ชอบพี่ชายตัวเองผิดไหม

เรื่องราวมันมีอยู่ว่าเรากับพี่ชายเราไม่ได้เกิดมาอยู่บ้านเดียวกันตั้งแต่แรกค่ะ เพราะพี่กับเรามีแม่เดียวกันแต่คนละพ่อ ตอนนั้นแม่เราพึ่งคลอดพี่ออกมาแล้วฝ่ายพ่อเขาเป็นคนเลี้ยง หลังจากนั้น2ปีต่อมาแม่ก็มีเรา (แม่เราแต่งงานใหม่) เราพึ่งไปรู้อีกทีว่าเรามีพี่ชายก็ตอนเราอยู่ป.1 แม่เรานานๆทีจะพาเราไปเยี่ยมพี่ก็นานมากนะ ซึ่งตอนนั้นเราก็ยังมีความรู้สึกเด็กๆ ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งเมื่อเราขึ้นม.ปลายเราได้ย้ายมาเรียนอยู่ที่ใกล้ๆกับบ้านของพี่ แต่ช่วงนี้มันเป็นช่วงที่พี่เราเข้ามหาลัยแล้วด้วยอยู่ถัดไปอีกจังหวัดนึง ก็ไม่ไกลมาก แม่กับพี่เราแล้วก็พ่อเขาก็ดูคุยกันบ่อยมากขึ้น (คงประมาณว่าต่อไปนี้เราจะมาเรียนที่นี่แล้วมีปัญหาอะไรก็ให้เราบอกพี่ค่ะ) แต่เราไม่ได้ย้ายไปอยู่กับพี่นะ เราอยู่หอหญิงล้วน ..
    มันจะมีช่วงนึงที่เรากับพี่คุยกันบ่อยมากขึ้น เพราะความที่เกิดมาก็คนละบ้านแค่แม่เดียวกันแต่คนละพ่อ เจอกันก็เป็น10ปีกว่าจะเจอ ไม่เคยมีประวัติว่าเคยอยู่บ้านหลังเดียวกัน เรากับพี่คุยกันไปเรื่อยๆจนมีความรู้สึกที่เหมือนกันทั้งเราและพี่ก็คือว่า "นี่ผมชอบน้องสาวตัวเอง/นี่ฉันชอบพี่ชายตัวเองไปได้ยังไง!!!" ตอนแรกก็พยายามไม่คิดค่ะ พอเราได้มาคุยเรื่องนี้กับพี่ ต่างคนต่างก็รู้สึกดี แต่ปัญหาคือสถานะเรามันม่ายช่ายยยย เราพยายามจะคิดแบบพี่น้อง แต่ทำไงได้อ้ะ ไม่ใช่พี่น้องที่อยู่ร่วมกันตั้งแต่เกิดนี่นา TT รักแบบนี้มันผิดมากไหมคะ เราเคยปรึกษากันว่าถ้าคุยกันไปนานๆแล้วจะบอกเรื่องนี้กับทางครอบครัว แล้วคืออีกอย่างตอนที่แม่เรากำลังมีพี่เรา(กำลังท้อง) ตอนนั้นแม่บอกว่าเหมือนแม่พลาดค่ะ คือยังไม่ได้แต่งหมั้นหรืออะไรเลย แต่ยังไงมันก็แม่เดียวกันอยู่ดีอ่ะ โอ้ยยย คิดมาก 😢