สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
เราเลิกกับแฟนตอนอายุ 34 ค่ะ
คบกันมาเกือบ 8 ปีเคยเลิกกันไป 1รอบ
ชีวิตที่ไม่มีเค้าตอนนั มันอิสระและดีมากๆ
ได้ทุ่มเทกับหลานเต็มที่ ได้กิน ได้ทำ ในสิ่งที่เวลาอยู่กับเค้าไม่ได้ทำ
ผู้ชายแค่คนเดียวเองรักมากแค่ไหน ก็ต้องรักตัวเองให้มากกว่านะคะ
คบกันมาเกือบ 8 ปีเคยเลิกกันไป 1รอบ
ชีวิตที่ไม่มีเค้าตอนนั มันอิสระและดีมากๆ
ได้ทุ่มเทกับหลานเต็มที่ ได้กิน ได้ทำ ในสิ่งที่เวลาอยู่กับเค้าไม่ได้ทำ
ผู้ชายแค่คนเดียวเองรักมากแค่ไหน ก็ต้องรักตัวเองให้มากกว่านะคะ
ชอบกินช็อกโกแล๊ต ถูกใจ, nueng_love_you ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2261460 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3527076 ถูกใจ, Nam Joo Hyuk ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3994684 ถูกใจ, แมวโฉด โหด 800 ขุมนรก ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 3414783 หลงรัก, ดอกหญ้าสีกาแฟ ถูกใจ, AOMI HESHEIT ซึ้งรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 43
เลิกกับแฟนที่คบมา 12 ปี++ ตอนอายุ 36 กำลังวางแผนจะแต่งงาน แต่กลายเป็นว่าเลิกกัน
รู้สึกเหมือนความฝันพังทลาย เวลาเป็นสิบปีที่ผ่านมาสูญเปล่า เคยมีกันและกันอยู่ทุกเวลา กลับไม่มี เหงาๆๆๆแบบสุดบรรยาย
ตารางชีวิตพัง เคยตื่นเช้าไปทำงาน เย็นเจอกันหลังเลิกงาน วันหยุด นัดกันไปทำนู่นนี่นั่น เป็นส่วนนึงในชีวิตของกันตลอด
เคว้งมาก พยามทำงานหนักให้ยุ่ง วุ่นวาย พยามหากิจกรรมทำตลอด แต่พอว่าง ก็เหมือนเจ้าของกระทู้ ดราม่าวูบขึ้นมาทันควัน
นัดเจอเพื่อนเก่า กินข้าว เม้ามอย ถามสารทุกข์สุขดิบ เฮฮาปาร์ตี้ อารมณ์ดี แต่พอแยกย้าย โบกมือบ๊ายบาย
ยืนเหลือตัวคนเดียว ก็ยิ้มหุบ ความเศร้าเข้าจู่โจม
อดทนอีกนิดนะคะจขกท. เดี๋ยวทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น ตอนนี้แผลมันสด มันก็จะเจ็บมากหน่อย
ทุกครั้งที่คิดมาก ฟุ้งซ่าน ให้บอกตัวเอง พอแล้ว เลิกคิด เลิกคิด
ตอนนั้นเราก็เคยคิดจะเที่ยวคนเดียว แต่ตอนนี้ทำใจได้ ขี้เกียจเที่ยวแระ มีอย่างอื่นทำอีกตั้งแยะ
โหลดเกมส์ลงมือถือ แล้วตะลุยเล่นทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ เกมปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ อะไรก็ได้ เผลอๆจะติดเกมส์จนลืมเศร้าเลย
สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ ตอนนี้เลิกมาเกือบ 2 ปีแระ สถานะโสดสตรองค่ะ
รู้สึกเหมือนความฝันพังทลาย เวลาเป็นสิบปีที่ผ่านมาสูญเปล่า เคยมีกันและกันอยู่ทุกเวลา กลับไม่มี เหงาๆๆๆแบบสุดบรรยาย
ตารางชีวิตพัง เคยตื่นเช้าไปทำงาน เย็นเจอกันหลังเลิกงาน วันหยุด นัดกันไปทำนู่นนี่นั่น เป็นส่วนนึงในชีวิตของกันตลอด
เคว้งมาก พยามทำงานหนักให้ยุ่ง วุ่นวาย พยามหากิจกรรมทำตลอด แต่พอว่าง ก็เหมือนเจ้าของกระทู้ ดราม่าวูบขึ้นมาทันควัน
นัดเจอเพื่อนเก่า กินข้าว เม้ามอย ถามสารทุกข์สุขดิบ เฮฮาปาร์ตี้ อารมณ์ดี แต่พอแยกย้าย โบกมือบ๊ายบาย
ยืนเหลือตัวคนเดียว ก็ยิ้มหุบ ความเศร้าเข้าจู่โจม
อดทนอีกนิดนะคะจขกท. เดี๋ยวทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น ตอนนี้แผลมันสด มันก็จะเจ็บมากหน่อย
ทุกครั้งที่คิดมาก ฟุ้งซ่าน ให้บอกตัวเอง พอแล้ว เลิกคิด เลิกคิด
ตอนนั้นเราก็เคยคิดจะเที่ยวคนเดียว แต่ตอนนี้ทำใจได้ ขี้เกียจเที่ยวแระ มีอย่างอื่นทำอีกตั้งแยะ
โหลดเกมส์ลงมือถือ แล้วตะลุยเล่นทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ เกมปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ อะไรก็ได้ เผลอๆจะติดเกมส์จนลืมเศร้าเลย
สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ ตอนนี้เลิกมาเกือบ 2 ปีแระ สถานะโสดสตรองค่ะ
สมาชิกหมายเลข 1639643 ซึ้ง, hamuhamoo ถูกใจ, nueng_love_you ถูกใจ, เจเจ่อาเสี่ย ถูกใจ, แมวอ้วนสีขาว ซึ้ง, Spirited A's way ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 4030495 ซึ้ง
ความคิดเห็นที่ 1
ถ้าหากว่ามีงานทำ มีเงินเดือนเป็นของตัวเองก็ไม่เห็นต้องคิดมากเลยค่ะ อายุ 35 สำหรับเราไม่คิดว่าเยอะนะคะ ลองออกไปเที่ยวดู แรกๆมันก็อาจจะเหงา แต่สักพักก็ชินเอง มันจะมีพวกเพจแบ๊คแพ๊คหาเพื่อนเที่ยว หาทริปเที่ยว ออกไปเจอสังคมกลุ่มเพื่อนใหม่ๆเดี๋ยวก็ลืมได้เองค่ะ ลองเปลี่ยนตัวเองเปลี่ยนลุ๊คการแต่งตัว ทิ้งสิ่งของที่เคยมีร่วมกันกับแฟน พยายามใช้ชีวิตให้มีความสุข ดูหนังฟังเพลงที่มันแง่บวกอ่ะค่ะ อย่าไปดูหนังเศร้า ฟังเพลงอกหัก ไม่มีแฟนเราว่าดีจะตาย อิสระ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องมีลูกให้เป็นห่วงด้วย สบาย
สมาชิกหมายเลข 7809675 ถูกใจ, nueng_love_you ถูกใจ, Nam Joo Hyuk ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3527076 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 775287 ถูกใจ, pinkpinkzpooh ถูกใจ, siripiri ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4030495 ถูกใจ, gunglo ถูกใจ, ความเหงาคือความกล้าหาญ ถูกใจรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ผู้หญิงที่เลิกกับแฟนตอนอายุ 35+ ใช้ชีวิตต่อแบบให้ตัวเองมีควาสุขยังไงกันบ้างคะ
เสียศูนย์พอสมควร แต่ก็พยายามทำใจ เพื่อเดินหน้าต่อกับชีวิตโสด
สาว ๆ ที่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ ใช้ชีวิตต่อยังไงแบบให้ตัวเองมีความสุขแบบไหนกันบ้างคะ
ตอนนี้เราทำงานหนักมาก แต่กลับบ้านไป ถ้าอยู่คนเดียวก็เข้าโหมดดราม่าเหมือนเดิม เพื่อน ๆ ในกลุ่มก็แต่งงานมีลูกหมดแล้ว กว่าจะนัดเจอกันก็ยากเหลือเกิน ใจนึงเราอยากลองหาประสบการณ์แบบไปเที่ยวคนเดียวดูบ้าง แต่ก็ไม่รู้จะรอดมั้ย ขอคำแนะนำเป็นแนวทางหน่อยค่ะ
============================================
ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ อ่านไปน้ำตาซึมไป เหมือนมีคน 10 คน 100 คนมากอดเลย ขอบคุณจริง ๆ
และต้องขอโทษที่หายไปจากกระทู้ เนื่องจากเราแอดมิทไปสองวัน ป่วยใจแล้วยังจะมาป่วยกายเข้าไปอีก
อ่านความเห็นของหลาย ๆคนเจอหนักกว่าเรา แต่ก็ผ่านมาได้ เราจะพยายามก้าวข้ามผ่านและมีความสุขกับตัวเองให้ได้ในเร็ววันค่ะ