สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องราวที่เราเจอมากะเพื่อนผู้หญิงที่สนิทกะเราคนนึง เพื่อนคนนั้นชื่อว่าบี(นามสมมติ)
เมื่อก่อนตอน ม.1เพื่อนเราไม่ได้เป็นคนหัวร้อน ชอบรุนแรง พูดจาทำร้ายใจคนอื่นแบบนี้เลยอ้ะ เมื่อก่อนเพื่อนเราเป็นคนที่ดูเฉยๆมากเลย ดูไม่เกรี้ยวกราดและฉะฉานต่อปากต่อคำใครมาเรื่อยๆจนถึง ตอนที่ปิดเทอมจะขึ้น ม.2มา บีได้มีปัญหากับเราจนกระทั่งเปิดเทอมมาก็คุยก็คุยกันปกติดี จนมาสักพักนึงบีได้ออกกริยา เกรี้ยวกราด ต่อปากต่อคำเพื่อนทุกคน เวลามีปัญหาเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็ตาม ไม่ว่าตัวเองจจะผิดหรือถูกนั้นบีก็จะเถียงขาดใจ พอต้นเหตุของปัญหาพอรู้ว่าเป็นบี บีก็จะทำเป็นไม่พอใจ ชอบชักสีหน้าใส่เพื่อนที่มีปัญหาด้วย พอต่อมาเมื่อเดือนกันยายนปีที่ผ่านมา บีก็มีแฟน ซึ่งแฟนของบีเป็นรุ่นพี่(ตอนนี้พี่คนนั้นได้ย้ายไปเรียนในเมืองแล้ว อยู่ ม.4) บีมีแฟนหรือจะทำอะไรกะแฟน จะไปหาแฟนเราก็พาไปหาแฟนของบี แล้วเราก็ตามใจบีทุกอย่าง ยอมบีทุกอย่าง บีชอบเอาแต่ใจตัวเอง ชอบคิดว่าเราจะทิ้งบี ทั้งๆที่บีเวลาบีมีแฟน บีมก็จะอยู่กะแฟนเสียมากกว่า ไม่ค่อยได้สนใจเรา พอเวลาบีทะเลาะกะแฟนของบี บีก็จะมาขอคำปรึกษาเรา เราก็ให้คำปรึกษาบีไป พอเวลาบีดีกับแฟนบีก็ทำตัวแบบเดิมๆ เพราะเราก็พอเข้าใจแหละว่าปีนั้นแฟนบีก็จะเรียนจบแล้วออกไปเรียนที่อื่นแล้ว เวลาเราทะเลาะกะบี โดยมากเราก็มักจะต้องไปง้อบีตลอด บีถูกเสมอแหละ จนบีเอาแต่ใจมาโดยตลอดเลย พอแฟนของบีจะจบ ม.3 บีก็จะอยู่กะแฟนบีมากขึ้น บีก็ทะเลาะกะแฟนมากขึ้น ตอนนี้เรา อยู่ ม.3กันแล้ว ก็คิดกันไว้ในกลุ่มแก้งค์ของเราว่าจะพยายามไม่ทะเลาะกัน แต่ก็คงมีแต่บีที่ยังทำตัวเดิมๆ เหวี่ยงใส่เพื่อน เถียงเพื่อนตลอดเวลาไม่ว่าจะอะไรก็ตามแต่ แต่เราก็เฉยๆไปแล้ว เราชินแล้วที่บีเะื่อนสนิทเราทำแบบนี้ใส่เราตลอด ทุกวันนี้ถ้าเคืองหรือทะเลาะกันเราก็จะเฉยๆถ้าเราไม่ผิดจริงๆ เราเลยปล่อยแล้วปล่อยให้บีหายเอง เราอยากให้บีรู้อ่ะ ว่าเราเหนื่อยมามากแล้วที่เราต้องคอยง้อบีตลอด บางทีเราก็ผิดจริงๆแหละ แต่ก็ไม่ได้ทำผิดบ่อยอะไร นานๆทีที่เราจะผิดจริงๆ คือบางทีเรื่องที่ไม่น่าโกรธบีก็โกรธเราอ่ะ😂แล้วอีกอย่สงตอนนี้บรก็ได้เลิกกะแฟนของบีไปเมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมานั่นเอง คือพี่คนนั้นเขาไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวกะบีพี่เขาไปเจอสังคมโลกกว้างกว่าโรงเรียนบีเขาจึงไปเจอคนที่ถูกใจกว่าแล้วอีกอย่าง บียิ่งห่างกะแฟนของบีทบียิ่งชอบทะเลาะกะแฟนบี มันเลยทำให้เค้าดูเบื่อๆ พี่เลยไปเจอคนที่ดีกว่าแล้วรู้สึกดีกว่าเพื่อนบีของเราเขาเลยทิ้งเพื่อนเราไป และต่อจากนี้อีกไม่นานเราจะจบม.สามแล้วเราห่วงว่า ก็ไม่รู้ว่าบีจะไปเจอโลกกว้างกว่านี้บีจะทำตัวยังไง ถ้าอยู่ในสังคมกว้างๆคนอื่นจะทนบีได้เหมือนเราไหม โคตรจะห่วงเลย แต่เราก็จะทำวันนี้วันพรุ่งนี้ให้ดีที่สุด ถ้าขาดเพื่อนคนนี้ไปสักพักเราจะชินเองแหละ จบแล้วค่ะ
#ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
คุณเคยเป็นไหมค้ะ? เจอเพื่อนเหวี่ยงใส่บ่อยจนเฉยๆไปแล้ว
เมื่อก่อนตอน ม.1เพื่อนเราไม่ได้เป็นคนหัวร้อน ชอบรุนแรง พูดจาทำร้ายใจคนอื่นแบบนี้เลยอ้ะ เมื่อก่อนเพื่อนเราเป็นคนที่ดูเฉยๆมากเลย ดูไม่เกรี้ยวกราดและฉะฉานต่อปากต่อคำใครมาเรื่อยๆจนถึง ตอนที่ปิดเทอมจะขึ้น ม.2มา บีได้มีปัญหากับเราจนกระทั่งเปิดเทอมมาก็คุยก็คุยกันปกติดี จนมาสักพักนึงบีได้ออกกริยา เกรี้ยวกราด ต่อปากต่อคำเพื่อนทุกคน เวลามีปัญหาเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็ตาม ไม่ว่าตัวเองจจะผิดหรือถูกนั้นบีก็จะเถียงขาดใจ พอต้นเหตุของปัญหาพอรู้ว่าเป็นบี บีก็จะทำเป็นไม่พอใจ ชอบชักสีหน้าใส่เพื่อนที่มีปัญหาด้วย พอต่อมาเมื่อเดือนกันยายนปีที่ผ่านมา บีก็มีแฟน ซึ่งแฟนของบีเป็นรุ่นพี่(ตอนนี้พี่คนนั้นได้ย้ายไปเรียนในเมืองแล้ว อยู่ ม.4) บีมีแฟนหรือจะทำอะไรกะแฟน จะไปหาแฟนเราก็พาไปหาแฟนของบี แล้วเราก็ตามใจบีทุกอย่าง ยอมบีทุกอย่าง บีชอบเอาแต่ใจตัวเอง ชอบคิดว่าเราจะทิ้งบี ทั้งๆที่บีเวลาบีมีแฟน บีมก็จะอยู่กะแฟนเสียมากกว่า ไม่ค่อยได้สนใจเรา พอเวลาบีทะเลาะกะแฟนของบี บีก็จะมาขอคำปรึกษาเรา เราก็ให้คำปรึกษาบีไป พอเวลาบีดีกับแฟนบีก็ทำตัวแบบเดิมๆ เพราะเราก็พอเข้าใจแหละว่าปีนั้นแฟนบีก็จะเรียนจบแล้วออกไปเรียนที่อื่นแล้ว เวลาเราทะเลาะกะบี โดยมากเราก็มักจะต้องไปง้อบีตลอด บีถูกเสมอแหละ จนบีเอาแต่ใจมาโดยตลอดเลย พอแฟนของบีจะจบ ม.3 บีก็จะอยู่กะแฟนบีมากขึ้น บีก็ทะเลาะกะแฟนมากขึ้น ตอนนี้เรา อยู่ ม.3กันแล้ว ก็คิดกันไว้ในกลุ่มแก้งค์ของเราว่าจะพยายามไม่ทะเลาะกัน แต่ก็คงมีแต่บีที่ยังทำตัวเดิมๆ เหวี่ยงใส่เพื่อน เถียงเพื่อนตลอดเวลาไม่ว่าจะอะไรก็ตามแต่ แต่เราก็เฉยๆไปแล้ว เราชินแล้วที่บีเะื่อนสนิทเราทำแบบนี้ใส่เราตลอด ทุกวันนี้ถ้าเคืองหรือทะเลาะกันเราก็จะเฉยๆถ้าเราไม่ผิดจริงๆ เราเลยปล่อยแล้วปล่อยให้บีหายเอง เราอยากให้บีรู้อ่ะ ว่าเราเหนื่อยมามากแล้วที่เราต้องคอยง้อบีตลอด บางทีเราก็ผิดจริงๆแหละ แต่ก็ไม่ได้ทำผิดบ่อยอะไร นานๆทีที่เราจะผิดจริงๆ คือบางทีเรื่องที่ไม่น่าโกรธบีก็โกรธเราอ่ะ😂แล้วอีกอย่สงตอนนี้บรก็ได้เลิกกะแฟนของบีไปเมื่อ2อาทิตย์ที่ผ่านมานั่นเอง คือพี่คนนั้นเขาไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวกะบีพี่เขาไปเจอสังคมโลกกว้างกว่าโรงเรียนบีเขาจึงไปเจอคนที่ถูกใจกว่าแล้วอีกอย่าง บียิ่งห่างกะแฟนของบีทบียิ่งชอบทะเลาะกะแฟนบี มันเลยทำให้เค้าดูเบื่อๆ พี่เลยไปเจอคนที่ดีกว่าแล้วรู้สึกดีกว่าเพื่อนบีของเราเขาเลยทิ้งเพื่อนเราไป และต่อจากนี้อีกไม่นานเราจะจบม.สามแล้วเราห่วงว่า ก็ไม่รู้ว่าบีจะไปเจอโลกกว้างกว่านี้บีจะทำตัวยังไง ถ้าอยู่ในสังคมกว้างๆคนอื่นจะทนบีได้เหมือนเราไหม โคตรจะห่วงเลย แต่เราก็จะทำวันนี้วันพรุ่งนี้ให้ดีที่สุด ถ้าขาดเพื่อนคนนี้ไปสักพักเราจะชินเองแหละ จบแล้วค่ะ
#ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ