เขาทิ้งผม เพื่อไปหาเพื่อนสนิทที่แอบคุยกันมานาน

ผมกับแฟนคบกันได้ 1 ปี 7 เดือนกว่าแล้วคับ เราเป็นคู่ที่ไปไหนก็ไปด้วยกันตัวติดกันตลอด เอาเป็นว่ารักกันมากพอสมควร สัญญาจะแต่งงานกัน จะใช้ชีวิตคู่ไปด้วยกัน  จู่ๆ ก็มีเรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เรื่องเกิดเมื่อวันที่ 21/7/2560 ช่วงเวลาเย็นๆ ผมได้ทักไปหาแฟนผมตามปกติ แต่แฟนผมเขาเหมือนจะงอนไม่พอใจอะไรบางอย่าง ผมก็พยายามถามว่าเป็นอะไร ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า ? สิ่งที่เขาตอบกับผมมาประโยคสั้นๆ ว่า ' เบื่อแล้วว่ะ ' ผมได้ยินคำนั้นผมจุก ผมพูดไรไม่ออก น้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมา พอผมเริ่มมีสติ ผมก็ถามทั้งน้ำตาไปว่า เป็นไร เค้าทำอะไรให้ ทำไมถึงเบื่อกัน แฟนผมเค้าก็ตอบว่า ก็เบื่อ คือไม่มีเหตุผลไรเลยอ่ะ เค้าพยายามจะตีตัวห่างเรื่อยๆ เบื่อ อย่ามายุ่งกับชีวิตเขา ไล่ผมไปไกลๆ จากชีวิตเขา จังหวะนั้นน้ำตาผมก็ยังไม่หยุดไหล ผมพูดทั้งน้ำตายื้อเค้าไว้ พยายามถามว่าใครมาเปลี่ยนนิสัย ทำไมเป็นแบบนี้ ปกติไม่กล้าจะทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้นะ ผมก็ถามวนไปวนมาว่าใครทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เค้าก็ตอบแค่ว่า ไม่มีใครเปลี่ยนเขาทั้งนั้น ถ้าไม่มีไรละนอนแล้วนะ แล้วเขาก็ตัดสายผมไป ทั้งๆ ที่เค้าได้ยินเสียงผมร้องไห้ฟูมฟาย คืนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกได้แค่ร้องไห้ และเผลอหลับที่พื้นไม่ได้นอนที่เตียง โอเครวันนั้นจบไป เช้าวันต่อมา เช้าที่ 22/7/2560 ตื่นเช้ามาผมก็พยายามติดต่อเขาจนเขายอมรับโทรศัพท์ผม ผมก็ใจเย็นลง แล้วถามเขาว่า เป็นอะไร ทำไมต้องเบื่อกัน คนดีของเค้า ผมก็เกลี้ยกล่อมเขาเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนว่าไม่สำเร็จ เขาใช้แต่คำพูดที่จะตีตัวออกห่างให้ได้ เอาง่าย อยากจะเลิกมากๆ อ่ะคับ 10.00 น. - 12.00 น. ผมก็ได้ไปเรียนพิเศษ กลับมาตอนบ่ายผมก็ยังพยายามจะถามสาเหตุเขา แต่ยังไงดูเหมือนมันจะไม่สำเร็จ ผมเลยตัดสินใจ ติดต่อไปยังแม่ของแฟนสาวผม แม่ของเขาก็บอกให้ใจเย็นๆ ก่อน อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้ พอฝ่ายหญิงรู้ว่าผมติดต่อกับแม่ของเขา เขาก็ทักมาในเฟสผมว่า เลิกยุ่งกับครอบครัวกู ออกไปจากชีวิตกู เลิกติดต่อ เลิกทุกอย่าง แม่ของแฟนสาวของผมเขาเลยเข้าไปคุยกับเธอ เธอก็บอกแค่ว่าเบื่อแล้ว อะไรแล้ว ไม่อยากจะไปต่อแล้ว ผมได้ยินเช่นนั้น น้ำตาผมมันก็ไหลอีกรอบนึง ผมจะไปหาเขาถึงบ้าน ผมจะไปหาคนในครอบครัวเขา เขาก็บอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า ' เค้าขอร้องล่ะนะ ออกไปจากชีวิตเค้าเถอะ ทำแบบนี้ไม่ได้ทำให้เค้ารักแกมากขึ้นเลยนะเว้ย เค้าเบื่อ เค้าหมดรักแกแล้ว เลิกกันไปเถอะ ' ผมก็ได้แต่ร้องไห้ขอชีวิต ขอให้เขาคืนมา เขาคือครึ่งชีวิตของผมไปแล้ว สุดท้ายยังไงผมก็ได้แค่ถอยออกมา ผมกับเขาตกลงกันเป็นพี่น้องกัน เวลาเจอกันก็ทักทายกันได้ ( แต่สถานะไม่ใช่แฟนแล้ว ) ผมก็ได้แค่ถอยออกมา ทั้งๆ ที่ยังรัก เหมือนยังรักแต่โดนบอกเลิกแบบไม่ตั้งตัว พอมาช่วงเย็น ผมขอเธอว่าเย็นนี้ขอโทรคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ย เขาก็บอกว่า ไม่ว่างจะคุยกับเพื่อนชื่อ B (นามสมมติ) B เป็นผู้หญิงสนิทของเขา ผมก็บอกว่าโอเครไม่เป็นไร ผมก็ทำการบ้านทำนั่นนี่จิปาถะไปเรื่อยในคืนนั้น มองนาฬิกาก็ 3 ทุ่มแล้ว ผมลองโทรไปหาแฟนผมมันขึ้นสายไม่ว่าง ผมก็ไม่ได้อะไรมากเขาก็น่าจะคุยกับเพื่อนที่ชื่อ B นั่นแหล่ะมั้ง ผมเริ่มเห็นมันดึกเข้าๆ ทำไมคุยกันนานจัง ผมเลยลองโทรติดต่อไปยังเพื่อนสนิทของเขา    ผมถาม B ไปว่าวันนี้แฟนพี่ได้มาคุยกับแกมั้ย แกได้คุยสายกันมั้ย B บอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่เห็นมีการติดต่อกัน พอผมสืบไปสืบมา พยายามค้นเรื่อยๆ จนได้รู้ว่า เขาถือสายกับเพื่อนที่ชื่อ D (นามสมมติ) นาย D เป็นเพื่อนในห้องเรียนกับแฟนของผม เวลาผมเดินผ่านห้องเรียน ผมจะเห็นแฟนผมกับนาย D นั่งคุย นั่งเล่นด้วยกัน ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร แฟนก็มักจะพูดว่า ก็แค่เพื่อนกันไม่มีอะไร อย่าคิดมาก สุดท้ายเป็นไงล่ะ ตลอดเวลา 1 ปี 7 เดือนที่ผมคบกับเขามา แพ้เพื่อนของเขาแค่คนคนเดียว ผมคบกับเธอก่อนที่เธอจะเจอเพื่อนคนนี้ด้วยซ้ำ ก็ว่าทำไมสายตานาย D เวลา ผมเดินผ่านห้องเรียนสายตามันแปลกๆ ถามว่าผมเสียใจมั้ยผมเสียใจและผิดหวังมาก ผมกันมาเป็นปี แล้วมาไล่เราอย่างกับหมูกับหมา เพื่อไปหาเพื่อนที่แอบคุยกันไว้ ผมโคตรเสียใจ
และอยากจะถามเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ว่า ผมควรจะตามเขาดีมั้ย ??  เอาเขาคืนมาดีมั้ย เพราะตั้งแต่เลิกกันไป ผมทำอะไรไม่ถูก วันวันเอาแต่ร้องไห้ คิดถึง เศร้าไปหมด เหมือนในชีวิตมันโคตรเว้งว้างเลย แต่ยังไงผมคิดว่าผมน่าจะรอนะ ผมเริ่มใหม่กับใครไม่ได้อีกแล้ว คนนี้คือคู่ชีวิตของผมไปแล้ว ผมควรจะทำยังไง