วันนี้ลองมโน Teaser พ่อมดเจ้าเสน่ห์ เล่นๆดู อยากให้เพื่อนลองมาอ่านและแสดงความเห็นกัน
(แหมถ้าวาดรูปเก่งนี่อยากวาด Story Board ให้ดูเลยมากๆ แต่วาดไม่เก่งเลยเขียนให้อ่านแทน)
หมายเหตุ: จขกท. อิงตามเรื่องย่อที่มีท่านหนึ่งนำมาตั้งกระทู้ไว้ เนื่องจากไม่เคยอ่านนวนิยายฉบับเต็ม ผิดพลาดตรงไหลขออภัยจ้า
และเนื่องจากไม่รู้ว่าบทของโรซี่จะเป็นอย่างไรเลยขอยังไม่นำมาใส่ในที่นี้
เปิดมาเป็นฉากเมืองเวทมนตร์ มีเพลงเพราะๆ แล้วก็มีตัวอักษรฟอนต์สวยๆ ขึ้นว่า "ตะเกียงแก้วไม่เคยเงียบเหงา..." แล้วก็ตัดเป็นภาพของจินนี่, ฮันนี่ และแนนนี่ทำท่าเสกคาถาน่ารักๆ ซึ่งภาพนั้นเอามาจากภาคก่อนๆ
แล้วก็ขึ้นอักษรว่า "และวันนี้..." เป็นภาพพื้นขาว ปรากฎเป็นเงาสีดำของแม่มดคนหนึ่ง รอบเงานั้นมีประกายวิ้งๆ เหมือนกับจะเผยว่าเงานั้นคือใคร
ทันใดนั้น คุณยายทาฮีร่าก็บอกว่า "เดี๋ยวก่อน" เสียงเพลงก็เงียบตาม แล้วคุณยายทาฮีร่าก็พูดต่อ "คราวนี้.. พ่อมดนะจ๊ะ"
เงาก็เปลี่ยนเป็นเงาพ่อมด แล้วก็ปรากฎเป็นภาพของโรม
ตัดมาเป็นฉากที่คุณยายทาฮีร่าเจอโรมตอนยังเป็นทารกน้อย และเลี้ยงดูโรมมาจนโต, ฉากที่โรมออกมาจากตะเกียงแก้ว, ฉากที่กอดกับคุณยาย, คุณยายพูดว่า "ยายเลี้ยงแม่มดมาก็หลายคน พอมาเลี้ยงพ่อมดอย่างโรม แรกๆก็รู้สึกไม่ค่อยชิน แต่โรมก็น่ารัก และไม่เคยทำให้ยายผิดหวังเลย" ในระหว่างที่พูด จะเป็นภาพโรมที่ตั้งใจเรียนวิชาต่างๆ ทั้งวิชาเวทมนตร์และวิชาอื่นๆ จนเป็นแพทย์ของเมืองเวทมนตร์ได้ โดยมีเพื่อนสนิทชื่อโมนา (ที่แอบชอบโรมอยู่) ตั้งแต่เด็กจนโตเป็นแพทย์ด้วยกัน แล้วก็เป็นฉากที่โมนาพูดว่า "โอ๊ยโรมฉันล่ะเบื่อจริงๆเลยวันนี้ fofffjaflfjwoifj" (พูดไปไม่หยุด) "เราอ่านหนังสืออยู่นะ" โรมพูด แต่เมื่อเห็นว่าโมนาพูดไม่หยุด โรมก็ใช้คาถาที่ทำให้โมนาพูดไม่ได้ โมนาทำท่าประท้วง โรมพูดว่า "ถ้าเธอหยุด เราจะถอนมนตร์ออกให้ โอเคมั้ย" ช่วงนี้จะเป็นเพลงประกอบซึ้งๆ กับเพลงประกอบสนุกๆ
เพลงเปลี่ยนเป็นเพลงระทึก เป็นภาพของนาดาลที่ต่อว่าเดวิด "ทำไมแกโง่ขนาดนี้ หา! ขนาดคาถาง่ายๆแกยังทำไม่ได้!"
ตัดเป็นภาพเดวิดนั่งเศร้า คิดมากอยู่ คิดในใจว่า "พ่อทำอย่างกับผมไม่ใช่ลูก" ช่วงนี้เพลงเศร้าจะคลอไปด้วย
ตัดเป็นภาพอดีต ให้เห็นภาพบางส่วนของสิ่งที่คุณย่าตลับทำกับครอบครัวของนาดาล นาดาลตะโกนเหมือนจะบอกว่า "ไม่!!!" ทั้งน้ำตา
ตัดมาเป็นภาพนาดาลพูดในขนาดที่กำลังจะสับเปลี่ยนตัวทารกว่า "พ่อจะเอาคืนพวกมันให้สาสม ช่วยพ่อด้วยนะลูก" โดยพูดเน้นไปที่เด็กทารกคนหนึ่ง
แล้วก็ตัดเป็นภาพคุณย่าตลับ พูดด้วยความแค้นพลางกำของวิเศษอยู่ในมือ "ฉันจะตามล่าไอ้พวกผู้วิเศษนอกรีตจนคนสุดท้ายของพวกมัน!"
แล้วก็เป็นภาพที่คุณย่าเลี้ยงดูหลานชายคนโต ซึ่งเป็นหลานคนโปรดมาจนโต ตัดภาพมาเป็นแมทธิว (เดาว่าตอนเป็นมนุษย์น่าจะมีชื่อไทยด้วย)
ตอนโต เป็นแพทย์ และภาพตอนกอดคุณย่าตลับ "ผมรักคุณย่าที่สุดในโลกเลยครับ" "ย่าก็รักหลานมากเหมือนกันจ้ะ"
แล้วก็ตัดมาเป็นฉากที่เค้กวันเกิดของแมทธิวถูกทำเละ แมทธิวชูนิ้วขึ้นมาราวกับว่าคิดว่าจะทำอะไร ทันใดนั้นเค้กก็กลับมาสวยเหมือนเดิม โดยที่แมทธิวก็งงว่ามันเป็นไปได้อย่างไร (เพลงประกอบช่วงนี้จะเป็นเพลงซึ้งๆ)
ตัดมาเป็นภาพของณิสรากับมาริสา สาวสวยของบ้านอัครเดโชชัย ซึ่งทำงานเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลของตระกูล
มาริสา ถูกพี่ๆแกล้งและดูหมิ่นตั้งแต่เล็กจนโตว่าเป็นลูกคนใช้ (ฉากจะเน้นไปที่ณิสรามากหน่อยตอนแกล้งมาริสา) ตัดมาเป็นภาพมาริสาตอนโตนั่งร้องไห้ พูดถึงแมทธิว พี่ชายสุดที่รักในใจ "ในบ้านนี้ อาจมีเพียงพี่ชายคนเดียวที่ดีกับหนู" แล้วก็นึกถึงสิ่งดีๆที่พี่ชายคนนี้มีให้เธอ
ตัดเป็นภาพที่ณิสราตกน้ำเพราะเวทมนตร์ของโมนา ณิสราว่ายน้ำไม่เป็น โรมเข้ามาช่วยไว้ทัน ในขณะที่ณิสราลืมตาขึ้น เห็นใบหน้าและแววตาโรมเพียงครู่เดียวเท่านั้น แต่ก็จดจำมาได้ตลอด
(เพลงประกอบช่วงนี้จะเป็นแนวเศร้าปนซึ้ง)
มโน Teaser พ่อมดเจ้าเสน่ห์
(แหมถ้าวาดรูปเก่งนี่อยากวาด Story Board ให้ดูเลยมากๆ แต่วาดไม่เก่งเลยเขียนให้อ่านแทน)
หมายเหตุ: จขกท. อิงตามเรื่องย่อที่มีท่านหนึ่งนำมาตั้งกระทู้ไว้ เนื่องจากไม่เคยอ่านนวนิยายฉบับเต็ม ผิดพลาดตรงไหลขออภัยจ้า
และเนื่องจากไม่รู้ว่าบทของโรซี่จะเป็นอย่างไรเลยขอยังไม่นำมาใส่ในที่นี้
เปิดมาเป็นฉากเมืองเวทมนตร์ มีเพลงเพราะๆ แล้วก็มีตัวอักษรฟอนต์สวยๆ ขึ้นว่า "ตะเกียงแก้วไม่เคยเงียบเหงา..." แล้วก็ตัดเป็นภาพของจินนี่, ฮันนี่ และแนนนี่ทำท่าเสกคาถาน่ารักๆ ซึ่งภาพนั้นเอามาจากภาคก่อนๆ
แล้วก็ขึ้นอักษรว่า "และวันนี้..." เป็นภาพพื้นขาว ปรากฎเป็นเงาสีดำของแม่มดคนหนึ่ง รอบเงานั้นมีประกายวิ้งๆ เหมือนกับจะเผยว่าเงานั้นคือใคร
ทันใดนั้น คุณยายทาฮีร่าก็บอกว่า "เดี๋ยวก่อน" เสียงเพลงก็เงียบตาม แล้วคุณยายทาฮีร่าก็พูดต่อ "คราวนี้.. พ่อมดนะจ๊ะ"
เงาก็เปลี่ยนเป็นเงาพ่อมด แล้วก็ปรากฎเป็นภาพของโรม
ตัดมาเป็นฉากที่คุณยายทาฮีร่าเจอโรมตอนยังเป็นทารกน้อย และเลี้ยงดูโรมมาจนโต, ฉากที่โรมออกมาจากตะเกียงแก้ว, ฉากที่กอดกับคุณยาย, คุณยายพูดว่า "ยายเลี้ยงแม่มดมาก็หลายคน พอมาเลี้ยงพ่อมดอย่างโรม แรกๆก็รู้สึกไม่ค่อยชิน แต่โรมก็น่ารัก และไม่เคยทำให้ยายผิดหวังเลย" ในระหว่างที่พูด จะเป็นภาพโรมที่ตั้งใจเรียนวิชาต่างๆ ทั้งวิชาเวทมนตร์และวิชาอื่นๆ จนเป็นแพทย์ของเมืองเวทมนตร์ได้ โดยมีเพื่อนสนิทชื่อโมนา (ที่แอบชอบโรมอยู่) ตั้งแต่เด็กจนโตเป็นแพทย์ด้วยกัน แล้วก็เป็นฉากที่โมนาพูดว่า "โอ๊ยโรมฉันล่ะเบื่อจริงๆเลยวันนี้ fofffjaflfjwoifj" (พูดไปไม่หยุด) "เราอ่านหนังสืออยู่นะ" โรมพูด แต่เมื่อเห็นว่าโมนาพูดไม่หยุด โรมก็ใช้คาถาที่ทำให้โมนาพูดไม่ได้ โมนาทำท่าประท้วง โรมพูดว่า "ถ้าเธอหยุด เราจะถอนมนตร์ออกให้ โอเคมั้ย" ช่วงนี้จะเป็นเพลงประกอบซึ้งๆ กับเพลงประกอบสนุกๆ
เพลงเปลี่ยนเป็นเพลงระทึก เป็นภาพของนาดาลที่ต่อว่าเดวิด "ทำไมแกโง่ขนาดนี้ หา! ขนาดคาถาง่ายๆแกยังทำไม่ได้!"
ตัดเป็นภาพเดวิดนั่งเศร้า คิดมากอยู่ คิดในใจว่า "พ่อทำอย่างกับผมไม่ใช่ลูก" ช่วงนี้เพลงเศร้าจะคลอไปด้วย
ตัดเป็นภาพอดีต ให้เห็นภาพบางส่วนของสิ่งที่คุณย่าตลับทำกับครอบครัวของนาดาล นาดาลตะโกนเหมือนจะบอกว่า "ไม่!!!" ทั้งน้ำตา
ตัดมาเป็นภาพนาดาลพูดในขนาดที่กำลังจะสับเปลี่ยนตัวทารกว่า "พ่อจะเอาคืนพวกมันให้สาสม ช่วยพ่อด้วยนะลูก" โดยพูดเน้นไปที่เด็กทารกคนหนึ่ง
แล้วก็ตัดเป็นภาพคุณย่าตลับ พูดด้วยความแค้นพลางกำของวิเศษอยู่ในมือ "ฉันจะตามล่าไอ้พวกผู้วิเศษนอกรีตจนคนสุดท้ายของพวกมัน!"
แล้วก็เป็นภาพที่คุณย่าเลี้ยงดูหลานชายคนโต ซึ่งเป็นหลานคนโปรดมาจนโต ตัดภาพมาเป็นแมทธิว (เดาว่าตอนเป็นมนุษย์น่าจะมีชื่อไทยด้วย)
ตอนโต เป็นแพทย์ และภาพตอนกอดคุณย่าตลับ "ผมรักคุณย่าที่สุดในโลกเลยครับ" "ย่าก็รักหลานมากเหมือนกันจ้ะ"
แล้วก็ตัดมาเป็นฉากที่เค้กวันเกิดของแมทธิวถูกทำเละ แมทธิวชูนิ้วขึ้นมาราวกับว่าคิดว่าจะทำอะไร ทันใดนั้นเค้กก็กลับมาสวยเหมือนเดิม โดยที่แมทธิวก็งงว่ามันเป็นไปได้อย่างไร (เพลงประกอบช่วงนี้จะเป็นเพลงซึ้งๆ)
ตัดมาเป็นภาพของณิสรากับมาริสา สาวสวยของบ้านอัครเดโชชัย ซึ่งทำงานเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลของตระกูล
มาริสา ถูกพี่ๆแกล้งและดูหมิ่นตั้งแต่เล็กจนโตว่าเป็นลูกคนใช้ (ฉากจะเน้นไปที่ณิสรามากหน่อยตอนแกล้งมาริสา) ตัดมาเป็นภาพมาริสาตอนโตนั่งร้องไห้ พูดถึงแมทธิว พี่ชายสุดที่รักในใจ "ในบ้านนี้ อาจมีเพียงพี่ชายคนเดียวที่ดีกับหนู" แล้วก็นึกถึงสิ่งดีๆที่พี่ชายคนนี้มีให้เธอ
ตัดเป็นภาพที่ณิสราตกน้ำเพราะเวทมนตร์ของโมนา ณิสราว่ายน้ำไม่เป็น โรมเข้ามาช่วยไว้ทัน ในขณะที่ณิสราลืมตาขึ้น เห็นใบหน้าและแววตาโรมเพียงครู่เดียวเท่านั้น แต่ก็จดจำมาได้ตลอด
(เพลงประกอบช่วงนี้จะเป็นแนวเศร้าปนซึ้ง)