สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าเราใช้คำผิดพลาดหรือไม่ถูกต้องประการใด ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือเราแอบชอบคนๆนึงมาจะสามปีแล้ว คือจริงๆเราไม่ได้ตั้งใจจะชอบเลย ไม่รู้จักเค้าด้วยซ้ำ เค้าแค่ทักมาเรื่องงาน แต่มันอยู่ในช่วงที่เรากำลังไม่มีใครพอดี แล้วเค้าก็เป็นคนพูดจาดีมากๆ เราก็เลยลองคุยๆดูไปก่อน ไม่ได้คิดอะไร สักพักเค้าก็บอกมีคนคุยแล้วนะ เลิกคุยกับเราก็ได้ เราไม่ชอบคุยหลายคน เราก็แบบ โอเคๆยังไงก็ได้ เพราะเค้าก็แค่ทักมาเรื่องงานชั่วคราว แต่เราดันคิดไปเอง แล้วก็ไม่ได้คุยกันประมาณวันนึง (ถ้าเราจำไม่ผิด) แล้วเค้าก็ทักเรามาอีกค่ะ เราก็สงสัยว่างานมันก็จบแล้ว แล้วจะทักมาทำไมอีก ทั้งๆที่ก็มีคนคุย เค้าเป็นรุ่นพี่เราสองปีค่ะ คุยไปสักพัก (หลักจากที่พี่เค้าทักมาอีก) ก็ไม่ค่อยตอบแชทแล้ว มาๆหายๆ จนเรารู้ว่าพี่เค้ามีแฟน (พี่เค้าไม่ได้บอกเราเลย ตอนคุยก็ไม่ได้บอกอะไร ยังคุยดีกับเราเหมือนเดิม บอกฝันดี ตื่นมาก็คุย) เราก็รู้สึกไปแล้ว เราเลยกลั้นใจไม่ตอบแชทค่ะ แล้วก็ลบไปเลย (ตอนนี้เสียดายมากๆ) เจอหน้าเราก็พยายามหลบ พี่เค้าก็ดูเฉยๆ เราเลยพยายามตัดใจค่ะ
แต่......
มันไม่ได้จบแค่นั้น.....
ผ่านมาปีหนึ่ง ระหว่างนั้นเราเพ้อหนักมากๆ เรามีแฟนแล้วแต่เราก็คบได้ไม่นาน เพราะว่าพี่เค้าไม่ออกไปจากหัวเราสักที ทำอะไรก็คิดถึงแต่พี่เค้า สุดท้ายก็เราก็เลิกกับแฟน แล้วก็กลับมาคิดถึงพี่เค้าเหมือนเดิม ทั้งๆที่พี่เค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้วด้วย ....
พอมาตอนล่าสุดค่ะ มันดันมีงานที่เราได้ร่วมกับพี่เค้า เราต้องเจอต้องคุยด้วยทุกวัน เราพยายามทำตัวเฉยๆแล้ว เพราะมันก็ผ่านมานานแล้ว พี่เค้าก็มีแฟนไปแล้ว แต่เรายังอยู่ที่เดิม มันไปไหนไม่ได้เลย ปกติเราเป็นคนร่าเริง ค่อนข้างบ้าๆบอๆค่ะ แต่ช่วงนี้เราคิดมาก ไม่ค่อยพูดเลย เราพยายามเลิกคิดแล้ว แต่ว่ามันก็ไม่ออกไปจากหัวสักที เราไม่มีสมาธิเลย รู้สึกจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตลอด เป็นเพราะเรายังลืมพี่เค้าไม่ได้ พี่เค้าไม่รู้ว่าเราชอบ? พี่เค้าคิดกับเราแค่พี่น้อง? เราสับสนกับความคิดตัวเอง ไม่เข้าใจตัวเองมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณที่ให้ระบายนะคะ เราอาจจะเขียนไม่เข้าใจ แต่ว่าเราพิมพ์ตามที่เรารู้สึก ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆด้วยนะคะ T^T
เคยมีความรู้สึกแบบนี้กันมั้ยคะ?
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือเราแอบชอบคนๆนึงมาจะสามปีแล้ว คือจริงๆเราไม่ได้ตั้งใจจะชอบเลย ไม่รู้จักเค้าด้วยซ้ำ เค้าแค่ทักมาเรื่องงาน แต่มันอยู่ในช่วงที่เรากำลังไม่มีใครพอดี แล้วเค้าก็เป็นคนพูดจาดีมากๆ เราก็เลยลองคุยๆดูไปก่อน ไม่ได้คิดอะไร สักพักเค้าก็บอกมีคนคุยแล้วนะ เลิกคุยกับเราก็ได้ เราไม่ชอบคุยหลายคน เราก็แบบ โอเคๆยังไงก็ได้ เพราะเค้าก็แค่ทักมาเรื่องงานชั่วคราว แต่เราดันคิดไปเอง แล้วก็ไม่ได้คุยกันประมาณวันนึง (ถ้าเราจำไม่ผิด) แล้วเค้าก็ทักเรามาอีกค่ะ เราก็สงสัยว่างานมันก็จบแล้ว แล้วจะทักมาทำไมอีก ทั้งๆที่ก็มีคนคุย เค้าเป็นรุ่นพี่เราสองปีค่ะ คุยไปสักพัก (หลักจากที่พี่เค้าทักมาอีก) ก็ไม่ค่อยตอบแชทแล้ว มาๆหายๆ จนเรารู้ว่าพี่เค้ามีแฟน (พี่เค้าไม่ได้บอกเราเลย ตอนคุยก็ไม่ได้บอกอะไร ยังคุยดีกับเราเหมือนเดิม บอกฝันดี ตื่นมาก็คุย) เราก็รู้สึกไปแล้ว เราเลยกลั้นใจไม่ตอบแชทค่ะ แล้วก็ลบไปเลย (ตอนนี้เสียดายมากๆ) เจอหน้าเราก็พยายามหลบ พี่เค้าก็ดูเฉยๆ เราเลยพยายามตัดใจค่ะ
แต่......
มันไม่ได้จบแค่นั้น.....
ผ่านมาปีหนึ่ง ระหว่างนั้นเราเพ้อหนักมากๆ เรามีแฟนแล้วแต่เราก็คบได้ไม่นาน เพราะว่าพี่เค้าไม่ออกไปจากหัวเราสักที ทำอะไรก็คิดถึงแต่พี่เค้า สุดท้ายก็เราก็เลิกกับแฟน แล้วก็กลับมาคิดถึงพี่เค้าเหมือนเดิม ทั้งๆที่พี่เค้าก็มีแฟนใหม่ไปแล้วด้วย ....
พอมาตอนล่าสุดค่ะ มันดันมีงานที่เราได้ร่วมกับพี่เค้า เราต้องเจอต้องคุยด้วยทุกวัน เราพยายามทำตัวเฉยๆแล้ว เพราะมันก็ผ่านมานานแล้ว พี่เค้าก็มีแฟนไปแล้ว แต่เรายังอยู่ที่เดิม มันไปไหนไม่ได้เลย ปกติเราเป็นคนร่าเริง ค่อนข้างบ้าๆบอๆค่ะ แต่ช่วงนี้เราคิดมาก ไม่ค่อยพูดเลย เราพยายามเลิกคิดแล้ว แต่ว่ามันก็ไม่ออกไปจากหัวสักที เราไม่มีสมาธิเลย รู้สึกจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวตลอด เป็นเพราะเรายังลืมพี่เค้าไม่ได้ พี่เค้าไม่รู้ว่าเราชอบ? พี่เค้าคิดกับเราแค่พี่น้อง? เราสับสนกับความคิดตัวเอง ไม่เข้าใจตัวเองมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณที่ให้ระบายนะคะ เราอาจจะเขียนไม่เข้าใจ แต่ว่าเราพิมพ์ตามที่เรารู้สึก ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆด้วยนะคะ T^T