เราพึ่งจะลาออกจากงานค่ะ จริงๆเป็นที่ทำงานที่เราชอบนะ เพราะได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานชาวสิงคโปร์ จากที่เคยท้อเรื่องภาษา จนเกือบจะลาออก กลับกลายเป็นชอบทำงานกับคนสิงคโปร์เฉยเลย รู้สึกอยากไปทำงานทุกวัน เพราะจะได้คุยหรือติดต่อกับเพื่อนร่วมงานที่นั่น แต่ตัดสินใจลาออกเพราะเรื่องเงินเดือนเราตันค่ะ
แต่พอลาออกแล้ว รู้สึกคิดถึงเพื่อนร่วมงานชาวสิงคโปร์คนนึงที่ทำงานด้วยเป็นประจำมากๆ ทั้งที่ก็ไม่เคยเจอหน้าหรือตัวจริงสักครั้ง 🤣 แต่ทำงานกับเค้าแล้วสนุกดี ได้เรียนรู้ทั้งภาษาและการทำงาน วันแรกที่ไปเริ่มงานใหม่ เราร้องไห้คิดถึงเค้า และร้องไห้ต่ออีกหลายวัน เสียใจที่ต่อไป จะไม่ได้ทำงานร่วมกันอีกต่อไปแล้ว ไม่ได้ติดต่อกันหรือคุยกันอีกต่อไปแล้ว รู้ใจหายและยังคิดถึงตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้มันแปลกมั้ยค่ะ แล้วมันจะฮีลใจตัวเองยังไงต่อดี เหมือนลึกๆ แล้ว เราแอบชอบเค้าเลย…
ปล.เราไม่ได้ขอ contact เค้าไว้ค่ะ เพราะปกติเค้าแทบจะไม่คุยเล่นหรือพูดเรื่องส่วนตัวกับเราเลย แต่ถ้าเมื่อไร ที่เค้าบอกให้คนที่มาทำงานแทนเรา ลองมาถามเราเรื่องงานดูมั้ยเวลาติด เราจะรีบช่วยทันทีเลย 🤣 แล้วเค้าก็จะบอกฝากความคิดถึงมาถึงเราด้วย แค่นี้ก็รู้สึกดีใจแล้วค่ะ ☺️ แต่พอได้ช่วยอีกมันวนลูปทำให้คิดถึง ร้องไห้อีกแล้ว…
เคยลาออกจากงาน แล้วคิดถึงเพื่อนร่วมงานเก่าจนร้องไห้มั้ย 😔
แต่พอลาออกแล้ว รู้สึกคิดถึงเพื่อนร่วมงานชาวสิงคโปร์คนนึงที่ทำงานด้วยเป็นประจำมากๆ ทั้งที่ก็ไม่เคยเจอหน้าหรือตัวจริงสักครั้ง 🤣 แต่ทำงานกับเค้าแล้วสนุกดี ได้เรียนรู้ทั้งภาษาและการทำงาน วันแรกที่ไปเริ่มงานใหม่ เราร้องไห้คิดถึงเค้า และร้องไห้ต่ออีกหลายวัน เสียใจที่ต่อไป จะไม่ได้ทำงานร่วมกันอีกต่อไปแล้ว ไม่ได้ติดต่อกันหรือคุยกันอีกต่อไปแล้ว รู้ใจหายและยังคิดถึงตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้มันแปลกมั้ยค่ะ แล้วมันจะฮีลใจตัวเองยังไงต่อดี เหมือนลึกๆ แล้ว เราแอบชอบเค้าเลย…
ปล.เราไม่ได้ขอ contact เค้าไว้ค่ะ เพราะปกติเค้าแทบจะไม่คุยเล่นหรือพูดเรื่องส่วนตัวกับเราเลย แต่ถ้าเมื่อไร ที่เค้าบอกให้คนที่มาทำงานแทนเรา ลองมาถามเราเรื่องงานดูมั้ยเวลาติด เราจะรีบช่วยทันทีเลย 🤣 แล้วเค้าก็จะบอกฝากความคิดถึงมาถึงเราด้วย แค่นี้ก็รู้สึกดีใจแล้วค่ะ ☺️ แต่พอได้ช่วยอีกมันวนลูปทำให้คิดถึง ร้องไห้อีกแล้ว…