เวลาเราทำอะไรผิดนิดหน่อยก็บ่น ด่า โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่พอเป็นตัวเอง...
ตัวอย่าง
1. เราเทกับข้าวใส่ถุง >> ทำหก >> ทำไมไม่ระวังเลยฮะ บอกแล้วว่าให้ใช้ทัพพีค่อยๆตัก มันหกหมดเลยเห็ยมั้ย เสียของหมดทีนี้ บลาๆๆๆๆๆๆๆ
แม่เทกับข้าวใส่ถุง >> ทำหก >> เงียบ...แถมหกเยอะกว่าเราอีก (ทั้งๆที่เพิ่งจะบอกเราไป)
พอเราถามว่าทำไมไม่ใช้ทัพพี ก็บอกว่า "คนเรามันผิดพลาดกันได้"
2. เราลืมมือถือไว้บนรถ >> แค่นี้ก็ลืม ทำไมไม่รู้จักเก็บให้ดีๆ แล้วถ้าหายขึ้นมาจะทำยังไง ทีหลังใส่กระเป๋าไว้เลยนะ บลาๆๆๆ
พ่อลืมมือถือไว้บนหลังคารถ >> เงียบ...แถมหนักกว่าเราอีก (ออกรถแลวหล่นหายไปเลย)
เราถาม ทำไมไม่เอาใส่กระเป๋า พ่อบอก "ลืม...ไม่เป็นไร ซื้อใหม่"
เห้อมมมมม....พ่อกับแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างคะ
พ่อแม่ เป็นแบบนี้ทุกคนไหม
ตัวอย่าง
1. เราเทกับข้าวใส่ถุง >> ทำหก >> ทำไมไม่ระวังเลยฮะ บอกแล้วว่าให้ใช้ทัพพีค่อยๆตัก มันหกหมดเลยเห็ยมั้ย เสียของหมดทีนี้ บลาๆๆๆๆๆๆๆ
แม่เทกับข้าวใส่ถุง >> ทำหก >> เงียบ...แถมหกเยอะกว่าเราอีก (ทั้งๆที่เพิ่งจะบอกเราไป)
พอเราถามว่าทำไมไม่ใช้ทัพพี ก็บอกว่า "คนเรามันผิดพลาดกันได้"
2. เราลืมมือถือไว้บนรถ >> แค่นี้ก็ลืม ทำไมไม่รู้จักเก็บให้ดีๆ แล้วถ้าหายขึ้นมาจะทำยังไง ทีหลังใส่กระเป๋าไว้เลยนะ บลาๆๆๆ
พ่อลืมมือถือไว้บนหลังคารถ >> เงียบ...แถมหนักกว่าเราอีก (ออกรถแลวหล่นหายไปเลย)
เราถาม ทำไมไม่เอาใส่กระเป๋า พ่อบอก "ลืม...ไม่เป็นไร ซื้อใหม่"
เห้อมมมมม....พ่อกับแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างคะ