คือ...เราเป็นน้องเล็กสุดของบ้าน กำลังจบม.ต้น เรามีพี่คนละแม่สองคนและพี่แท้ๆอีกหนึ่งคน พี่แท้ๆของเราเรียนจบไม่นานมีแฟนแล้ว ส่วนพี่คนโตสุดมีลูกแล้วสามคน คนที่สองมีหนึ่งคน(คนนี้แยกไปอยู่บ้านอื่นแล้ว) แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นคือเรามักจะถูกพ่อและแม่ว่าอยู่บ่อยๆ บ่อยสุดในบ้านเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ยกมาว่าได้หมด
เราบอกเลยว่าเราไม่ใช่เด็กฉลาดเรื่องเรียนเลยโดยเฉพาะคณิตและอังกฤษ แต่หัวเราค่อนข้างจะเก่งเรื่องที่มีดนตรีเราจะเรียนรู้ได้เร็ว เราเคยร้องเพลงให้พ่อกับแม่ฟัง และเราก็มั่นใจในเสียงตัวเองมากเพราะเพื่อนและอาจารย์บอกว่าเราร้องเพราะ แต่พอเราร้องให้พ่อกับแม่ฟังแม่กลับบอกว่าอย่าร้อง เสียงไม่ได้เพราะจะร้องทำไมรำคาญ เราอึ้งไปเลยตอนนั้น รู้สึกไม่มั่นใจเสียงตัวเองขึ้นมาทันทีเราเลยเลิกร้องเพลงไปเป็นสัปดาห์เลย เรา
แล้วก็มีอีกเหตุการ์ณหนึ่งเราเคยระบายเรื่องที่ทำไมเราไม่เคยไปเที่ยวเป็นครอบครัวแบบคนอื่นบ้าง ทำไมพี่ชาย(แท้ๆ)ถึงได้ไปตั้งหลายครั้ง แต่คำตอบที่ได้มาก็มีแต่บอกว่าไร้สาระ
แล้วเราก็สงสัยว่าพ่อแม่ทุกคนคุยกับลูกตัวเองว่ากูแล้วพอไม่พอใจด่าไอ้
ไอ้สัสหรือเปล่า เรานี่ส่วนใหญ่พ่อกับแม่เรียกกูทุกครั้ง
แล้วเราก็เคยโดนว่าเรื่องที่เราลงไปกินข้าวข้างล่างตอนกลางคืน ครั้งแรกเราก็นึกว่าจะว่าเพราะมันดึกแล้ว แต่กลับว่าเพราะเรากินพี่เลยไม่มีกิน เรางงมาก แค่เราลงไปกินข้าวผิดหรอ?
ครอบครัวเราบอกเลยว่าถ้าไม่ไปต่างจังหวัดการกินข้าวพร้อมกันแทบไม่มีเลยสักครั้งตั้งแต่เราขึ้นป.4 เราไม่กล้าลงไปกินเพราะส่วนใหญ่พอเราลงไปแม่ชอบบ่นว่าทำไมเราไม่เป็นแบบลูกคนนู้นลูกคนนี้ คือเราไม่เข้าใจ? เราไม่เก่งแล้วผิดหรอ?
แล้วทำไมพ่อกับแม่ต้องว่าเราทั้งๆที่เราไม่ผิด มันเป็นแบบนี้หลายครั้งมาก เราเคยร้องไห้จนตาบวม เพราะพัดลมเก็บไม่เข้าที่ทั้งๆที่เราเก็บแล้วแต่พี่เราเป็นคนมากินข้าวต่อเลยยกมาไว้แล้วลืมเก็บ แค่กลับเป็นเราที่โดนด่า
จานที่อ่างล้างจานเราล้างแล้ว แต่อยู่พ่อก็มาเคาะห้องแล้วว่าเราทำไมกินแบ้วไม่ล้าง
แล้ววันนี้พี่เรียกให้เราลงไปล้างจาน เราก็เดินลงไปแต่บันไดมันเป็นบันไดไม้เดินยังไงมันก็จะมีเสียงดังอยูาแล้ว แล้วเราเผลอไปทิ้งน้ำหนักตัวจนมันดังกว่าเดิม พ่อก็ลุกขึ้นแล้วเอาของมาเขวี้ยงใส่เรา แล้วด่าเราว่า"ไอ้
! ขึ้นไปเลย ขึ้นไปเลยนะ อย่าลงมานะไอ้สัส ไอ้
เอ้ย!" เราจำได้ขึ้นใจ เราสงสัยเราทำผิดขนาดต้องด่าเลยหรอ
พ่อกับแม่ว่าเราเพราะเราผิดเองใช่ไหม?
เราไม่เข้าใจช่วยบอกที เรางงเหมือนกันว่าผิดตรงไหน อธิบายให้เข้าใจหน่อยได้ไหม
แล้วที่เราอยากรู้คือเราสำคัญกับพวกเขาบ้างหรือเปล่า เราเคยหนีออกจากบ้านแต่พี่ก็โทรตามแล้วบอกว่าแม่เป็นห่วงเราเลยรีบกลับมา แต่พอกลับมาแล้วก็เห็นแม่นั่งนอนดูโทรทัศน์เฉยๆ เขาเป็นห่วงเราจริงใช่ไหม?
เราสำคัญใช่หรือเปล่าพี่เลยโทรตาม แม่เป็นห่วงเราจริงๆใช่ไหม บอกที?
เรางง ตกลงยังไง?
ประเด็นคือเรามักจะถูกพ่อและแม่ว่าอยู่บ่อยๆ บ่อยสุดในบ้านเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ยกมาว่าได้หมด
เราบอกเลยว่าเราไม่ใช่เด็กฉลาดเรื่องเรียนเลยโดยเฉพาะคณิตและอังกฤษ แต่หัวเราค่อนข้างจะเก่งเรื่องที่มีดนตรีเราจะเรียนรู้ได้เร็ว เราเคยร้องเพลงให้พ่อกับแม่ฟัง และเราก็มั่นใจในเสียงตัวเองมากเพราะเพื่อนและอาจารย์บอกว่าเราร้องเพราะ แต่พอเราร้องให้พ่อกับแม่ฟังแม่กลับบอกว่าอย่าร้อง เสียงไม่ได้เพราะจะร้องทำไมรำคาญ เราอึ้งไปเลยตอนนั้น รู้สึกไม่มั่นใจเสียงตัวเองขึ้นมาทันทีเราเลยเลิกร้องเพลงไปเป็นสัปดาห์เลย เรา
แล้วก็มีอีกเหตุการ์ณหนึ่งเราเคยระบายเรื่องที่ทำไมเราไม่เคยไปเที่ยวเป็นครอบครัวแบบคนอื่นบ้าง ทำไมพี่ชาย(แท้ๆ)ถึงได้ไปตั้งหลายครั้ง แต่คำตอบที่ได้มาก็มีแต่บอกว่าไร้สาระ
แล้วเราก็สงสัยว่าพ่อแม่ทุกคนคุยกับลูกตัวเองว่ากูแล้วพอไม่พอใจด่าไอ้
แล้วเราก็เคยโดนว่าเรื่องที่เราลงไปกินข้าวข้างล่างตอนกลางคืน ครั้งแรกเราก็นึกว่าจะว่าเพราะมันดึกแล้ว แต่กลับว่าเพราะเรากินพี่เลยไม่มีกิน เรางงมาก แค่เราลงไปกินข้าวผิดหรอ?
ครอบครัวเราบอกเลยว่าถ้าไม่ไปต่างจังหวัดการกินข้าวพร้อมกันแทบไม่มีเลยสักครั้งตั้งแต่เราขึ้นป.4 เราไม่กล้าลงไปกินเพราะส่วนใหญ่พอเราลงไปแม่ชอบบ่นว่าทำไมเราไม่เป็นแบบลูกคนนู้นลูกคนนี้ คือเราไม่เข้าใจ? เราไม่เก่งแล้วผิดหรอ?
แล้วทำไมพ่อกับแม่ต้องว่าเราทั้งๆที่เราไม่ผิด มันเป็นแบบนี้หลายครั้งมาก เราเคยร้องไห้จนตาบวม เพราะพัดลมเก็บไม่เข้าที่ทั้งๆที่เราเก็บแล้วแต่พี่เราเป็นคนมากินข้าวต่อเลยยกมาไว้แล้วลืมเก็บ แค่กลับเป็นเราที่โดนด่า
จานที่อ่างล้างจานเราล้างแล้ว แต่อยู่พ่อก็มาเคาะห้องแล้วว่าเราทำไมกินแบ้วไม่ล้าง
แล้ววันนี้พี่เรียกให้เราลงไปล้างจาน เราก็เดินลงไปแต่บันไดมันเป็นบันไดไม้เดินยังไงมันก็จะมีเสียงดังอยูาแล้ว แล้วเราเผลอไปทิ้งน้ำหนักตัวจนมันดังกว่าเดิม พ่อก็ลุกขึ้นแล้วเอาของมาเขวี้ยงใส่เรา แล้วด่าเราว่า"ไอ้
พ่อกับแม่ว่าเราเพราะเราผิดเองใช่ไหม?
เราไม่เข้าใจช่วยบอกที เรางงเหมือนกันว่าผิดตรงไหน อธิบายให้เข้าใจหน่อยได้ไหม
แล้วที่เราอยากรู้คือเราสำคัญกับพวกเขาบ้างหรือเปล่า เราเคยหนีออกจากบ้านแต่พี่ก็โทรตามแล้วบอกว่าแม่เป็นห่วงเราเลยรีบกลับมา แต่พอกลับมาแล้วก็เห็นแม่นั่งนอนดูโทรทัศน์เฉยๆ เขาเป็นห่วงเราจริงใช่ไหม?
เราสำคัญใช่หรือเปล่าพี่เลยโทรตาม แม่เป็นห่วงเราจริงๆใช่ไหม บอกที?