เพื่อนไม่ได้เลี้ยงมาตั้งแต่เกิด
             การที่เจ้าของกระทู้ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาต้องการแสดงให้เห็นอีกแง่มุมนึงของเด็กที่ไม่มีแม่ ต้องไหว้ยาย/ย่าแทน แต่ในใจก็ต้องคิดว่าเมื่อไหร่แม่จะมาหาทั้ง ๆ ที่ความจริงบางความจริงมันโหดร้ายกับเด็ก เช่น พ่อแม่แยกทางกัน และอยากให้โรงเรียน หลาย ๆ โรงเรียนกลับมาคิดด้วยว่าการตั้งกิจกรรมวันแม่โดยการเชิญคุณแม่มาร่วมกิจกรรม นั้นเป็นการสร้างความผูกพันธ์หรือการสร้างปมกันแน่ บางคนคิด อู้ยยยย เรื่องเด็กมีปมนะมันเป็นความคิดของเด็กเอง แต่ถามนิดนึงค่ะ เด็กจะมีปมได้หรือเปล่า ถ้าผู้ใหญ่ไม่ได้เป็นคนสร้างปม ???????