เคยกอดตัวเองแล้วร้องไห้มั้ย

เราพึ่งจะลาออกจากงานค่ะ จริงๆเป็นที่ทำงานที่เราชอบนะ เพราะได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานชาวสิงคโปร์ จากที่เคยท้อเรื่องภาษา จนเกือบจะลาออก กลับกลายเป็นชอบทำงานกับคนสิงคโปร์เฉยเลย รู้สึกอยากไปทำงานทุกวัน เพรา

ถ้าเราร้องไห้เพราะเสียใจจากคนๆหนึ่งทุกคืนถือว่าเราแตกสลายเพราะเขามั้ยครั้บ

แบบว่า คิดถึงมาก คิดถึงอยากเจออยากคุย อยากอ้อนอยากกอด แต่ก็ทำได้แค่คิดถึง แม้ตะโทหายังทำไม่ได้ ได้แต่นั่งร้องไห้คิดถึง #รอค่อยเค้าโทมาหา 8/6/17/15/7/17

พอตอนนี้เราเริ่มปล่อยเขาแล้วนะคะ คือพยายามปล่อยมาก แต่เจ็บมากเหมือนกันค่ะ แต่พยายามคนเดียวตอนนี้คือไม่ไหวจริงๆ ช่วงนี้คงต้องให้เวลาเป็นตัวช่วยจริงๆค่ะ ถ้าเราไม่เจอกันเราจะทำใจได้เร็วกว่ามั้ยคะ หรือว่า

บางครั้งเรากำลังดูโซเชี่ยล เลื่อนไปเจอคลิปคนกอดกันบ้าง หรือคลิปที่น่ารักๆ ถึงคลิปนั้นจะเศร้าหรือไม่เศร้า อยู่ๆเราก็ร้องไห้ออกมาโดยไม่สาเหตุ พอร้องไห้ออกมาเราก็ตระหนักกับตัวเองว่าร้องไห้ทำไม เราเป็นแบบ

ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ เเครู็สึกเหงามากๆๆๆๆๆ มากมายก่ายกองแต่ไม่รุจะระบายออกมายังไงดี นอกจากจะพูดคำว่าเหงา ไม่มีคำไหนเเปลความหมายของความรู้สึกตอนนี้ได้ดีกว่านี้แล้ว เคยน้ำตาไหลเลยนะ55555555555555555555 แล้

คือ เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นยังไง เราไม่เข้าใจตัวเอง คือเวลาเพื่อนมีปัญหาแบบหนักๆมากๆ จะคอยอยู่กับเพื่อน บางคนก็ปลอบๆกอดปลอบใจก็มี ตอนนั้นรู้เลยว่าเพื่อนไม่โอเค เราว่าเพื่อนต้องการการเอาใจใส่และกอด ถ้าส

5555 นึกละก็ขำตัวเองนะ บางทีไม่ได้เศร้าอะไรหรอกแต่อยู่ๆก็อยากร้องไห้ หาเปิดเพลงเศร้าบิ้วอารมณ์ตัวเอง ให้น้ำตามันไหล มโนว่าตัวเองกำลังอกหักงี้ ทั้งๆที่ไม่มีแฟน แต่งเรื่องเศร้าๆขึ้นมาในหัว ทั้งที่ความจร

คือเราเป็นเซลล์ พี่อีกคนเป็น engineer ซึ่งเราต้องวิ่งหาลูกค้าคู่กับเขาเกือบทุกวัน แต่เราก็ชอบเขานะ แบบภายนอกคือตรงสเปคเลย แต่ไม่ได้คิดจะอ่อยหรืออะไร แต่แค่ขอบ แล้วเขาชอบทักไลน์มาคุยกับเราแบบ อารมณ์ทีเ

ท้อแล้ว ท้อเรื่องวาดรูป ท้อเรื่องการเรียน ท้อเรื่องการใช้ชีวิต บางคืนก็ร้องไห้คนเดียวเงียบๆเป้นอะไรม่รุ้ ท้อทุกอย่าง อยากจะบ้า ทั้งวันเอาแต่นอนเฉยๆ ไม่อยากทำอะไรแล้ว หมดไฟ พิมอะไรของกูวะ