ไม่เรียกง้อหรอกค่ะ คือเราโกรธแม่ แต่แม่ไม่รู้ (มั้ง)
เราไม่คุยกับแม่วันนึง เราทนไม่ไหวจะเค้าไปคุยว่าเรารู้สึกยังไง เพราะเมื่อวันก่อนคุยกันเรื่องเงินค่ะ แล้วอยู่ๆก็ขึ้นเสียงใส่เรา เราตกใจค่ะ แล้วแม่ก็เงียบหันไปดูทีวีไม่สนใจเรา เราเลยบอกแม่คุยกันก่อน แม่บอกคุยแล้ว เราก็เถียงค่ะ เนี่ยนะคุยแล้ว แม่ตอบว่าเราใช้เงินไม่คิดค่ะ อยากทำอะไรก็ตามใจ แบบกระชากเสียง
เราเลยไม่คุยกับท่าน แต่เราเสียใจจริงๆ เราไม่รู้จะเริ่มยังไงค่ะ เพราะเขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น