ผมไม่เข้าใจวิธีคิดของผู้ใหญ่ในสโมสรฟุตบอลของไทย เรื่องการปล่อยตัวนักเตะ

คือที่ผมไม่เข้าใจคือ ทำไมหลายๆสโมสรเวลามีนักเตะที่เป็นดาวเด่นของทีมเกิดขึ้นมาถึงไม่ค่อยยอมปล่อยขายกันทั้งในและต่างประเทศด้วย
แล้วใช้คำว่าความกตัญญูมาเป็นเครื่องผูกมัดนักเตะ แทนที่จะปั้นนักเตะหลายๆคนมาแล้วขายไป ยังมีกำไรมากกว่าการขายเสื้อซะอีก
คืออยากให้หลายๆสโมสรใช้คำนี้ในการขายนักเตะแทนจะไม่ดีกว่าหรอครับ แล้วสร้างนักเตะดาวรุ่งมาใหม่ ทำแบบนี้ได้กำไรกว่าเยอะ
แถมนักเตะยังได้มีโอกาสไปค้าแข่งต่างประเทศบ้าง ไปหาประสการณ์จากทีมอื่นบ้าง ยิ่งตอนนี้ทีมชาติขาด กองหน้า อยากให้หลายๆทีม
ปั้นกันขึ้นมาบ้าง แล้วปั้นไปเรื่อยๆ แล้วขายเพื่อให้ได้เงินที่สูงกว่าการขายเสื้อ หรือของอื่นมาจะไม่ดีกว่าหรอครับ
ไม่รู้ทำไมถึงชอบหาเงินแค่กำไรหยิบมือกัน แทนที่จะหากำไรจากตัวนักเตะที่ถ้าปั้นมาดีมีสิทธิขายได้สูงด้วยซ้ำไป
หรือผมมองอะไรผิดหรือไม่ลึกไปหรือป่าวครับ