าเป็นนักเรียนหญิงที่รักครูผู้หญิงเหมือนกัน ห่างกัน2รอบ20up
เราเป็นผู้หญิงไม่ใช่ทอมนะ แต่ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยชอบผู้ชายเลย เราเหมือนจะชอบครูผู้หญิงมาตั้งแต่ประถมละแต่ยังไม่ชัดอะ คือแค่เหมือนอยากอยู่ใกล้ๆอยากคุยไรงี้ แต่ถ้าติดเลยก็ป.6 แบบจะพูดถึงตลอด ปิดเทอมนี่แบบคิดถึงมากแต่ก็ไม่ได้คิดเกินเลย ม.1ก็เจอครูอีกคนรักมากๆพูดได้เต็มปากว่ามากจริงๆแต่รักแบบแม่ไม่เคยคิดเป็นอย่างอื่นหรือแม้แต่จะคิดก็ไม่เคย ดูได้จากเราก็เคารพสามีครูเหมือนญาติสนิท และรักลูกเหมือนน้องแท้ๆ รู้จักกับครูท่านนี้มา6ปีแล้ว
***แต่ประเด็นสำคัญของกระทู้นี้คือ เรา รัก ครู อีก ท่าน หนึ่ง ซึ่ง ความ รู้ สึก ไม่ เหมือน ครู ท่าน อื่น***
ปล.ที่ผ่านมาใึครบอกเราเป็นเลสเราเคืองมาก555555
แต่สำหรับครูคนนี้ ทำให้เราเองก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน
↪ครูโสด ไม่มีครอบครัว นิสัยไม่เหมือนใคร เป็นคนตรงๆ ฮาร์ดคอสุด บุคลิคแปลกดี ดูแข็งแกร่ง ชอบแววตามากดูแข็งๆ แปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้
มีเสน่ห์มาก แปลกๆน่าค้นหา
เราเรียนกับครูท่านนร้แรกๆก็เฉยๆ(แต่ก่อนน่านี้ตอนมอต้นเคยมองแล้วปลื้มๆอยู่นะ ) ตอนเรียนก็ไม่คิดอะไร แต่พออาจารย์เดินดูเด็กทั่วๆห้องแล้วผ่านเรา อาจารย์ก็จับมือเรา แล้วบอกโทดๆ โอ๊ยยยยยยยแกเอ๊ยเขินสิรอไร แค่นี้แหล่ะถึงกับเพ้อฝัน5555แต่ก็ยังไม่คิดเกินเลยอะไร น่าจะชอบได้สักพักอะไม่เดือนก็เทอม ก็เริ่มเฉยๆ ขึ้นเรียนช้าเหมือนเดิม หลับบ้างไรบ้าง มีพากันไปขอคาบไม่เรียนวันนึงด้วย แถมขก.ขึ้นไปขอเองด้วยจ๊าาา แต่เวลาเรียนเวลาเจอหน้าก็ไม่ค่อยกล้าสบตา ตอนเรียนอย่างเกร็งอะ ต้องทำตาแข็งนั่งสบตา แกล้งนั่งเหม่อมั่ง55555555555แต่.......แต่ แต่ ก่อนจะแยกย้าย อยู่ๆเหมือนใครเอาน้ำมันไปเทใส่ไฟที่มันกำลังจะมอดก็ไม่รู้
คือ เรื่องมีอยู่ว่า นั่งหันหลังชนกันเลย โห๊ยยยยยยยยแค่นี้แหละ หื้อ จำความรู้สึกได้ดีเลย
ตอนเดินสวยกันเราก็สวัสดี อาจารย์คล้ายๆเหมมือนเซมาทางเรานิดแล้วมือก็แตะมือเรา โอ๋ยยยยแก
เวลาอยู่ในห้องด้วยกัน เเรกๆจะไม่คุย เหมือนอาจารย์นั่งนึก สักพักก็ชวนคุย มีอย่างนึงที่เราชอบ อาจารย์ป็จะคุยเรื่องที่เราชอบตลอดเวลาคุยกันตั้งคือ ตั้งแต่เทอม1แล้ว แต่เทอม2ยังชวนคุยอยู่เลย เวลาไปนั่งด้วยอาจารย์จะชอบจับมือเรา ชอบตรงนี้ เพราะอาจารย์เป็นคนที่ไม่แสดงความอบอุ่นกับนักเรียนเลย ไม่กอด ไม่อะไรเลย
เราเคยกอดอาจารย์ครั้งนึงกอดแต่ไม่คิดเลยอาจารย์จะกอดคืน งื้ออออ ก็อาจารย์ไม่เคยกอดใคร ดีใจมากเวอร์
แต่เด็กๆหลายคนก็ชอบเขาเพราะใจดี กวนๆ สอนสนุก เข้าใจง่าย ฮาร์ดคอสุด5555
ตอนที่เราเรียนอยู่มีโอกาสได้เจอได้อยู่ด้วยกันบ่อยมาก แต่เพิ่งมารู้ตัวก็เดือนสุดท้าย เสียใจมากจนถึงทุกวันนี้
ปล.ลืมตอนนี้ๆ ตอนนั้นทำกิจกรรมด้วยกันเพราะชมรมเดียวกัน ก็ไม่ค่อยสนิทนานๆคุยกันที เราอยู่ข้างในโรงยิม อาจารยืนอยู่ข้างนอแทางเข้ายิม อาจาาย์ชะเง้อหน้าเข้ามาทางเรา3รอบ ห่างๆ เหมือนมองหา แต่ไม่รู้ว่ามองหาใครหรือเปล่าแต่ชะเง้อทีไรก็สบตากันทุกที55555555
ตอนจบอาจารย์ส่งข้อความมาหาเราคนเดียวด้วย
ที่ผ่านมาหนูไม่น่าปล่อยให้เวลามันผ่านไปเฉยๆเลยย เราน่าจะสนิทกันตั้งแต่แรก หื้อออออ
#เราก็สับสนเหมือนกันว่าเรารักอาจารย์แบบไหนกันแน่
ถามว่าอยากเป็นลูกไหมก็เหมือนไม่ ไม่รู้อะ มันสับสน อธิบายยาก
อยากคบกันไหม ก็ไม่รู้ แต่ก็รู้สึกดีเวลาถามตัวเอง แต่นานๆจะมีมุมเล็กๆที่ค้านเหมือนกัน
เรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก มันเกินคำว่ายาก มันไม่มีทางจะเป็นไปได้ ต่างกันทั้งฐานะ สถานะความเป็นครูและศิษย์ การยอมรับจากคนทั่วไป เราคิดนะถ้าเราอยากรักษาความสัมพันธ์ให้ได้ตลอดไปเราต้องรักเขาเหมือนแม่ แต่เหมือนใจเราเองจะคัดค้าน เห้อ
สับสนมากจริงๆ บางทีเราก็ปล่อยใจให้คิดได้โดยมีความสุข แต่บางมุมก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
ปล.อยากรู้มากอาจารย์ชอบผู้หญิงหรือเปล่า อาจารย์ดูเหมือนเกลียดผช.เหมือนฝังใจ หรือคิดไปเองว๊าาาา
แต่เราคิดว่าน่าจะใช่ หุหุ คิดถึงงง
ตอนนี้เราก็ปี2แล้ว 2ปีแล้วที่ไม่ได้เจอกันเลย
คิดถึงมากใจจะขาด ไม่มีทางเลยที่จะมารักกัน ยิ่งคิดยิ่งปวดใจ ทรมานมาก โลกไม่เคยแคบสำหรับการพบเจอกันเลย
ใครๆคงมองว่ามันผิด มันไม่ควร
มันไม่มีทางเป็นไม่ได้
มันคงเป็นรักที่ไม่ควรเกิดเหมือนทุกคนตั้งคำนิยามให้มันเป็นรักต้องห้าม
#มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดแบบอธิบายไม่ได้
นักเรียนหญิงที่รักครูผู้หญิงด้วยกัน รู้สึกเจ็บปวดเสมอกับความรักที่เป็นดั่งรักต้องห้ามรักที่ไม่มีทางเป็นจริว
เราเป็นผู้หญิงไม่ใช่ทอมนะ แต่ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยชอบผู้ชายเลย เราเหมือนจะชอบครูผู้หญิงมาตั้งแต่ประถมละแต่ยังไม่ชัดอะ คือแค่เหมือนอยากอยู่ใกล้ๆอยากคุยไรงี้ แต่ถ้าติดเลยก็ป.6 แบบจะพูดถึงตลอด ปิดเทอมนี่แบบคิดถึงมากแต่ก็ไม่ได้คิดเกินเลย ม.1ก็เจอครูอีกคนรักมากๆพูดได้เต็มปากว่ามากจริงๆแต่รักแบบแม่ไม่เคยคิดเป็นอย่างอื่นหรือแม้แต่จะคิดก็ไม่เคย ดูได้จากเราก็เคารพสามีครูเหมือนญาติสนิท และรักลูกเหมือนน้องแท้ๆ รู้จักกับครูท่านนี้มา6ปีแล้ว
***แต่ประเด็นสำคัญของกระทู้นี้คือ เรา รัก ครู อีก ท่าน หนึ่ง ซึ่ง ความ รู้ สึก ไม่ เหมือน ครู ท่าน อื่น***
ปล.ที่ผ่านมาใึครบอกเราเป็นเลสเราเคืองมาก555555
แต่สำหรับครูคนนี้ ทำให้เราเองก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน
↪ครูโสด ไม่มีครอบครัว นิสัยไม่เหมือนใคร เป็นคนตรงๆ ฮาร์ดคอสุด บุคลิคแปลกดี ดูแข็งแกร่ง ชอบแววตามากดูแข็งๆ แปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้
มีเสน่ห์มาก แปลกๆน่าค้นหา
เราเรียนกับครูท่านนร้แรกๆก็เฉยๆ(แต่ก่อนน่านี้ตอนมอต้นเคยมองแล้วปลื้มๆอยู่นะ ) ตอนเรียนก็ไม่คิดอะไร แต่พออาจารย์เดินดูเด็กทั่วๆห้องแล้วผ่านเรา อาจารย์ก็จับมือเรา แล้วบอกโทดๆ โอ๊ยยยยยยยแกเอ๊ยเขินสิรอไร แค่นี้แหล่ะถึงกับเพ้อฝัน5555แต่ก็ยังไม่คิดเกินเลยอะไร น่าจะชอบได้สักพักอะไม่เดือนก็เทอม ก็เริ่มเฉยๆ ขึ้นเรียนช้าเหมือนเดิม หลับบ้างไรบ้าง มีพากันไปขอคาบไม่เรียนวันนึงด้วย แถมขก.ขึ้นไปขอเองด้วยจ๊าาา แต่เวลาเรียนเวลาเจอหน้าก็ไม่ค่อยกล้าสบตา ตอนเรียนอย่างเกร็งอะ ต้องทำตาแข็งนั่งสบตา แกล้งนั่งเหม่อมั่ง55555555555แต่.......แต่ แต่ ก่อนจะแยกย้าย อยู่ๆเหมือนใครเอาน้ำมันไปเทใส่ไฟที่มันกำลังจะมอดก็ไม่รู้
คือ เรื่องมีอยู่ว่า นั่งหันหลังชนกันเลย โห๊ยยยยยยยยแค่นี้แหละ หื้อ จำความรู้สึกได้ดีเลย
ตอนเดินสวยกันเราก็สวัสดี อาจารย์คล้ายๆเหมมือนเซมาทางเรานิดแล้วมือก็แตะมือเรา โอ๋ยยยยแก
เวลาอยู่ในห้องด้วยกัน เเรกๆจะไม่คุย เหมือนอาจารย์นั่งนึก สักพักก็ชวนคุย มีอย่างนึงที่เราชอบ อาจารย์ป็จะคุยเรื่องที่เราชอบตลอดเวลาคุยกันตั้งคือ ตั้งแต่เทอม1แล้ว แต่เทอม2ยังชวนคุยอยู่เลย เวลาไปนั่งด้วยอาจารย์จะชอบจับมือเรา ชอบตรงนี้ เพราะอาจารย์เป็นคนที่ไม่แสดงความอบอุ่นกับนักเรียนเลย ไม่กอด ไม่อะไรเลย
เราเคยกอดอาจารย์ครั้งนึงกอดแต่ไม่คิดเลยอาจารย์จะกอดคืน งื้ออออ ก็อาจารย์ไม่เคยกอดใคร ดีใจมากเวอร์
แต่เด็กๆหลายคนก็ชอบเขาเพราะใจดี กวนๆ สอนสนุก เข้าใจง่าย ฮาร์ดคอสุด5555
ตอนที่เราเรียนอยู่มีโอกาสได้เจอได้อยู่ด้วยกันบ่อยมาก แต่เพิ่งมารู้ตัวก็เดือนสุดท้าย เสียใจมากจนถึงทุกวันนี้
ปล.ลืมตอนนี้ๆ ตอนนั้นทำกิจกรรมด้วยกันเพราะชมรมเดียวกัน ก็ไม่ค่อยสนิทนานๆคุยกันที เราอยู่ข้างในโรงยิม อาจารยืนอยู่ข้างนอแทางเข้ายิม อาจาาย์ชะเง้อหน้าเข้ามาทางเรา3รอบ ห่างๆ เหมือนมองหา แต่ไม่รู้ว่ามองหาใครหรือเปล่าแต่ชะเง้อทีไรก็สบตากันทุกที55555555
ตอนจบอาจารย์ส่งข้อความมาหาเราคนเดียวด้วย
ที่ผ่านมาหนูไม่น่าปล่อยให้เวลามันผ่านไปเฉยๆเลยย เราน่าจะสนิทกันตั้งแต่แรก หื้อออออ
#เราก็สับสนเหมือนกันว่าเรารักอาจารย์แบบไหนกันแน่
ถามว่าอยากเป็นลูกไหมก็เหมือนไม่ ไม่รู้อะ มันสับสน อธิบายยาก
อยากคบกันไหม ก็ไม่รู้ แต่ก็รู้สึกดีเวลาถามตัวเอง แต่นานๆจะมีมุมเล็กๆที่ค้านเหมือนกัน
เรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก มันเกินคำว่ายาก มันไม่มีทางจะเป็นไปได้ ต่างกันทั้งฐานะ สถานะความเป็นครูและศิษย์ การยอมรับจากคนทั่วไป เราคิดนะถ้าเราอยากรักษาความสัมพันธ์ให้ได้ตลอดไปเราต้องรักเขาเหมือนแม่ แต่เหมือนใจเราเองจะคัดค้าน เห้อ
สับสนมากจริงๆ บางทีเราก็ปล่อยใจให้คิดได้โดยมีความสุข แต่บางมุมก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
ปล.อยากรู้มากอาจารย์ชอบผู้หญิงหรือเปล่า อาจารย์ดูเหมือนเกลียดผช.เหมือนฝังใจ หรือคิดไปเองว๊าาาา
แต่เราคิดว่าน่าจะใช่ หุหุ คิดถึงงง
ตอนนี้เราก็ปี2แล้ว 2ปีแล้วที่ไม่ได้เจอกันเลย
คิดถึงมากใจจะขาด ไม่มีทางเลยที่จะมารักกัน ยิ่งคิดยิ่งปวดใจ ทรมานมาก โลกไม่เคยแคบสำหรับการพบเจอกันเลย
ใครๆคงมองว่ามันผิด มันไม่ควร
มันไม่มีทางเป็นไม่ได้
มันคงเป็นรักที่ไม่ควรเกิดเหมือนทุกคนตั้งคำนิยามให้มันเป็นรักต้องห้าม
#มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดแบบอธิบายไม่ได้