#ฝากแนะนำด้วยนะครับ ควรทำยังไง
#สถานะ ตอนนี้กลับมาคุย กันเหมือน แต่ หวานใส่กันไม่ได้ครับ อาทิตย์ที่แล้ว นัดกินข้าวนอกบ้าน แต่เลื่อนเพราะติดงาน
สวัสดีครับ เริ่มแรกเลยนะครับ ผมคือนักศึกษาธรรมดาๆคนนึงครับ ได้พบเจอความรักในเกมส์ออนไลน์ ได้คุยกับผู้หญิงคนนึง ที่ก่อนจะมาเป็นคนรัก(ไม่ใช่แฟน)ในปัจจุบันและรู้สึกว่ามันจะแย่ ลงมากเรื่อยๆ ผมไม่ทราบสาเหตุแต่ ผมจะ เล่าอธิบายให้ฟังครับ
พอเราได้รู้จักกันในเกมส์ออนไลน์ได้สักพักนึงแล้ว เราได้ติดต่อผ่านสื่อออนไลน์ Line , Facebook เพราะเราอยู่ห่างกันไกลครับจึงมีปัญหาต่างตัวผมเรียนอยู่ในตัวเมือง จังหวัดนครราชสีมา ผมอายุ 20ปี เป็นคนชื่นชอบการเล่นเกมส์ออนไลน์
ส่วนตัวผู้หญิงนั้น เป็นพนักงาน แบงค์ อายุ 24 ปี เธอได้ใช้เวลาว่างเล่นเกมส์เพื่อคลายเครียดจากงาน และ เธอเป็นคนเฟรนรี่มาก
พอหลังจากเราได้รู้จักกัน เริ่มโทรคุย เป็นเวลานานๆ เฉลี่ย ก็วันละ 10-13ชม(ไม่โทรในเวลาทำงาน)และวีดีโอคอลบ่อยมาก ซึ่ง ได้เห็นหน้าแต่ง หน้าสด ก็เห็นหมดครับ ตอนนอนก็โทร ตื่นนอนก็วิดีโอคอลหา พอได้3เดือน เริ่มมีการวางแผนไปเที่ยวต่างๆในวันหยุด (3เดือนนี้ ผมอยู่บ้านเฉยๆ เตรียมตัวจะฝึกงาน)พอหลังจาก3เดือนนี้แหละ ได้เริ่มฝึกงานที่โรงงานแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งตามที่ทราบๆกันอยู่ว่า โรงงาน มีเวลาทำงาน คือ 7.00น-17.00 นถ้ามีโอที ก็ 19.20 ถึงจะได้คุยกัน เวลาพักน้อยมาก เหมือน ว่า เราเริ่มคุยกันน้อยลง บวกกับการที่เราไม่ได้เจอกันทำให้การ คุยกันเริ่มแย่ลงในเวลาที่ อยากคุย ผมได้ทิ้งชีวิตปกติของผมไป ปกติเป็นคน ชอบอยู่กับเพื่อนฝูง มีไรก็ไปเที่ยว และ เล่นเกมด้วยกันบ่อยๆ มันมีความสุขมากครับ ผมได้มอบเวลาส่วนตัวนี้ให้เขาหมด เพราะเขาเรียกร้องในตอนที่ได้คุยกัน หลังจากที่ได้ฝึกงานในครั้งนี้ ได้มีการสลับเปลี่ยนกะ กลางคืน 17.00น-7.00น ทำให้เกิดการ เวลาไม่ตรงกัน เขากลับบ้านเราออกบ้าน เขาออกบ้านเรากลับบ้าน
ซึ่งเวลาคุยของเรา น้อยลงมาก แทบจะไม่ได้ทำอะไรร่วมกันเลย ปกติเราจะเล่นเกมส์ร่วมกันครับในการที่ใช้ชีวิตประจำวัน ถ้าหากไม่ได้ออกไปไหน
หลังจากนั้น แล้วเริ่มมีอาการแปลกๆต่างๆ หลังจากได้คบกับเขาซึ่งในสถานะ คนรัก(ไม่ใช่แฟน) เริ่ม มาถึง ณ ปัจจุบัน เขามีอาการ ไม่สนใจผมเลย ติดเกมส์มากขึ้น ติดเพื่อนในเกมส์มากขึ้น ผมเห็นหลายๆครั้งแล้วรู้สึกหึงหวง ผมเริ่มมีการเรียกร้องมากขึ้น จนถึงขั้นร้องไห้ได้อะครับหรือเรียกว่า งองแงก็ได้
ผมต้องการที่ให้แบบเวลาพักมาสนใจกันบ้างไม่ใช่ว่า อยู่แต่กับเกมส์ (เขาเป็นคนเรียกร้องแบบนี้ก่อนเริ่มคบกัน )แต่พอ มันถึงจุดหนึ่งอะครับ
เขาได้บอกว่าคำนี้ ก่อนถึงวันที่เขาจะเปลี่ยนไป #ขอสงวนใช้ เค้า+แก แทนชื่อละกันครับ
"ขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกๆเรื่องที่ผ่านมา ขอบคุณที่ยอมเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่าง พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น "
เค้าผิดเอง เค้าไม่พอเอง อยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ ขอโทษที่เป็นต้นเหตุทำให้ร้องไห้บ่อยๆ "
"ขอโทษที่หลายๆครั้ง ทำเฉยชา พูดจาไม่ดีใส่ ทำกริยาไม่ดีใส่ ขอบคุณที่อดทนนะ เสียใจที่ทุกอย่างมันไม่ได้ดีแบบที่ตั้งไว้"
หลังจากผม เลิกงาน ผมได้มาอ่านในเวลา 5.20น แล้วได้ตอบกลับไปว่า
"ไม่เป็นไรที่รัก เค้าเต็มใจคะ เค้าดีใจมากเลยที่มีแกอยู่ทุกวันนี้ แกคือคนที่ เค้ารักนะ จะโกรธทำไมละ ขอบคุณนะเวลาที่เค้าทุกข์ "
แกไม่เคยทิ้งเค้าไปไหนเลย คอยปลอบใจเค้าเสมอมา เค้ามีความสุขมากเลยนะ ที่มีน่าอยู่ข้างๆทุกๆวันนี้ สัญญาว่าจะดูแลจนแก่เลย
รักนะคะ ที่รักของเค้า"
หลังจากนั้น ผมได้โทรไปเพื่อที่จะคุยกับ เธอ ในเวลา 8.00 จนซ้ำ ถึง 4-5 สาย จน สายที่ 6 เธอได้รับสาย
เธอพูดว่า" โทรทำไมเยอะแยะ แค่สายเดียวก็พอไหม ถ้าไม่รับก็แสดงว่าไม่ว่าง "
ผมได้ อยู่ที่ห้องนอน เอ่อผมมีไรจะบอก เมื่อก่อน เวลา ผม คอลวิดีโอกัน พอสนิทกันมากๆ เริ่มมีการ ขอดูของลับกัน
เธอชอบขอดูหน้าอกผม เพราะ ใหญ่ดี (เป็นคนชอบถอดเสื้อเวลาอยู่บ้าน )จนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว จนพอหนักๆเข้า
เริ่มมีการช่วยตัวเองผ่าน วิดีโอคอล จนสำเร็จความไคร่ กันทั้งคู่จนกลายเป็นเรื่องปกติ แต่พอได้ เริ่มฝึกงาน เรื่องเหล่านี้ เริ่มจางหายไปเรื่อยๆ จากปกติทุกวัน กลายเป็น อาทิตย์ละครั้ง และ หายไปในถึงปัจจุบันรวมทั้งวิดีโอคอลด้วย เหมือนผมจะเอา เขามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันไปแล้วอะ ทั้งเรื่องราวต่างๆที่ ได้ไปเที่ยวกับพวกที่ทำงาน เขาก็จะมาเล่าให้ผมฟัง แต่หลังๆ เริ่มมีการ เงียบหายไม่มีการเล่าใดๆ
เราเริ่ม ผิดแผนการนัด ไปเที่ยวกันต่างๆ เพราะเรื่องงานที่เข้ามาแทรกแทรงต่างๆ สุดท้ายเราก็ไม่ได้เจอกันสักที
กลับเข้าเรื่อง ก่อนหน้านี้เลยครับที่
เธอ: "โทรทำไมเยอะแยะ แค่สายเดียวก็พอไหม ถ้าไม่รับก็แสดงว่าไม่ว่าง "
ผม: "เอ้า ไหงเป็นงั้นอะ ก็คิดถึงนี่นา อยากโทรหา โอ๋ ๆ ๆ กอดหน่อยๆ มามะ หายโกรธเค้าน้าาา ม๊วฟ ๆ ๆ "
เธอ:"พอเถอะวะ กูไม่รู้สึกอะไรแล้ว มันรู้สึกเฉยๆ มากเลยอะ กูอยากมีเวลาส่วนตัวบ้างไม่ใช่ว่าจะโทรหาอย่างเดียวจะต้องการในสิ่งที่อยากได้ตลอดเวลาหรอ ชีวิตกูหรือชีวิตหรอ ถามจริง กูอึดอัดว่า กูว่า เราเลิกกันเถอะ ถ้ามันจะมีนิสัย แบบนี้ ต่อกันนะเราคบกันไปยังไงมันก็ไปกันไม่รอดหรอก ในช่วงชี้วิตนึง พอถึงจุดอิ่มตัว กูอยากมีชีวิตที่มั่นคงอะ กูไม่อยากคบเล่นๆนะเว้ย นี่กูก็จะ 25แล้ว ยังอายุ20ยุเลย แล้วจะทำให้ครอบครัวกู(เหลือ แม่คนเดียว )จะต้องมองหาคนที่พาลูกเขาามีชีวิตที่ดีนะ ไม่ใช่ จะรักเล่นๆ ไปแบบนี้ "
ผม:"ไม่เอาแบบนี้ดิ (ร้องไห้ไปพูดไป )ยังไงก็ได้แต่กูไม่เลิกนะ กูไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเลยนะเว้ย"
เธอ:และที่ทำอยู่ละ เรียกร้องจะ โน่นนี่ คิดว่ากูมีความสุขมากหรอ ปกติกูเป็นคนเข้าสังคมนะ พอได้มาอยู่กับ ทุกอย่างมันหายไปหมดเลย กลับบ้านมาก็ต้องมาอยู่กับ จะไปไหนก็ไม่ได้ไป
ผม:"ไม่เอาแบบนี้ดิ อย่าทิ้งกูได้ไหม"
เธอ:กูไม่ได้ทิ้ง แค่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมกูอยากอยู่ในแบบของกูมั่งอะไม่ใช่ จะคอยต้องตอบทุกอย่างเสมอ เรื่องส่วนตัวเข้าใจกันบ้างปะ จะทำไรที่ไหนอย่างไร ทำไมต้องถามตลอดด้วยวะ
ผม:"จะทิ้งกูจริงๆหรอ กูขอโทษที่ทำตัวงี่เง่าแบบนี้นะ"
เธอ:"ไม่ได้ทิ้งนะ แต่แค่สถานะมันไม่เหมือนเดิม อยากอยู่คนเดียวอะ ขอทำอะไรที่ไม่ต้องถามได้ปะ แค่นี้นะ"
ผม:"จะไปไหนอ่า....."
เธอ:ตัดสาย....
ผมได้ร้องไห้แบบวัวตายควายล้มอะ ซึ่งแบบไม่เคยเจอบอกเลิกแบบนี้เลย ผมยังรักเขาอยู่นะ แค่ เขารู้สึกเฉยๆ ในตอนนั้น
หลังจากตอนเช้าที่ได้โทรกัน ล่าสุดถึงเวลา9.00น
ณ ตอน 12.00 ณ ผมได้โทรไปแล้วติดสายซ้อน(โทรไลน์) เลยพิมพ์ไลน์ ไปถามว่า
ผม:"ทำไรอะ คุยกับใครอยู่หรอ"
เธอ:"เพื่อน"
ผม:"ผู้ชายหรือผู้หญิงอะ"
เธอ:"ชาย"
ผม:"ไม่เอาแบบนี้ดิ คุยกับกูก่อนได้ไหม กูไม่ไหวจริงๆวะ (คิดมากถึงขั้นร้องไห้)"
เธอ:"อ่านไม่ตอบ"
ผม:นะแก ไม่ไหวจริงๆวะ คุยกันหน่อยนะ (พิมพ์ไปประมาณ 10 ข้อความได้)
หลังจากนั้นผมได้ทำการ โทรไปหาเธอแบบด่วนมาก(โทรเบอร์) หลังจากนั้นเธอได้รับสาย
เธอ :"เห้ย อะไรวะ ไม่เห็นหรอว่ากูคุย ธุระอยู่กับเพื่อน ถ้างี่เง่าแบบนี้ เลิกกันดีกว่าวะ ไม่ต้องมายุ่งกันละนะ แค่เวลาส่วนตัวยังให้กูไม่ได้ เราคุยกันไม่รอดหรอกวะ เอาจริงๆเลิกกันเถอะ"
ผม : "ไม่เอา ไม่เลิก ยอมแล้ว ไม่กวนแล้วคับ ขอโทษๆ (ร้องไห้ไปแล้วกดวางสาย....)"
ผมหนีไปนอนร้องไห้ในห้องคนเดียวจนแบบข้าวปลาไม่ได้กิน คือ เสียใจมาก
ผมได้ส่งข้อความไปหา เธอทุกๆ 1 ชม ว่า คิดถึงนะ เป็นห่วงนะ ซึ่ง มีค่าแค่ อ่านไม่ตอบเลย
หลังจากนั้น ผมได้ ไปปรึกษา เพื่อนอายุ(30upจำนวนหลายๆคน)คนที่มันมีประสบการณ์ชีวิตคู่มากกว่าผม (ผมร้องไห้หนักมากอะ)
มันก็แนะนำ ต่างๆนาๆ
ทั้ง ให้ ประเด็นต่างๆ ว่า "ตอนนี้ แฟนกำลังเข้าสู่โลกส่วนตัวสูง ต้องเฉยๆ ไว้ ต้องทำใจให้ได้ "
"ต้องปล่อยให้มันอยู่ในโลกส่วนตัวของมัน แล้วถ้ามันรักจริง มันก็จะออกมาหาเอง"
"แต่ตอนนี้ ต้องอดทนให้มาก ห้ามยุ่งห้ามทักหา ทำแบบเหมือน เมินมันไปเลยอะ เพราะว่า ถ้า สนใจมันมากเท่าไหร่ มันยิ่ง เกลียดมากเท่านั้น"
หลังจากวันนั้นที่ผมได้ รับ คำแนะนำหลายๆคน ผมได้กลั้นใจ เอาไว้ แล้วเริ่มจากวันนั้นเลย ผมได้กลับไปใช้ ชีวิตปกติ ไปเที่ยวกับเพื่อนสมัยเรียนมัธยมต้นด้วยกัน เช็คอิน ให้เขารู้ว่าเราไปกับใครทำอะไรบ้าง ผมได้ลืมเขาไปจริงๆด้วย
แต่พอหลังจากนั้น ครบวัน พอเวลา 1.00 หลังจากที่เค้าได้ออกมาจากโลกส่วนตัว เขาได้แอบส่งFacebookผม แล้วได้มีการ ทักมาว่า
เธอ:"นอนๆ"
ผม:"กำลังปิดไฟคะ"
เธอ:"ดึกป่านนี้"
ผม:"อาบน้ำนานไปหน่อย"
เธอ:"อื้อ"
หลังจากผมอ่านไม่ตอบเขาแล้วประมาณ5 นาที ได้มีการแชร์ เรื่องดราม่าต่างๆในเฟสบุค ลงเฟสบุคเขา แล้วได้มีการกดไลท์การไปเที่ยวต่างๆของผมด้วย
เธอได้พิมพ์มาหาหลังจากนั้น
เธอ:"ทำไมวันนี้ กูเป็นห่วงมากจังวะ"
เธอ:"พรุ้งนี้ทำงานระวังๆด้วยนะ"
ผม: ใครจะมาทำร้าย เค้าหรอ
เธอ: บ้าาา ใครจะทำร้าย แก
ผมก็อ่านไม่ตอบ
เธอ: กูพยายามแล้ววะ
ผมได้เห็นข้อความนี้ ผมได้ตอบไปว่า :"พยายามไร"
หลังจากนั้น
เธอได้โทร ไลน์มา : ร้องไห้ระบายสิ่งต่างๆที่เธอได้ทำกับผมในวันนั้น แล้ว เขาขอ นอนหลับไปพร้อมกับผม ผ่านการโทรศัพพ์
ยันถึงตอนเช้า แล้วเธอก็ไปทำงาน
หลังจากเลิกงาน 20.00น เธอได้ : ทักมาหา เป็น บางช่วงเวลา ถามอาการเป็นไงบ้าง
ผมก็ตอบ : ปกติคับ
เธอ: ค่ะ
หลังจากนั้นผมอ่านไม่ตอบ
เธอได้เข้าไปสู้โลกส่วนตัวของเธอ
หลังจากก่อนอน 0.30 น เธอได้พิมพ์มา ได้คุย เหมือนปกติ แต่หลังจากนี้ จะมาเล่า ต่อครับ แปะไว้ก่อนน้า
++++++++++++
ต่อจากเรื่องเดิมครับ
++++++++++++
ต่อจากเรื่องเดิมนะครับ......
ทำไงได้ผมอยู่ไกล ก็ช่วย แอบซื้อของขวัญในโอกาสต่างๆ ก็มีพวกเครื่องสำอาง,ชุด ที่เขาบอก สวยดี ก็ซื้อเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆส่งไปให้แบบไม่บอกเขา แต่ไม่มีโอกาสได้ไปมอบด้วยตัวเองเลยนะครับ ไม่มีโอกาส ได้ไปหากันสักทีเลย อยากจะไปหาแทบตาย แต่สุดท้ายเวลาก็เริ่มไม่ตรงกันเรื่อยไป
.......ส่วนเรื่องนิสัยเด็กน้อยนั้นได้เริ่มหายไปจากที่ทะเราะกันรอบสุดท้าย จนเขาได้ทักว่าเริ่มเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่ ผมเคยลองหันมามองตัวเองมันก็แย่ๆ ตามที่หลายๆคนบอกนะ ผมได้แต่รอเวลาไปพบเขาอย่างเดียวอะครับ เพราะผมคงทำอะไรให้ในโลกออนไลน์ไม่ได้อีกแล้ว คงต้องรอเวลาที่คนต่างๆแนะนำที่ ให้นัดเจอกันอย่างเดียวอะครับ ผมแค่ อึดอัดมาเลยอะขอบคุณทุกๆคนนะครับที่แนะนำ
นี่ใกล้จะครบรอบ 1 ปี แล้ว แต่ยังไม่ได้พบกันเลย..... เคยไปหาแล้วรอบนึง แต่โอกาสพลาดมาก เพราะงานให้เขาได้ไปต่างจังหวัดแบบกระทันหัน ตอนผมไปหาเขาพอดี จึง ได้รับความเสียใจมาก เราเลยคิดไว้ว่าสักวันหนึ่งเราคงได้เจอกันสักทีจนมาถึงตอนนี้ ผมอยากจะไปมากครับ อาทิตย์ที่แล้ว ได้นัดเลื่อนกินข้าว เพราะ เขาบอกว่า ติดลูกค้า ต้องรอดูอีกที แรกๆ ตอนครบ กันเขาพึ่งย้ายมาประจำการ ทำให้เวลาว่าง เขาเยอะเลยจึงมีความต้องการที่จะเจอตัวกัน แต่ พอหลังๆ งานเขาเริ่มเข้ามาเยอะมาก ส่วนตัวผมก็ติดงานปกติ มี หยุดเสาร์-อาทิต ส่วนเธอ เสาร์-อาทิตย์ ยังมีความไม่แน่นอนถึงวันหยุดเลยครับ
สุดท้ายนี่....... ขอขอบคุณทุกๆคนมาก ที่ ผ่านมาให้ความคิดเห็นต่างๆ ปัจจุบันนี้ ได้คุยกัน ปกติแล้ว แต่ ผมได้แค่หวังว่า เสาร์-อาทิตย์ เราขอให้วันหยุดตรงกัน สักทีนึง ผมจะรู้สึกดีใจมากเลยเมื่อถึงวันแบบนั้น เราครบกัน 10เดือน 3 วันละครับ(ในโลกออนไลน์)
รบกวนหน่อยครับตอนนี้แย่มาก ผมมีความรักทางไกล และไม่เคยนัดเจอกัน !!
#สถานะ ตอนนี้กลับมาคุย กันเหมือน แต่ หวานใส่กันไม่ได้ครับ อาทิตย์ที่แล้ว นัดกินข้าวนอกบ้าน แต่เลื่อนเพราะติดงาน
สวัสดีครับ เริ่มแรกเลยนะครับ ผมคือนักศึกษาธรรมดาๆคนนึงครับ ได้พบเจอความรักในเกมส์ออนไลน์ ได้คุยกับผู้หญิงคนนึง ที่ก่อนจะมาเป็นคนรัก(ไม่ใช่แฟน)ในปัจจุบันและรู้สึกว่ามันจะแย่ ลงมากเรื่อยๆ ผมไม่ทราบสาเหตุแต่ ผมจะ เล่าอธิบายให้ฟังครับ
พอเราได้รู้จักกันในเกมส์ออนไลน์ได้สักพักนึงแล้ว เราได้ติดต่อผ่านสื่อออนไลน์ Line , Facebook เพราะเราอยู่ห่างกันไกลครับจึงมีปัญหาต่างตัวผมเรียนอยู่ในตัวเมือง จังหวัดนครราชสีมา ผมอายุ 20ปี เป็นคนชื่นชอบการเล่นเกมส์ออนไลน์
ส่วนตัวผู้หญิงนั้น เป็นพนักงาน แบงค์ อายุ 24 ปี เธอได้ใช้เวลาว่างเล่นเกมส์เพื่อคลายเครียดจากงาน และ เธอเป็นคนเฟรนรี่มาก
พอหลังจากเราได้รู้จักกัน เริ่มโทรคุย เป็นเวลานานๆ เฉลี่ย ก็วันละ 10-13ชม(ไม่โทรในเวลาทำงาน)และวีดีโอคอลบ่อยมาก ซึ่ง ได้เห็นหน้าแต่ง หน้าสด ก็เห็นหมดครับ ตอนนอนก็โทร ตื่นนอนก็วิดีโอคอลหา พอได้3เดือน เริ่มมีการวางแผนไปเที่ยวต่างๆในวันหยุด (3เดือนนี้ ผมอยู่บ้านเฉยๆ เตรียมตัวจะฝึกงาน)พอหลังจาก3เดือนนี้แหละ ได้เริ่มฝึกงานที่โรงงานแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งตามที่ทราบๆกันอยู่ว่า โรงงาน มีเวลาทำงาน คือ 7.00น-17.00 นถ้ามีโอที ก็ 19.20 ถึงจะได้คุยกัน เวลาพักน้อยมาก เหมือน ว่า เราเริ่มคุยกันน้อยลง บวกกับการที่เราไม่ได้เจอกันทำให้การ คุยกันเริ่มแย่ลงในเวลาที่ อยากคุย ผมได้ทิ้งชีวิตปกติของผมไป ปกติเป็นคน ชอบอยู่กับเพื่อนฝูง มีไรก็ไปเที่ยว และ เล่นเกมด้วยกันบ่อยๆ มันมีความสุขมากครับ ผมได้มอบเวลาส่วนตัวนี้ให้เขาหมด เพราะเขาเรียกร้องในตอนที่ได้คุยกัน หลังจากที่ได้ฝึกงานในครั้งนี้ ได้มีการสลับเปลี่ยนกะ กลางคืน 17.00น-7.00น ทำให้เกิดการ เวลาไม่ตรงกัน เขากลับบ้านเราออกบ้าน เขาออกบ้านเรากลับบ้าน
ซึ่งเวลาคุยของเรา น้อยลงมาก แทบจะไม่ได้ทำอะไรร่วมกันเลย ปกติเราจะเล่นเกมส์ร่วมกันครับในการที่ใช้ชีวิตประจำวัน ถ้าหากไม่ได้ออกไปไหน
หลังจากนั้น แล้วเริ่มมีอาการแปลกๆต่างๆ หลังจากได้คบกับเขาซึ่งในสถานะ คนรัก(ไม่ใช่แฟน) เริ่ม มาถึง ณ ปัจจุบัน เขามีอาการ ไม่สนใจผมเลย ติดเกมส์มากขึ้น ติดเพื่อนในเกมส์มากขึ้น ผมเห็นหลายๆครั้งแล้วรู้สึกหึงหวง ผมเริ่มมีการเรียกร้องมากขึ้น จนถึงขั้นร้องไห้ได้อะครับหรือเรียกว่า งองแงก็ได้
ผมต้องการที่ให้แบบเวลาพักมาสนใจกันบ้างไม่ใช่ว่า อยู่แต่กับเกมส์ (เขาเป็นคนเรียกร้องแบบนี้ก่อนเริ่มคบกัน )แต่พอ มันถึงจุดหนึ่งอะครับ
เขาได้บอกว่าคำนี้ ก่อนถึงวันที่เขาจะเปลี่ยนไป #ขอสงวนใช้ เค้า+แก แทนชื่อละกันครับ
"ขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกๆเรื่องที่ผ่านมา ขอบคุณที่ยอมเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่าง พยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น "
เค้าผิดเอง เค้าไม่พอเอง อยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ ขอโทษที่เป็นต้นเหตุทำให้ร้องไห้บ่อยๆ "
"ขอโทษที่หลายๆครั้ง ทำเฉยชา พูดจาไม่ดีใส่ ทำกริยาไม่ดีใส่ ขอบคุณที่อดทนนะ เสียใจที่ทุกอย่างมันไม่ได้ดีแบบที่ตั้งไว้"
หลังจากผม เลิกงาน ผมได้มาอ่านในเวลา 5.20น แล้วได้ตอบกลับไปว่า
"ไม่เป็นไรที่รัก เค้าเต็มใจคะ เค้าดีใจมากเลยที่มีแกอยู่ทุกวันนี้ แกคือคนที่ เค้ารักนะ จะโกรธทำไมละ ขอบคุณนะเวลาที่เค้าทุกข์ "
แกไม่เคยทิ้งเค้าไปไหนเลย คอยปลอบใจเค้าเสมอมา เค้ามีความสุขมากเลยนะ ที่มีน่าอยู่ข้างๆทุกๆวันนี้ สัญญาว่าจะดูแลจนแก่เลย
รักนะคะ ที่รักของเค้า"
หลังจากนั้น ผมได้โทรไปเพื่อที่จะคุยกับ เธอ ในเวลา 8.00 จนซ้ำ ถึง 4-5 สาย จน สายที่ 6 เธอได้รับสาย
เธอพูดว่า" โทรทำไมเยอะแยะ แค่สายเดียวก็พอไหม ถ้าไม่รับก็แสดงว่าไม่ว่าง "
ผมได้ อยู่ที่ห้องนอน เอ่อผมมีไรจะบอก เมื่อก่อน เวลา ผม คอลวิดีโอกัน พอสนิทกันมากๆ เริ่มมีการ ขอดูของลับกัน
เธอชอบขอดูหน้าอกผม เพราะ ใหญ่ดี (เป็นคนชอบถอดเสื้อเวลาอยู่บ้าน )จนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว จนพอหนักๆเข้า
เริ่มมีการช่วยตัวเองผ่าน วิดีโอคอล จนสำเร็จความไคร่ กันทั้งคู่จนกลายเป็นเรื่องปกติ แต่พอได้ เริ่มฝึกงาน เรื่องเหล่านี้ เริ่มจางหายไปเรื่อยๆ จากปกติทุกวัน กลายเป็น อาทิตย์ละครั้ง และ หายไปในถึงปัจจุบันรวมทั้งวิดีโอคอลด้วย เหมือนผมจะเอา เขามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันไปแล้วอะ ทั้งเรื่องราวต่างๆที่ ได้ไปเที่ยวกับพวกที่ทำงาน เขาก็จะมาเล่าให้ผมฟัง แต่หลังๆ เริ่มมีการ เงียบหายไม่มีการเล่าใดๆ
เราเริ่ม ผิดแผนการนัด ไปเที่ยวกันต่างๆ เพราะเรื่องงานที่เข้ามาแทรกแทรงต่างๆ สุดท้ายเราก็ไม่ได้เจอกันสักที
กลับเข้าเรื่อง ก่อนหน้านี้เลยครับที่
เธอ: "โทรทำไมเยอะแยะ แค่สายเดียวก็พอไหม ถ้าไม่รับก็แสดงว่าไม่ว่าง "
ผม: "เอ้า ไหงเป็นงั้นอะ ก็คิดถึงนี่นา อยากโทรหา โอ๋ ๆ ๆ กอดหน่อยๆ มามะ หายโกรธเค้าน้าาา ม๊วฟ ๆ ๆ "
เธอ:"พอเถอะวะ กูไม่รู้สึกอะไรแล้ว มันรู้สึกเฉยๆ มากเลยอะ กูอยากมีเวลาส่วนตัวบ้างไม่ใช่ว่าจะโทรหาอย่างเดียวจะต้องการในสิ่งที่อยากได้ตลอดเวลาหรอ ชีวิตกูหรือชีวิตหรอ ถามจริง กูอึดอัดว่า กูว่า เราเลิกกันเถอะ ถ้ามันจะมีนิสัย แบบนี้ ต่อกันนะเราคบกันไปยังไงมันก็ไปกันไม่รอดหรอก ในช่วงชี้วิตนึง พอถึงจุดอิ่มตัว กูอยากมีชีวิตที่มั่นคงอะ กูไม่อยากคบเล่นๆนะเว้ย นี่กูก็จะ 25แล้ว ยังอายุ20ยุเลย แล้วจะทำให้ครอบครัวกู(เหลือ แม่คนเดียว )จะต้องมองหาคนที่พาลูกเขาามีชีวิตที่ดีนะ ไม่ใช่ จะรักเล่นๆ ไปแบบนี้ "
ผม:"ไม่เอาแบบนี้ดิ (ร้องไห้ไปพูดไป )ยังไงก็ได้แต่กูไม่เลิกนะ กูไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเลยนะเว้ย"
เธอ:และที่ทำอยู่ละ เรียกร้องจะ โน่นนี่ คิดว่ากูมีความสุขมากหรอ ปกติกูเป็นคนเข้าสังคมนะ พอได้มาอยู่กับ ทุกอย่างมันหายไปหมดเลย กลับบ้านมาก็ต้องมาอยู่กับ จะไปไหนก็ไม่ได้ไป
ผม:"ไม่เอาแบบนี้ดิ อย่าทิ้งกูได้ไหม"
เธอ:กูไม่ได้ทิ้ง แค่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมกูอยากอยู่ในแบบของกูมั่งอะไม่ใช่ จะคอยต้องตอบทุกอย่างเสมอ เรื่องส่วนตัวเข้าใจกันบ้างปะ จะทำไรที่ไหนอย่างไร ทำไมต้องถามตลอดด้วยวะ
ผม:"จะทิ้งกูจริงๆหรอ กูขอโทษที่ทำตัวงี่เง่าแบบนี้นะ"
เธอ:"ไม่ได้ทิ้งนะ แต่แค่สถานะมันไม่เหมือนเดิม อยากอยู่คนเดียวอะ ขอทำอะไรที่ไม่ต้องถามได้ปะ แค่นี้นะ"
ผม:"จะไปไหนอ่า....."
เธอ:ตัดสาย....
ผมได้ร้องไห้แบบวัวตายควายล้มอะ ซึ่งแบบไม่เคยเจอบอกเลิกแบบนี้เลย ผมยังรักเขาอยู่นะ แค่ เขารู้สึกเฉยๆ ในตอนนั้น
หลังจากตอนเช้าที่ได้โทรกัน ล่าสุดถึงเวลา9.00น
ณ ตอน 12.00 ณ ผมได้โทรไปแล้วติดสายซ้อน(โทรไลน์) เลยพิมพ์ไลน์ ไปถามว่า
ผม:"ทำไรอะ คุยกับใครอยู่หรอ"
เธอ:"เพื่อน"
ผม:"ผู้ชายหรือผู้หญิงอะ"
เธอ:"ชาย"
ผม:"ไม่เอาแบบนี้ดิ คุยกับกูก่อนได้ไหม กูไม่ไหวจริงๆวะ (คิดมากถึงขั้นร้องไห้)"
เธอ:"อ่านไม่ตอบ"
ผม:นะแก ไม่ไหวจริงๆวะ คุยกันหน่อยนะ (พิมพ์ไปประมาณ 10 ข้อความได้)
หลังจากนั้นผมได้ทำการ โทรไปหาเธอแบบด่วนมาก(โทรเบอร์) หลังจากนั้นเธอได้รับสาย
เธอ :"เห้ย อะไรวะ ไม่เห็นหรอว่ากูคุย ธุระอยู่กับเพื่อน ถ้างี่เง่าแบบนี้ เลิกกันดีกว่าวะ ไม่ต้องมายุ่งกันละนะ แค่เวลาส่วนตัวยังให้กูไม่ได้ เราคุยกันไม่รอดหรอกวะ เอาจริงๆเลิกกันเถอะ"
ผม : "ไม่เอา ไม่เลิก ยอมแล้ว ไม่กวนแล้วคับ ขอโทษๆ (ร้องไห้ไปแล้วกดวางสาย....)"
ผมหนีไปนอนร้องไห้ในห้องคนเดียวจนแบบข้าวปลาไม่ได้กิน คือ เสียใจมาก
ผมได้ส่งข้อความไปหา เธอทุกๆ 1 ชม ว่า คิดถึงนะ เป็นห่วงนะ ซึ่ง มีค่าแค่ อ่านไม่ตอบเลย
หลังจากนั้น ผมได้ ไปปรึกษา เพื่อนอายุ(30upจำนวนหลายๆคน)คนที่มันมีประสบการณ์ชีวิตคู่มากกว่าผม (ผมร้องไห้หนักมากอะ)
มันก็แนะนำ ต่างๆนาๆ
ทั้ง ให้ ประเด็นต่างๆ ว่า "ตอนนี้ แฟนกำลังเข้าสู่โลกส่วนตัวสูง ต้องเฉยๆ ไว้ ต้องทำใจให้ได้ "
"ต้องปล่อยให้มันอยู่ในโลกส่วนตัวของมัน แล้วถ้ามันรักจริง มันก็จะออกมาหาเอง"
"แต่ตอนนี้ ต้องอดทนให้มาก ห้ามยุ่งห้ามทักหา ทำแบบเหมือน เมินมันไปเลยอะ เพราะว่า ถ้า สนใจมันมากเท่าไหร่ มันยิ่ง เกลียดมากเท่านั้น"
หลังจากวันนั้นที่ผมได้ รับ คำแนะนำหลายๆคน ผมได้กลั้นใจ เอาไว้ แล้วเริ่มจากวันนั้นเลย ผมได้กลับไปใช้ ชีวิตปกติ ไปเที่ยวกับเพื่อนสมัยเรียนมัธยมต้นด้วยกัน เช็คอิน ให้เขารู้ว่าเราไปกับใครทำอะไรบ้าง ผมได้ลืมเขาไปจริงๆด้วย
แต่พอหลังจากนั้น ครบวัน พอเวลา 1.00 หลังจากที่เค้าได้ออกมาจากโลกส่วนตัว เขาได้แอบส่งFacebookผม แล้วได้มีการ ทักมาว่า
เธอ:"นอนๆ"
ผม:"กำลังปิดไฟคะ"
เธอ:"ดึกป่านนี้"
ผม:"อาบน้ำนานไปหน่อย"
เธอ:"อื้อ"
หลังจากผมอ่านไม่ตอบเขาแล้วประมาณ5 นาที ได้มีการแชร์ เรื่องดราม่าต่างๆในเฟสบุค ลงเฟสบุคเขา แล้วได้มีการกดไลท์การไปเที่ยวต่างๆของผมด้วย
เธอได้พิมพ์มาหาหลังจากนั้น
เธอ:"ทำไมวันนี้ กูเป็นห่วงมากจังวะ"
เธอ:"พรุ้งนี้ทำงานระวังๆด้วยนะ"
ผม: ใครจะมาทำร้าย เค้าหรอ
เธอ: บ้าาา ใครจะทำร้าย แก
ผมก็อ่านไม่ตอบ
เธอ: กูพยายามแล้ววะ
ผมได้เห็นข้อความนี้ ผมได้ตอบไปว่า :"พยายามไร"
หลังจากนั้น
เธอได้โทร ไลน์มา : ร้องไห้ระบายสิ่งต่างๆที่เธอได้ทำกับผมในวันนั้น แล้ว เขาขอ นอนหลับไปพร้อมกับผม ผ่านการโทรศัพพ์
ยันถึงตอนเช้า แล้วเธอก็ไปทำงาน
หลังจากเลิกงาน 20.00น เธอได้ : ทักมาหา เป็น บางช่วงเวลา ถามอาการเป็นไงบ้าง
ผมก็ตอบ : ปกติคับ
เธอ: ค่ะ
หลังจากนั้นผมอ่านไม่ตอบ
เธอได้เข้าไปสู้โลกส่วนตัวของเธอ
หลังจากก่อนอน 0.30 น เธอได้พิมพ์มา ได้คุย เหมือนปกติ แต่หลังจากนี้ จะมาเล่า ต่อครับ แปะไว้ก่อนน้า
++++++++++++
ต่อจากเรื่องเดิมครับ
++++++++++++
ต่อจากเรื่องเดิมนะครับ......
ทำไงได้ผมอยู่ไกล ก็ช่วย แอบซื้อของขวัญในโอกาสต่างๆ ก็มีพวกเครื่องสำอาง,ชุด ที่เขาบอก สวยดี ก็ซื้อเป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆส่งไปให้แบบไม่บอกเขา แต่ไม่มีโอกาสได้ไปมอบด้วยตัวเองเลยนะครับ ไม่มีโอกาส ได้ไปหากันสักทีเลย อยากจะไปหาแทบตาย แต่สุดท้ายเวลาก็เริ่มไม่ตรงกันเรื่อยไป
.......ส่วนเรื่องนิสัยเด็กน้อยนั้นได้เริ่มหายไปจากที่ทะเราะกันรอบสุดท้าย จนเขาได้ทักว่าเริ่มเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่ ผมเคยลองหันมามองตัวเองมันก็แย่ๆ ตามที่หลายๆคนบอกนะ ผมได้แต่รอเวลาไปพบเขาอย่างเดียวอะครับ เพราะผมคงทำอะไรให้ในโลกออนไลน์ไม่ได้อีกแล้ว คงต้องรอเวลาที่คนต่างๆแนะนำที่ ให้นัดเจอกันอย่างเดียวอะครับ ผมแค่ อึดอัดมาเลยอะขอบคุณทุกๆคนนะครับที่แนะนำ
นี่ใกล้จะครบรอบ 1 ปี แล้ว แต่ยังไม่ได้พบกันเลย..... เคยไปหาแล้วรอบนึง แต่โอกาสพลาดมาก เพราะงานให้เขาได้ไปต่างจังหวัดแบบกระทันหัน ตอนผมไปหาเขาพอดี จึง ได้รับความเสียใจมาก เราเลยคิดไว้ว่าสักวันหนึ่งเราคงได้เจอกันสักทีจนมาถึงตอนนี้ ผมอยากจะไปมากครับ อาทิตย์ที่แล้ว ได้นัดเลื่อนกินข้าว เพราะ เขาบอกว่า ติดลูกค้า ต้องรอดูอีกที แรกๆ ตอนครบ กันเขาพึ่งย้ายมาประจำการ ทำให้เวลาว่าง เขาเยอะเลยจึงมีความต้องการที่จะเจอตัวกัน แต่ พอหลังๆ งานเขาเริ่มเข้ามาเยอะมาก ส่วนตัวผมก็ติดงานปกติ มี หยุดเสาร์-อาทิต ส่วนเธอ เสาร์-อาทิตย์ ยังมีความไม่แน่นอนถึงวันหยุดเลยครับ
สุดท้ายนี่....... ขอขอบคุณทุกๆคนมาก ที่ ผ่านมาให้ความคิดเห็นต่างๆ ปัจจุบันนี้ ได้คุยกัน ปกติแล้ว แต่ ผมได้แค่หวังว่า เสาร์-อาทิตย์ เราขอให้วันหยุดตรงกัน สักทีนึง ผมจะรู้สึกดีใจมากเลยเมื่อถึงวันแบบนั้น เราครบกัน 10เดือน 3 วันละครับ(ในโลกออนไลน์)