ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งดันสอบเข้ามหาลัยที่หนีงในกทม.ได้ ตัวผมนั้นปกติไม่เคยมีแฟนมาก่อน แม้กระทั้งคนที่ชอบก็มีนานๆครั้งนึง
วันนั้นที่คณะได้นัดทำกิจกรรม ซึ่งคณะที่ผมเรียนเป็นคณะสายศิลป์ที่ทำกิจกรรมกันบ่อยมาก ซึ่งไม่มีการบังคับให้เข้าร่วม การที่ผมนั้นเป็นเด็กจากต่างจังหวัด
ทำให้ไม่มีเพื่อนคนรู้จักเลย ผมเลยพยายามเข้าร่วมกิจกรรมคณะเกือบทุกๆอย่าง เพื่อจะรู้จักคนอื่น มีเพื่อน จนวันนั้นผมได้รู้จักเธอ
การที่เราได้นั่งใกล้กันนั้นทำให้เราได้รู้จักชื่อ เล่าเรื่องของแต่ละคน ทำให้ผมมีเพื่อนมากขึ้น การที่เราได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกันทำให้ผม ชอบเธอเข้าอย่างจัง
อาจจะเรียกว่ารักเลยก็ได้มั้ง หลังจากเราแลกช่องทางการติดต่อกัน เราก็ได้คุยกันมากขึ้น อาจจะคุยในกลุ่มเพื่อนบ้าง คุยทางช่องแชทส่วนตัวบ้าง
ซึ่งพอผมไปส่องโซเชี่ยลของเค้า ดูเหมือนเค้าจะมีแฟนแล้ว ซึ่งผมตัดสินใจทันทีว่าจะ หันหลังกลับไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์ต่อ แต่เธอก็ยังมาชวนคุย ชวนไปออกกำลังกาย(ถึงจะยังไม่ได้ไปก็เถอะ) ผมเข้าใจว่าเธออาจจะอยากสร้างมิตรภาพ จะได้สนิทกันมากขึ้น แต่มันกลับเป็นผมเองที่ยึงถลำลึก ผมเลยพยายามยิงคำถามเปนนัยว่ามี มีแฟนแล้วหรือยัง แต่เธอก็ตอบมาเปนนัยอีก ประมาณว่า ถ้ามีก็....... ดีสิ ผมก็ชักไม่แน่ใจแต่ดูจาก สเตตัสที่เธอตั้งต่างๆ
ถึงไม่มีแฟน ก็มีคนคุยด้วยอยู่ ซึ่งนั้นคงไม่นับผมที่เป็นเพื่อนเพราะพักหลังเหมือนจะเป็นผมเองที่คอยรอคำถาม อยากให้ทุกข้อความที่ส่งเข้ามาเป็นเธอ
บางครั้งเธอก็ไม่ตอบข้อความทั้งที่ เล่นอยู่ก็เถอะ ตอนนี้ผมพยายามจะลองตัดใจดูเผื่อได้เป็นเพื่อนกันต่อ ซึ่งช่วง2-3วันนี้ ไม่ได้คุยกันเลยผมทรมาน มากๆ นั่งให้วันๆหมดไปไม่ทำอะไร ข้าวไม่กิน
แต่เผื่อมันจะชินไปเองการที่ผมได้อยู่ใกล้ๆเธอในฐานะเพื่อน แต่ต้องเจ็บแบบนี้ไปเรื่อยๆ กับการที่ผมควรเฟดตัวเองออกมา
ซึ่งอาจจะต้องออกมาจากกลุ่มเพื่อนด้วย อันไหนมันจะเจ็บกว่ากัน ?
https://www.youtube.com/watch?v=EPZfaGPP3cA 
แอบรักเพื่อนในรั้วมหาลัย หนีหรือทนต่อ
วันนั้นที่คณะได้นัดทำกิจกรรม ซึ่งคณะที่ผมเรียนเป็นคณะสายศิลป์ที่ทำกิจกรรมกันบ่อยมาก ซึ่งไม่มีการบังคับให้เข้าร่วม การที่ผมนั้นเป็นเด็กจากต่างจังหวัด
ทำให้ไม่มีเพื่อนคนรู้จักเลย ผมเลยพยายามเข้าร่วมกิจกรรมคณะเกือบทุกๆอย่าง เพื่อจะรู้จักคนอื่น มีเพื่อน จนวันนั้นผมได้รู้จักเธอ
การที่เราได้นั่งใกล้กันนั้นทำให้เราได้รู้จักชื่อ เล่าเรื่องของแต่ละคน ทำให้ผมมีเพื่อนมากขึ้น การที่เราได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกันทำให้ผม ชอบเธอเข้าอย่างจัง
อาจจะเรียกว่ารักเลยก็ได้มั้ง หลังจากเราแลกช่องทางการติดต่อกัน เราก็ได้คุยกันมากขึ้น อาจจะคุยในกลุ่มเพื่อนบ้าง คุยทางช่องแชทส่วนตัวบ้าง
ซึ่งพอผมไปส่องโซเชี่ยลของเค้า ดูเหมือนเค้าจะมีแฟนแล้ว ซึ่งผมตัดสินใจทันทีว่าจะ หันหลังกลับไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์ต่อ แต่เธอก็ยังมาชวนคุย ชวนไปออกกำลังกาย(ถึงจะยังไม่ได้ไปก็เถอะ) ผมเข้าใจว่าเธออาจจะอยากสร้างมิตรภาพ จะได้สนิทกันมากขึ้น แต่มันกลับเป็นผมเองที่ยึงถลำลึก ผมเลยพยายามยิงคำถามเปนนัยว่ามี มีแฟนแล้วหรือยัง แต่เธอก็ตอบมาเปนนัยอีก ประมาณว่า ถ้ามีก็....... ดีสิ ผมก็ชักไม่แน่ใจแต่ดูจาก สเตตัสที่เธอตั้งต่างๆ
ถึงไม่มีแฟน ก็มีคนคุยด้วยอยู่ ซึ่งนั้นคงไม่นับผมที่เป็นเพื่อนเพราะพักหลังเหมือนจะเป็นผมเองที่คอยรอคำถาม อยากให้ทุกข้อความที่ส่งเข้ามาเป็นเธอ
บางครั้งเธอก็ไม่ตอบข้อความทั้งที่ เล่นอยู่ก็เถอะ ตอนนี้ผมพยายามจะลองตัดใจดูเผื่อได้เป็นเพื่อนกันต่อ ซึ่งช่วง2-3วันนี้ ไม่ได้คุยกันเลยผมทรมาน มากๆ นั่งให้วันๆหมดไปไม่ทำอะไร ข้าวไม่กิน
แต่เผื่อมันจะชินไปเองการที่ผมได้อยู่ใกล้ๆเธอในฐานะเพื่อน แต่ต้องเจ็บแบบนี้ไปเรื่อยๆ กับการที่ผมควรเฟดตัวเองออกมา
ซึ่งอาจจะต้องออกมาจากกลุ่มเพื่อนด้วย อันไหนมันจะเจ็บกว่ากัน ?
https://www.youtube.com/watch?v=EPZfaGPP3cA