มนุษย์ผู้เจริญแล้ว รู้จักแยกแยะผิดชอบชั่วดี มีสามัญสำนึก มีจรรยาบรรณ
ย่อมรู้ว่าอันไหนคือสิทธิ อันไหนคือหน้าที่
สิ่งไหนที่เรา"ต้องทำ" และสิ่งไหนที่เรา "อยากทำ"
สิ่งไหนที่มัน "ถูกต้อง" และสิ่งไหนที่มัน "ถูกใจ"
แต่อย่างที่เห็นทุกวันนี้ สลิ่มคือผู้ที่ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอกจาก
ถูกใจ อยากทำ
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะผิดกฎหมาย ผิดศีลธรรม ผิดต่อจรรยาบรรณ
สลิ่มจะคิดว่าถูกต้อง ทำได้ ทั้งหมด
บ้านเมืองมันถึงเละเทะวุ่นวายอย่างทุกวันนี้
เพราะมันไร้ซึ่งกฎระเบียบที่แน่นอน
เรียนจบถึงขั้นเป็นหมอ แต่สำนึกเท่าเด็กประถม

ถ้าหมอประกาศไม่ยอมรักษาตำรวจ แล้วตำรวจประกาศไม่รับแจ้งความ
ไม่ทำคดีให้เสื้อเหลืองพธม. บ้านเมืองจะอยู่กันอย่างไร

เป็นนักบิน รับผิดชอบคนหลายร้อยชีวิต ปีหนึ่งๆเป็นหมื่นชีวิต
แยกแยะสิ่งเหล่านี้ไม่เป็น มันน่าอันตรายต่อผู้บริสุทธิ์หรือไม่
หากวันใดนักบินผู้นี้อกหักรักคุดอยากตายขึ้นมา จะแยกแยะเรื่องงานกับส่วนตัวได้หรือไม่

แม้หน้าที่จะแค่บริกรหญิงบนฟ้า แต่ก็นับเป็นอาชีพที่สาวๆหลายคนใฝ่ฝัน
แต่ทำไมจิตสำนึกจึงต่ำเตี้ยเรี่ยดิน

เพราะงั้น จึงไม่น่าแปลกใจ ที่เหล่าสลิ่มในนี้จะไม่เคยรับรู้ว่าอะไรถูกผิด
รู้แต่พวกใครก็พวกมัน ถ้าเป็นพวกฉันก็ดาหน้าปกป้อง
ถ้าเป็นพวกมันก็ช่วยกันไปรุมถล่ม
แค่นั้น
ถ้าทุกคนรู้จักหน้าที่ ใครควรทำอะไร ไปตามกระบวนการแบบไหน
บ้านเมืองจึงจะเจริญ
นี่เล่นกันจนมั่วไปหมด มีหน้าที่อย่างหนึ่ง แต่ไปทำอีกอย่างหนึ่ง
คนเชียร์ก็เชียร์กันมั่ว เอาถูกใจเข้าว่า ขอให้ได้สิ่งที่ถูกใจเป็นพอ
ไม่เละวันนี้จะไปเละวันไหน!!
*** ใครพูดถึงสามัญสำนึกของสลิ่มครับ มันเคยมีด้วยหรือ *** .../ภูเขาทะเล
ย่อมรู้ว่าอันไหนคือสิทธิ อันไหนคือหน้าที่
สิ่งไหนที่เรา"ต้องทำ" และสิ่งไหนที่เรา "อยากทำ"
สิ่งไหนที่มัน "ถูกต้อง" และสิ่งไหนที่มัน "ถูกใจ"
แต่อย่างที่เห็นทุกวันนี้ สลิ่มคือผู้ที่ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอกจาก ถูกใจ อยากทำ
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะผิดกฎหมาย ผิดศีลธรรม ผิดต่อจรรยาบรรณ
สลิ่มจะคิดว่าถูกต้อง ทำได้ ทั้งหมด
บ้านเมืองมันถึงเละเทะวุ่นวายอย่างทุกวันนี้
เพราะมันไร้ซึ่งกฎระเบียบที่แน่นอน
เรียนจบถึงขั้นเป็นหมอ แต่สำนึกเท่าเด็กประถม
ถ้าหมอประกาศไม่ยอมรักษาตำรวจ แล้วตำรวจประกาศไม่รับแจ้งความ
ไม่ทำคดีให้เสื้อเหลืองพธม. บ้านเมืองจะอยู่กันอย่างไร
เป็นนักบิน รับผิดชอบคนหลายร้อยชีวิต ปีหนึ่งๆเป็นหมื่นชีวิต
แยกแยะสิ่งเหล่านี้ไม่เป็น มันน่าอันตรายต่อผู้บริสุทธิ์หรือไม่
หากวันใดนักบินผู้นี้อกหักรักคุดอยากตายขึ้นมา จะแยกแยะเรื่องงานกับส่วนตัวได้หรือไม่
แม้หน้าที่จะแค่บริกรหญิงบนฟ้า แต่ก็นับเป็นอาชีพที่สาวๆหลายคนใฝ่ฝัน
แต่ทำไมจิตสำนึกจึงต่ำเตี้ยเรี่ยดิน
เพราะงั้น จึงไม่น่าแปลกใจ ที่เหล่าสลิ่มในนี้จะไม่เคยรับรู้ว่าอะไรถูกผิด
รู้แต่พวกใครก็พวกมัน ถ้าเป็นพวกฉันก็ดาหน้าปกป้อง
ถ้าเป็นพวกมันก็ช่วยกันไปรุมถล่ม
แค่นั้น
ถ้าทุกคนรู้จักหน้าที่ ใครควรทำอะไร ไปตามกระบวนการแบบไหน
บ้านเมืองจึงจะเจริญ
นี่เล่นกันจนมั่วไปหมด มีหน้าที่อย่างหนึ่ง แต่ไปทำอีกอย่างหนึ่ง
คนเชียร์ก็เชียร์กันมั่ว เอาถูกใจเข้าว่า ขอให้ได้สิ่งที่ถูกใจเป็นพอ
ไม่เละวันนี้จะไปเละวันไหน!!